Bana Alabed - Hallo wereld

[Marjo]

Het is moeilijk om het droog te houden als je dit hartverscheurende verhaal leest. Het is nog maar zo pas geleden gebeurd. En gebeurt nog steeds.

Lees meer: http://leestafel.info/baba-alabed

[Annemarie]

Een mooi maar heftig verhaal. Ik hoop zo dat er snel een eind aan deze vreselijke oorlog komt. Mijn Syrische buren hebben ook een bombardement meegemaakt. Toen de buurman me een röntgenfoto van de verbrijzelde (en met pinnen vastgezette) bekken van zijn zesjarige dochter liet zien, brak mijn hart. En wat ben ik blij dat hetzelfde dochtertje nu veilig in Nederland woont en na een operatie heerlijk met de buurkinderen buiten speelt. Elk mens, en vooral elk kind, zou zich veilig moeten kunnen voelen. Oorlog is iets verschrikkelijks.

[Marjo]

Helaas zijn degenen die die oorlogen voeren niet degenen met een hart.

[Annemarie]

Dat is helemaal waar en het is en blijft iets wat ik maar niet kan en wil begrijpen.

[Renate]

Ik weet niet of de mensen die oorlog voeren geen hart hebben. Dat vind ik wat al te gemakkelijk gedacht.

In de eerste plaats zijn er diverse redenen om oorlog te voeren. Een oorlog kan een vrijheidsstrijd zijn, waarmee men dus opkomt voor de belangen van de eigen onderdrukte groep, waarvoor men dus wel degelijk hart heeft. Men kan oorlog voeren, omdat men zich bedreigd voelt door de leden van een andere groep, ook dan ligt het hart bij de eigen groep.
En dan is er natuurlijk nog de oorlog waar men in wordt gesleept, omdat een andere groep een oorlog begint. Dan wordt er mogelijk ingegrepen, juist omdat men de oorlog met de onschuldige slachtoffers wil beëindigen. Ook in dit geval kun je dus moeilijk zeggen dat de oorlogvoerende partij geen hart heeft.
Dit zijn uiteindelijk allemaal zaken die ook in de oorlog in Syrië een rol spelen.

[Marjo]

Als het gaat over burgers die het slachtoffer zijn dan blijf ik toch spreken over harteloos. Laat die mensen er buiten als je zo nodig iets moet uitvechten!

[Renate]

Tja, maar die burgers zijn uiteindelijk deel van het conflict. Je kunt moeilijk een onderscheid maken tussen onschuldige burgers en anderen. Burgers zijn uiteindelijk ook onderdeel van de strijdende partijen. Ze steunen vaak een partij in het conflict.
Daarmee praat ik oorlog niet goed, maar het is wat te eenvoudig om de strijdende partijen daarom maar harteloosheid te verwijten. Dat zou namelijk wat al te gemakkelijk zijn, alsof je aan de ene kant harteloze strijders hebt, en aan de andere kant onschuldige burgers die wel een hart hebben.
Die strijders strijden namelijk ook voor de belangen van diezelfde burgers.
Oorlog is geen schaakspel, waarbij je samen om een bord gaat zitten en met stukken schuift. Oorlog speelt zich af op land, dat bewoond wordt door mensen die misschien niet vechten, maar die uiteindelijk wel in het conflict betrokken worden. Bovendien betekent het feit dat ze niet vechten nog niet dat ze geen partij kiezen.

Zie ook de verschillende reacties op de veroordeling van Servische oorlogsmisdadigers. Serviërs die deze mensen als helden zien, omdat ze voorkomen hebben, dat ze afgeslacht zouden worden en Bosniërs, die ze als misdadigers zien, omdat ze onschuldige mannen en kinderen vermoord hebben.

[Marjo]

Er is in mijn ogen geen enkel excuus om bommen op bewoonde gebieden te laten vallen. Natuurlijk kiezen burgers partij, maar zij zijn niet degenen die begonnen zijn, niet degenen die het uit moeten vechten.
Ik weet wel dat het niet meer kan, maar ik zou het liefste zien dat beroepsmilitairen een strijdperk betreden en het uitvechten. Zij kunnen het zich permitteren om geen hart te hebben, de strijd zou los moeten staan van mensen die de oorlog niet eens gewild hebben.
Het is zeer afkeurenswaardig dat men burgers doodt om terrein te kunnen winnen.

