# Robert van Eijden - Paradijs bij het dashboardlicht

[Marjo]

Ben ik even blij dat ik dit boek kan vergeten...

Lees meer: http://www.leestafel.info/robert-van-eijden

[Dettie]

Ik zit een beetje te grinniken want ik hoor je bijna brommen. Dit is echt geen boek voor jou.
Het is eigenlijk net als De avonden van Reve, daar gebeurt ook niets, alles gaat zijn geijkte gangetje, dag in dag uit, jaar in jaar uit en niemand doet iets om dingen te veranderen want zo werd het altijd gedaan dus waarom anders doen.
Zelf houd ik wel van zulke boeken, juist omdat het zo dicht aan de dagelijkse waarheid grenst, haast niemand heeft een bruisend leven met constant leuke ervaringen etc. De meeste mensen leven hun leventje met af en toe iets wat enerverend is. Daarover schrijven lijkt me moeilijker dan een verhaal met allerlei gebeurtenissen te schrijven. Maar je moet ervan houden dat soort dingen te lezen...

Hier is een interview met de schrijver te beluisteren over dit boek https://www.nporadio1.nl/nooit-meer-sla ... van-eijden

Dettie

[Marjo]

Er gebeuren wel dingen, anders was het helemaal vreselijk geweest. Niet bruisend nee, het gaat gewoon zijn gangetje.
Het leven dat de hoofdpersoon leidt is alleen zo absoluut niet wat ik ken, of zou willen kennen. Ieder zijn hobby natuurlijk, en ieder zijn eigen manier van leve. Ik denk dat de vergelijking met Reve echt helemaal mank gaat, het is meer richting Giphart.
Het is ook de manier waarop het verteld wordt denk ik, op een licht spottende, directe toon, en daar hou ik inderdaad helemaal niet van.

[Dettie]

Ik heb net het interview geluisterd, de man zelf is gek op Brusselmans, ze hebben wederzijds respect en waardering voor elkaar.
De schrijver heeft een aparte kijk op de wereld die niet iedereen aan zal staan. Zelf denk ik dat hij verwoordt (in dat interview) wat veel mensen niet hardop durven zeggen. Ik ben niet met alles eens wat hij beweert maar zat ook soms te lachen om zijn manier van verwoorden en zijn zelfspot.

Dettie

[Marjo]

Zelfspot, misschien komt dat anders over als je het hoort, maar in het boek vond ik het maar als gezeur overkomen.
Het boek begint met een spiegel: hij staat er in zijn blootje en beschrijft wat hij ziet. Nee, genadig is hij daar niet voor zichzelf, maar ik had weinig interesse in dat uiterlijk.
Maar ik kan me voorstellen dat je op de bühne hiermee veel lachers op je hand zou krijgen.

Brusselmans, ja, die klinkt er ook wel in. Alleen is die nog rauwer (maar dat baseer ik maar op een enkel boek, dus...)

[Dettie]

Brusselmans kán heel rauw zijn en is dat ook vaak maar sommige boeken springen eruit. Zoals De man die werk vond. Ik heb me rotgelachen. Maar ik denk dat jij dat ook geen prettig boek vindt, want de hoofdpersoon doet niets, hangt wat rond...
In sommige verhalen komt toch wel een andere Brusselmans tevoorschijn, maar inderdaad meestal rauw.

Dettie

[Marjo]

Toch is het niet per definitie zo dat als de personages niets doen, ik er niets aan vind. Het hangt er helemaal van af 'hoe' ze niets doen, en vooral hoe dat beschreven wordt.

[Dettie]

Ja dat is ook waar. Maar ik weet niet hoe ik het anders moet omschrijven. Landerigheid? Geen initiatieven nemen? Rondhangen? Zoiets denk ik.
Maar een goede schrijver kan over alles boeiend vertellen, al gaat het bijv. om een paar sokken.

Dettie

[Marjo]

Precies. En dat gebeurt hier dus niet.

[Dettie]

Jammer hoor.

Dettie

[Renate]

Acht en halve minuut te lang om op te dansen?

Ik wilde vroeger het liefst de lange versie van Get Ready horen om op te dansen, dat nam een hele LP-kant in beslag.

[Marjo]

Toen ik gisteren bezig was met verslagen betrapte ik mezelf er op dat ik het weer over de sfeer had. Maar dat is het dus!
Een schrijver brengt een bepaalde sfeer over, en als die voor mij negatief voelt of oppervlakkig, dan lees ik dat niet graag.
Ik wil graag wegdromen - nou ja - in geschiedenis, positieve mensenverhalen over avontuur of keuzes maken. En dat is dus ook waarom ik fan ben van Marianne Busser: zij brengt met haar rijmpjes een gezellige sfeer!

[Dettie]

Ja je hebt gelijk! Zo is het ook!
Zelf heb ik dat inderdaad ook, als een sfeer niet goed is dan gaat het me tegen staan. En je hebt ook gelijk wat Marianne Bussre betreft, de verhalen zijn zeker gezellig, de sfeer in hun boeken is heel prettig.

Dettie