Willem van Zadelhoff - De nachten van Hoffman

[Marjo]

Dit is de derde roman die ik lees van deze schrijver. Ze hebben iets typisch, de stijl lijkt ingetogen maar er zit zoveel verborgen.

Lees meer: http://www.leestafel.info/willem-van-zadelhoff

-

[Dettie]

Zijn boek Een stoel vond ik prachtig.

Vind je het niet vervelend dat er zoveel in verborgen zit?
Vroeger riep je nog wel eens (bij Mullisch bijv.) dat ze de dingen gewoon moesten zeggen en niet al die verpakte verwijzingen in een verhaal moesten stoppen. Of is het in dit boek wel heel duidelijk en hoef je bijv. geen kennis te hebben van Tjechov of Shakespeare om te begrijpen dat hij daarnaar verwijst?

Dettie

[Marjo]

Het is misschien leuk als je die toneelstukken beter kent, maar wie kent nu de tekstregels? Die voorkennis hoef je niet te hebben, het wordt er duidelijk bij verteld, het is niet verpakt.

[Dettie]

O dat is prettig, Mullisch had er wel een handje van dat je erg op de hoogte moest zijn van de inhoud van bijv. bepaalde klassieke werken om te begrijpen waar hij naar verwees.
Maar wat zit er dan wel verborgen in dit boek? Wat bedoelde je daarmee?

Dettie
altijd nieuwsgierig

[Marjo]

Ik doel meer op de overeenkomsten tussen het heden en het verleden, in het boek zelf dus. Je hebt het niet altijd door, dat de dingen zich herhalen.
Dat is geraffineerd eigenlijk. Nu begin ik zelf te twijfelen of dat niet gewoon samen kan: ingetogen en geraffineerd.