# Hiro Arikawa - Reisverslag van een kat

[Dettie]

Ik ben een kat. Een naam heb ik nog niet.- Er schijnt in dit land een eminente kat te zijn geweest die dat ooit heeft gezegd. Hoe eminent die kat werkelijk is geweest weet ik niet, maar ík heb wel een naam. Op dat punt win ik het van hem. Of die naam mij bevalt is een ander verhaal. Hij staat namelijk in schril contrast met mijn geslacht.

Aan het woord is Nana, een kater, die vanwege een knik in zijn staart genoemd is naar het Japanse cijfer zeven. Als baasje heeft hij Saturo Miyawaki gekozen, de eigenaar van de zilverkleurige minivan met de prettige zonverwarmde motorkap waar Nana bij voorkeur zijn middagdut op deed.

Lees verder http://www.leestafel.info/hiro-arikawa

Dettie

[Renate]

Ik zag het boek gisteren in een boekwinkel liggen. Duidelijk weer iets voor m'n lijstje.

[Dettie]

Ja ik zat nog aan je te denken Renate, een 'kattenboek', echt wat voor jou!

Dettie

[Renate]

En het was dinsdag eindelijk thuis in de bibliotheek. Ik ben er nu net in begonnen. Het is altijd mogelijk dat het weer gereserveerd wordt en dan kan ik het boek niet verlengen.

[Dettie]

Oh spannend, het is een heel apart verhaal, ben zeer benieuwd hoe jij dat gaat vinden.
Je moet van zo'n schrijfstijl houden denk ik. Ik 'hoor' het wel.

Dettie

[Renate]

Ik vind het tot nu toe een mooi boek. Het is eigenlijk heel anders dan andere boeken over huisdieren. Hier gaat het toch vooral om de eigenaar van de kat en zijn band met de mensen die hij bezoekt. Ik ben heel benieuwd naar de reden waarom hij afscheid moet nemen van Nana en hoe het een en ander af gaat lopen. Saturo is wel een bijzonder mens, bijna een soort heilige.

[Dettie]

Ja Saturo is geweldig. Persoonlijk vind ik deze benadering heel verrassend. Ben benieuwd hoe je de verloop van het verhaal vindt.

Dettie

[Renate]

Ik vind de benadering ook heel verrassend. Normaal zie je eigenlijk alles uit het oogpunt van het dier en hier lees je alles van verschillende kanten en je ziet wat Saturo voor de mensen betekent heeft, terwijl de kat soms een duit in het zakje doet. Vanavond zal ik er wel weer verder in lezen. Misschien krijg ik het morgen uit.

[Renate]

En ik heb het gisteren al uit gekregen. Tegen het einde wel even een traantje weggepinkt. Dat gebeurt eigenlijk nooit.

Nu is m'n vader aan de beurt om het te lezen.

[Dettie]

ja ik vond het ook erg ontroerend op het eind. Prachtig verhaal en ook vrij uniek verteld.

Dettie

[Renate]

M'n vader is er op zondag een flink eind in gevorderd, maar op dit moment lijkt het wat langzamer te gaan.