[Renate]

Tja, dat is van alle tijden. Vroeger werden steden belegerd en dat gebeurt nu nog steeds. En als de oorlogvoerende partijen zich tussen de burgerbevolking verbergen, dan wordt het lastig. In elke oorlog vallen onschuldige slachtoffers. En of mensen de oorlog niet gewild hebben, is misschien ook nog wel eens de vraag. Een deel van de mensen misschien niet, maar een ander deel staat met het volle verstand achter een van de strijdende partijen.
Geen oorlog meer is een mooi ideaal, maar helaas is de aard van de mens anders.

[Marjo]

De evolutie zou moeten ingrijpen.

[Renate]

Tja, dan kunnen we lang wachten.
De evolutie heeft dit ook nog niet bij de dieren voor elkaar gekregen, dus kennelijk heeft het z'n nut.

[Annemarie]

Veel mensen belanden natuurlijk ongewild in een oorlog of worden gedwongen te vechten. Als ze weigeren, worden hun families vermoord dus dat is geen optie. Deze mensen mogen we natuurlijk niet zomaar harteloos noemen. De aanstichters van oorlogen zijn dat echter meestal wel. Het welzijn van andere mensen interesseert hen niet. Het gaat alleen om geld en macht. Dan zijn er natuurlijk nog demonstraties die uit de hand lopen en in burgeroorlogen of revoluties kunnen ontaarden. In dat geval moeten de deelnemers hieraan van tevoren goed nadenken hoe ver zij bereid zijn te gaan om hun doel te bereiken. Op het moment dat er doden vallen, zijn wat mee betreft alle grenzen van het toelaatbare overschreden.

[Renate]

Het blijft natuurlijk altijd een ingewikkeld vraagstuk. Demonstraties kunnen uit de hand lopen, bijvoorbeeld doordat de machthebbers geweld gaan gebruiken. De vraag is dan hoe lang vreedzaam verzet een optie blijft.
En zelfs de aanstichters van oorlogen zou ik niet altijd als harteloos willen betitelen. Ze kunnen op macht uit zijn, maar het kan net zo goed zijn dat ze die macht in beginsel willen hebben om de omstandigheden waarin de mensen moeten leven willen verbeteren.

[Annemarie]

Ja, het blijft ingewikkeld. Oorlog kan een middel zijn om het volk van onderdrukking te bevrijden of juist om een land tegen een oorlogszuchtig buurland te verdedigen. Deze leiders zijn dan eigenlijk ook geen aanstichters. Zij reageren op een situatie die door een ander gecreëerd is maar ook dan zijn de gevolgen verschrikkelijk.

[Renate]

Dat is waar en vaak zijn het kinderen die de gevolgen moeten ondervinden en worden meegesleept in de foute keuzes van de ouders, of andere volwassenen. En hoe krijg je die oorlog weer uit het kind?

[Annemarie]

Dat laatste is enorm moeilijk vrees ik.

[Renate]

Tja, ik denk dan bijvoorbeeld aan kinderen van IS-strijders, of voormalige kindsoldaten, die eigenlijk met het geweld zijn opgegroeid en dat als het ware met de paplepel ingegoten hebben gekregen. Het blijven kinderen, maar er is toch iets mee gebeurd en wat zijn de gevolgen?

[Annemarie]

Dat zal per persoon/kind verschillen denk ik. Wel denk ik dat het heel belangrijk is dat deze beschadigde kinderen zo goed mogelijk opgevangen worden en eerlijke kansen geboden krijgen.

[Dettie]

Marjo schrijft: Bana heeft haar talent, haar aanleg voor taal, kunnen gebruiken om de wereld wakker te schudden.

Maar ook fantastisch dat zo'n kind het lef heeft om dit allemaal te vertellen. We zien en lezen het nieuws wel, en vinden het erg, maar er zijn constant zulke berichten p tv waardoor je een beetje murw slaat. Zo'n persoonlijk verhaal doet vaak veel meer dan een nieuwsbericht.
Net als de Jasmijnrevolutie die dankzij twitter werd ontketend is ook nu weer de kracht van social media aangetoond.


