Karakter: Bernadet adviseerde dit boek. Helaas vond ik nog geen topic!
Katadreuffe en Dreverhaven: Je staat ermee op en je gaat ermee naar bed. Je wordt badend in het zweet wakker en beleeft het hele boek. (En het boek ligt op de grond). Dit boek is zo indrukwekkend dat je zin na zin herleest. Na zoveel dagen is het nog steeds niet uit, zo mooi, zo indrukwekkend. Het boek is terug naar de bibliotheek. Maar sinds vandaag ben ik de trotse eigenaresse van een schitterend authentiek exemplaar!!! Dat wordt nog vele dagen genieten.
Groetjes Irene
F. Bordewijk - Karakter
Ik heb het boek twee keer gelezen, voor beide keren gold dat ik me door de eerste bladzijden heen moest worstelen maar daarna de gewillige slaaf was van dit bijna surreele verhaal. Wat een onrecht wordt hem aangedaan! Maar wat is die schrijver een beeldkunstenaar, met zijn schrijfstijl creeert hij een sfeer die ik niet in woorden uit kan drukken. Maar het intrigeert en daar gaat het om. Dit soort boeken brengt je in een andere wereld, daar hou ik wel van.
Ben er laatst weer in begonnen, maar Pride en Prejudice en een boek van Anne Rice (Merrick) lezen makkelijker en lui als ik ben pak ik die eerst. (en moe van mijn werk)
Ben er laatst weer in begonnen, maar Pride en Prejudice en een boek van Anne Rice (Merrick) lezen makkelijker en lui als ik ben pak ik die eerst. (en moe van mijn werk)
En het 'huiswerk' van Irene staat op de site. Bedankt Irene.
Klik hier voor het verslag: http://www.leestafel.info/f-bordewijk
Bernadet
Klik hier voor het verslag: http://www.leestafel.info/f-bordewijk
Bernadet
Laatst gewijzigd door Dettie op 12 Jun 2009, 22:24, 2 keer totaal gewijzigd.
Ik heb dit weekend Karakter uitgelezen. Wat een prachtig boek! Ik had de televisieserie en film wel ooit gezien, dus het verhaal kende weinig verassingen. Hierdoor kon ik me wel helemaal concentreren op de mooie zinnen. Wat een juweeltjes! Moet trouwens toch heel wat geweest zijn om in 1938 over een bewust ongehuwde moeder te schrijven. En wat een figuur, die Dreverhaven. Vooral die scene waar hij al die arme gezinnen met kinderen die bij hem in het gebouw wonen de straat op gooit. En ik weet nog niet wat ik van zijn laatste opmerking naar Katadreuffe moet denken. Hij zou zijn zoon niet hebben tegengewerkt, maar juist hebben meegewerkt. Ja zo lust ik er nog een paar.
Ik zat me af te vragen wat er gebeurd zou zijn als Dreverhaven zijn zoon gewoon financieel gesteund zou hebben in plaats van hem steeds failliet te laten verklaren. Zou de ambitie van Katadreuffe dan verdwenen zijn? Hij was toch voor hij zijn vader ooit ontmoet had ook al bezig zichzelf Duits te leren en het lexicon te lezen. Hij bezat van zichzelf toch ook al wel een behoorlijke gedrevenheid om hogerop te komen.
De opmerking van Dreverhaven getuigt voor mij vooral van een enorme zelfingenomenheid.
De opmerking van Dreverhaven getuigt voor mij vooral van een enorme zelfingenomenheid.
Sarah schreef:Ik zat me af te vragen wat er gebeurd zou zijn als Dreverhaven zijn zoon gewoon financieel gesteund zou hebben in plaats van hem steeds failliet te laten verklaren. Zou de ambitie van Katadreuffe dan verdwenen zijn? Hij was toch voor hij zijn vader ooit ontmoet had ook al bezig zichzelf Duits te leren en het lexicon te lezen. Hij bezat van zichzelf toch ook al wel een behoorlijke gedrevenheid om hogerop te komen.
De opmerking van Dreverhaven getuigt voor mij vooral van een enorme zelfingenomenheid.
Ik denk inderdaad dat dat beter was geweest, dan had hij misschien iets langer over zijn studie gedaan, maar ook meer oog kunnen hebben voor zijn sociale ontwikkeling. Wat ook belangrijk is voor een advocaat... maar is het boek dan nog wel zo interessant?
Sarah schreef: Vooral die scene waar hij al die arme gezinnen met kinderen die bij hem in het gebouw wonen de straat op gooit.
Ja, knap gedaan he? Die stad leek in mijn ogen helemaal niet op een echte stad, door zijn manier van schrijven werd het een soort donkere karikatuur van een stad, kartonnen voorgevels, donkere scherpe kleurval, veel punten en hoeken aan de gebouwen... meer een soort grillige tekening van iemand die uitwil drukken dat de stad zelf hem angst in boezemd...
(hmm, ik kan niet goed overbrengen wat ik bedoel...)
Het is al even geleden dat ik het boek las, maar ik dacht net als Bernadet: door hem tegen te werken, dacht Dreverhaven het karakter van zijn zoon te kunnen vormen. Zo kreeg hij alsnog invloed op de opvoeding van het kind dat hij van de moeder niet mocht zien! En bleef hij toch De Man, De Vader en dus De Baas...
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten