Cees van den Hof - De maanvijver

[Marjo]

Het is al even geleden dat ik dit boek las. Voor ik tot dit verslag kwam, heeft het lang liggen sudderen zeg maar...

Lees meer: http://www.leestafel.info/cees-van-den-hof

[Annemarie]

Je schrijft "Qua stijl is het helemaal in orde" en ook dat het een vreemde roman is. Zou je dit boek aanraden?

[Dettie]

Vind je het niet te mooi geschreven Marjo? Bij je eerste citaat haak ik een beetje af. Het komt nogal geforceerd over, ik bedoel dus dat hij te mooi wil verwoorden. Moet bekennen dat ik ook nog nooit van locus amoenus gehoord heb en het woord rammei gebruik ik ook niet dagelijks
Je schrijft al dat hij bijna archaïsche woorden gebruikt maar toch... Roosenboom doet dat ook inderdaad maar naar ik weet niet zo expliciet als deze schrijver.

Dettie

[Marjo]

Jawel, dat doet Roosenboom ook.
Je moet er van houden, denk ik. En ik denk zo maar dat jullie twee dit niet zouden waarderen. Jullie zijn meer van de verhalen.
Ik mag dat wel, als er mooi geschreven wordt. Het zou heel goed kunnen zijn dat ik juist vanwege die onevenwichtigheid meer plezier had in de stijl, als u begrijpt wat ik bedoel. Ik herinner me namelijk dat ene boek van Erwin Mortier dat ik niet kon lezen, omdat ik het verhaal wilde volgen, maar ook van de stijl wilde genieten.
Ik heb het met plezier gelezen, en zou het ook gerust nog een keer kunnen lezen.

[Annemarie]

O, ik hou wel van een beetje mooi en zelfs bloemrijk geschreven tekst. Maar dan moet het ook wel verhalend zijn. Het verhaal moet niet door alle mooie woorden opgeslokt worden.

[Marjo]

Het valt niet goed uit te leggen. Het verhaal wordt niet opgeslokt, niet als bij Mortier.
Het is meer dat het lijkt alsof er twee verhalen verteld worden, die toevallig over dezelfde persoon gaan. Maar het is een roman, het moet een geheel zijn. Dat is hetgeen dat wringt.

[Annemarie]

De verhaalstijlen zijn dus net niet helemaal met elkaar in balans?

[Marjo]

De verhaalstijlen wel, maar de verhalen staan los van elkaar, het zijn twee delen. De een over Paulus als scholier. De ander over Paulus als volwassen hulpverlener. Het eerste deel wordt afgerond doordat er in een kort stukje verteld wordt hoe het afloopt met de personages. Alleen Paulus blijft over en daar gaan we dan mee verder. Maar je zou deze delen heel goed los kunnen lezen er wordt nauwelijks gehint vanuit het tweede naar het eerste.

Ik heb het idee dat ik het moeilijker maak dan het is...

[Annemarie]

Je maakt het niet moeilijker hoor. Ik begrijp nu heel goed wat je bedoelt. Dank! Best bijzonder om een verhaal op deze manier aan te pakken.

[Marjo]

Zo kun je het ook zien natuurlijk.

[Annemarie]

Bij mij is het glas altijd half vol