Marjo schrijft:
Er is in mijn ogen geen enkel excuus om bommen op bewoonde gebieden te laten vallen.
Ik vind alle vormen van geweld afschuwelijk. Gandhi heeft bewezen dat je ook zonder geweld veel kunt bereiken, ik begrijp ook nooit wat mensen en regeringen drijft om oorlog te voeren. Het draait meestal om niet anders dan hebzucht, macht, geld, eigen gewin.
En mochten de drijfveren wel goed zijn dan nog mag en kan het niet dat gewone gezinnen, die niets liever willen dan een gewoon normaal leven leiden, huis en haard kwijtraken omdat er zo nodig oorlog gevoerd moet worden door een stel heethoofden die kennelijk niet kunnen luisteren naar elkaar of niet gewoon kunnen overleggen en het belang van de mensen zelf niet op een vreedzame manier kunnen oplossen. Daar kan ik zo kwaad om worden

[Renate]

En wat is men uiteindelijk met die Jasmijnrevolutie opgeschoten?
De ene dictator is vervangen door de andere.
Of je zonder geweld echt zoveel bereikt, is maar de vraag. Uiteindelijk heeft ook het geweldloze verzet baat gehad bij de mensen die wel de wapens op durfden te nemen tegen de onderdrukkers.

[Dettie]

Mahatma Gandhi, Nelson Mandela en Desmond Tutu bereikten anders erg veel met hun vredelievende benadering.

Mahatma Gandhi
Mahatma Gandhi was een van de grondleggers van de moderne staat India en voorstander van actieve geweldloosheid als middel voor revolutie.

Nelson Mandela
Mandela kreeg in 1993 de Nobelprijs voor de Vrede voor "zijn inspanning voor het vreedzaam einde van het apartheidsregime en het leggen van de funderingen voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika".

Desmond Tutu
Hij legde de nadruk op geweldloos protest en buitenlandse druk via een economische boycot. In 1984 won hij de Nobelprijs voor de Vrede.

Je kunt niet zeggen dat deze mensen niets bereikt hebben en dan zonder geweld.

Het frappante is dat deze namen bij iedereen bekend zijn en de namen van alle agressieve dictators enz. lang niet allemaal bekend zijn omdat hun aanpak gewoon en bekend is. Het zijn juist deze mensen die hun nek uit durfden te steken en zonder geweld strijd voerden die indruk maakten en ook succes hadden. Het is zelfs zo ongekend wat deze mensen deden dat het voor enkelen zelfs angstaanjagend was en ze achterdochtig werden. Die liefde voor mensen zonder eigenbelang... daar zat vast iets achter.
Zo jammer!

Dettie

[Renate]

Ik zeg niet dat ze niets bereikt hebben, maar de vraag is in hoeverre ze ook niet de vruchten hebben geplukt van het gewelddadige verzet van anderen.

[Dettie]

Oei dat is een moeilijke... Van Gandhi weet ik dat hij vredelievend tegen het Britse Rijk streed. Textiel en zout werd door de Britten opgekocht en voor een veel hogere prijs weer terugverkocht aan India waardoor de Indise bevolking nauwelijks gebruik kon maken van hun eigen producten. Ik weet niet of er gewelddadig verzet was,

Bij Mandela weet ik wel dat hele korte tijd een deel van de groepring wel geweld gebruikt werd wat Mandela verafschuwde. Het zette geen zoden aan de dijk. Ik geloof niet dat ze vruchten plukten van gewelddadig verzet van anderen misschien juist niet... ik weet het niet.

Dettie

[Dettie]

Ik zat 's avonds ook nog aan Malala te denken. Zij plukt wel de vruchten van geweld door er vredelievend tegenover te staan en daardoor een icoon van vrede geworden is. Maar het is wel erg dat ze eerst bijna dood geschoten was .
Ik lees nu een boek over Gandhi en die zei dat woede goed was, mits je het om kon buigen. Dus als je kwaad bent over bijv. armoede dan kun je schelden op regeringen en geldgraaiers maar je kunt ook jouw woede omzetten in iets wat effectief helpt. Dat bedoelde Gandhi en heeft dat zijn hele leven ook gedaan.

Dettie