Wiesław Myśliwski - Over het doppen van bonen (samenleesboek aug/sept 2011)

[Dettie]

Over het doppen van bonen
Wieslaw Mysliwski

De beheerder van een terrein met vakantiehuisjes ontvangt een onverwachte bezoeker, die bonen bij hem koopt. Terwijl ze die samen doppen, vertelt hij hem het verhaal van zijn leven. De onbezorgde kindertijd op het Poolse platteland, ruw beëindigd door de Tweede Wereldoorlog, zijn opleiding tot elektricien, zijn jaren in West-Europa als saxofonist, zijn werk ten slotte als huisjesbeheerder op de plek waar vroeger zijn dorp stond en waar zijn familie vermoord werd. Met grote droefheid én met veel humor vertelt hij over het lot en het toeval. Over het doppen van bonen is een imposant episch panorama, dat tegelijk de geschiedenis is van de gewone mensen in de twintigste eeuw.


ISBN 9789021437217 Hardcover 383 pagina's | Em. Querido's Uitgeverij | november 2009
Uit het Pools vertaald door Karol Lesman

[irene]

Ik heb gisteren het boek te pakken kunnen krijgen bij de bibliotheek.
Eerst nog een boek uitlezen, dan ga ik er z.s.m. aan beginnen.

groetjes, irene

[WilV]

Ik heb het uit. Heel bijzonder boek. Het is als een pakketje ingewikkeld in touw wat beetje bij beetje wordt onthuld en waar je iedere keer een klein stukje van te zien krijg. Met heel veel zijsporen zodat je goed op moet blijven letten wat de hoofd en wat de bijzaken zijn. Aan het einde blijft nog veel verhuld. Wie de bezoeker is tegen wie de verteller zijn verhaal doet bijvoorbeeld.
Het boek is een lange momoloog, waar het vertel, of schrijf-genoegen van af spat.

Ik heb het hier, dus mocht iemand het niet te pakken kunnen krijgen dan stuur ik het met plezier op hoor.

Willeke

[Dettie]

Is het wat voor mij denk je? Mag ik het dan lenen van je Willeke? Ik weet niet of ik het wil kopen en onze bibliotheek heeft het niet.


Dettie

[WilV]

Ja ik denk het wel. Het gaat wel over gruwelijkheden in de oorlog, maar dat zie je maar af en toe een glimp van. Meer door wat er niet gezegd wordt, dan door wat er wel gezegd wordt.ik denk dat jij het vertellen bij het doppen van de bonen wel mooi vind. En vind je het niet mooi dan stop je met lezen en stuur je t weer terug. Ik zou t nog niet kopen.

Zal ik t je sturen?

Ik ben trouwens erg benieuwd wat anderen van dit boek vinden.
Groetjes Willeke

[Joanazinha]

Ik heb het boek gereserveerd bij de bieb. Van de tig exemplaren die in de regio beschikbaar zijn, waren er maar 3 niet uitgeleend. Met een beetje mazzel heb ik het boek binnen een paar dagen in huis.

[Dettie]

Zal ik t je sturen?

Ja graag Willeke

Dettie

[WilV]

Leuk dat we t met zoveel mensen lezen!

Groetjes Willeke

[Joanazinha]

Ik kan het boek eindelijk ophalen bij de bieb....

[WilV]

Ik was al benieuwd of er nog mensen aan het lezen waren.
Ben benieuwd wat je er van je er van vindt Joanazinha

Groetjes Willeke

[Marjo]

Ik moet ook nog beginnen.

[WilV]

Alle tijd. Toch?

Groetjes Willeke

[Marjo]

Tja, ik vind het dus niets. Ik heb het tot drie keer toe opgepakt en weer een stukje gelezen, maar misschien zijn het al die dwaalwegen waar ik op stuit, nee, ik lees niet door. Een warboel vind ik het. Misschien was het toch beter niet in een monoloogvorm geschreven.

[Dettie]

Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik ook nog moet beginnen, op een of andere manier stel ik het steeds maar uit omdat het me niet echt trekt. Waarom weet ik niet, dat had ik ook met die familie Meyer én met De glazen kamer. De glazen kamer heb ik inmiddels wel gelezen en ik vond dat wel mooi maar meer het verhaal er omheen. Mijn verslag daarover komt binnenkort op Leestafel.

Dettie

[WilV]

Ik zou zeggen niet iets lezen waar je geen trek in heb omdat het móet.
Toch?
Er zijn zovéél boeken die je nog wel lezen wilt.

groetjes Willeke

[Dettie]

Ik kom er niet door helaas. Net als Marjo vind ik het nogal een warboel. Al veel in begonnen en steeds leg ik het weer weg.
Ik stop ermee, sorry

Dettie

[WilV]

Als ik terug lees ben ik de enige die het mooi vond volgens mij.
Heeft vermoedleijk met het Oost Europese te maken denk ik, daar houd ik erg van.

Groeten Willeke

[Dettie]

Ik ben gewoon niet in de stemming voor dit boek denk ik.
Het kan best zijn dat ik het over een tijdje prachtig vind.
Momenteel lees ik het liefst kinderboeken en non-fictie, de rest wil er niet zo in vreemd genoeg.

Dettie

[Inge]

Ik ben nu "Over het doppen van bonen" aan het lezen. Als ik aan het lezen ben denk ik steeds,: "wat een geleuter, ik stop met lezen.... Maar de avond erna neem ik het boek weer in handen, lees weer een stuk of 2 hoofdstukken, ben het dan weer zat en denk weer om te stoppen . Er zijn 26 hoofdstukken, op die manier zou het over een week uit kunnen zijn

Langs de ene kant wil ik verder lezen, wil ik weten wat er is met die graven, wat er in dat dorp gebeurd is, waarom hij beheerder is geworden op dat vakantiepark,... maar zoals gezegd, na een hoofdstuk of 2 heb ik er even genoeg van. Maar toch vind ik de manier waarop het geschreven is wel mooi. Mooie zinnen, mooie beschrijvingen, beeldende beschrijvingen. Je kunt met momenten het bos, de paddestoelen enz bijna ruiken.

[WilV]

Hoi Inge,

Ja de meningen waren toen we het boek als samenleesboek lazen ook behoorlijk verdeeld.

Nu jij het over het bos en de bladeren hebt komt de sfeer van het boek meteen weer terug.

Groetjes Willeke

[Marjo]

'Wat een geleuter'. Je zegt het...

[WilV]

Ha, ja ik was toen de enige die het wel mooi vond als ik het me goed herinner.

[Dettie]

Ja helaas wel Willeke, ik kwam er ook niet door.

Dettie

[Inge]

Ik geef het op... ik heb net een heel hoofdstuk gelezen over de eerste film die hij ooit zag, over een man die steeds hoeden paste en maar niet kon uitmaken welke hij wilde. En dan blijkt dat het hoofdpersonage het einde van de film niet gezien heeft door een stroomonderbreking... Het is gewoon niet leuk meer en ik weet dat, als ik nu niet beslis te stoppen, weer steeds minder en minder zal lezen omdat ik geen ander boek wil lezen voor dit boek uit is en dan duurt het weer een eeuwigheid. Nee, ik heb net weer genoeg rust in mijn hoofd om te lezen en heb er weer plezier in dus neem ik nu de beslissing om te stoppen en het boek terug naar de bib te brengen. Sorry Willeke, hoewel ik erg benieuwd was naar de graven, waarom hij daar beheerder geworden was enz vrees ik dat het uiteindelijk ook op niets zal uitlopen.

[WilV]

Och had ik nu maar een goed geheugen, dan ging ik je dat hier ter plekke uit de doeken doen,
maar ik weet het niet meer. Vooral de sfeer van dat boek is blijven hangen. Sorry.

Je hebt in ieder geval een dappere poging gedaan. Je hebt groot gelijk, ga maar lekker wat leuks lezen!

Groeten Willeke