Alexander Seurat - Het onhandige kind

[Marjo]

Leuk om te lezen? Nee, zeker niet. Maar de schrijver is niet bezig met effectbejag, behalve om te signaleren.

Lees meer: http://www.leestafel.info/alexandre-seurat

[Renate]

Interessant.
Het is vaak lastig te oordelen in dit soort zaken, vooral omdat er allerlei min of meer tegenstrijdige belangen een rol spelen.

[Annemarie]

Poeh, wat een heftig verhaal. Helaas maak ik van dichtbij mee dat instanties lang niet altijd ingrijpen, zelfs niet als meerdere mensen de verhalen van de bezorgde burger bevestigen. Als de ouders goed in smoezen zijn, komen ze soms een heel eind, met schrijnende situaties als gevolg. Ik denk dat ik helemaal boos en van slag van dit boek zou raken maar het is ontzettend goed dat het geschreven is!

[Marjo]

Renate, bedoel je dat tegenstrijdige belangen de reden zijn om niet in te grijpen?

[Renate]

Ik bedoel dat het soms lastig is om alles tegen elkaar af te wegen. Ik kan me herinneren dat ik een keer een stuk heb gelezen over het oordeel van de kinderbescherming in diverse zaken en dus de vraag hoe je zelf zou besluiten.
In de eerste plaats is er dus het belang van een veilige omgeving voor het kind (Dan heb je hierbij dus de vraag of het kind onhandig is, of dat het mishandeld wordt. Het laatste is hier natuurlijk het meest waarschijnlijk, maar goed.).
Dan heb je het belang van het kind om op te groeien bij de eigen ouders. En daar heb je dus al de botsing van belangen. De ouders zijn misschien niet in staat om een veilige omgeving voor het kind te verzorgen, maar dan blijft nog altijd de vraag of het kind veel beter af is in een pleeggezin.
Vaak zijn de zaken ook minder duidelijk dan misschien in het boek beschreven en dan wordt het helemaal lastig.
Zie ook gevallen waarbij de ouders zich zo bedreigd voelen door officiële instanties, dat ze alles inzetten om hun kinderen te mogen houden, variërend van zielige verhalen in de media, tot iedere keer verhuizen, desnoods naar het buitenland.
Kijk ook naar zaken met ouders die geestelijk niet in staat zijn om voor kinderen te zorgen, maar die ze wel willen hebben. Daar krijg je dus ook het probleem dat je het kind bij de ouders weg kan halen, maar dat die ouders dan net zo lang doorgaan met het op de wereld zetten van kinderen, tot ze het kind wel mogen houden. Een oplossing zou kunnen zijn gedwongen anti-conceptie, maar dat staat dat weer op gespannen voet met het recht op lichamelijke integriteit.
In boeken is het vaak gemakkelijk, omdat het verhaal al op een dusdanige manier beschreven is, dat je als lezer al weet wat waar is. Voor de betrokkenen is dat natuurlijk anders, want die weten niet wie de waarheid spreekt.

[Marjo]

Inderdaad gaat het boek al uit van een bepaalde situatie. Die is wel gebaseerd op het echt gebeurde verhaal, dus in dit geval hadden de mensen om het kind heen moeten ingrijpen. Dat ze twijfelden had niets te maken met de feiten die jij hier boven noemt, ze waren alleen maar bang voor hun eigen hachje, dat ze het misschien toch bij het verkeerde eind hadden. Maar op het moment dat het kind zelf aangeeft dat ze geslagen is, dat was het moment geweest om iets te doen. Maar ja, dan verhuist het gezin weer, en zijn ze dus uit beeld. Dat verhuizen iedere keer maakt het ook lastig natuurlijk.
Maar je hebt gelijk dat het heel moeilijk is.