Colm Tóibín - Nora

[Dettie]

Nadat haar man Maurice vrij onverwacht is overleden, moet de Ierse Nora Webster het alleen zien te redden. Ze heeft vier kinderen waarvan alleen haar zoons Donal en Conor, nog thuis wonen.

Lees verder http://www.leestafel.info/colm-toibin

Dettie

[Annemarie]

Mooi! Ik vind de schrijfstijl van deze auteur erg mooi. Heel invoelend.

[berdine]

Het klinkt een beetje zoals Brooklyn. Ook zo kabbelend, met kleine gebeurtenissen en problemen en desondanks weet het heel erg te boeien. Deze staat al op mijn lijstje.

[Dettie]

Zal ik het naar je sturen berdine? Je kunt het houden.

Dettie

[berdine]

Oooeee! Daar zou ik heel blij mee zijn! Ik had al mee gedaan met de prijsvraag van De Geus, maar dat is niks geworden. Bij hen win ik nooit wat! (Terwijl ik toch zo'n trouwe De Geuslezer ben, haha.)

[berdine]

Boek is aangekomen. Dank je wel, Dettie!

(Proef ik nou dat jij het ook had willen lezen, Marjo?)

[Dettie]

Ik geloof overigens dat dit boek niets voor Marjo is, het verloopt te traag denk ik zomaar.

Dettie

[Marjo]

Ha ha..denk jij dat? Dan zul je wel gelijk hebben.

[berdine]

Ik vond het een mooi boek. Zoals je zegt Dettie, net het leven zelf, een opeenstapeling van zorgjes en probleempjes. Qua stijl is het vergelijkbaar met Brooklyn en In lichterlaaie. Met Brooklyn heeft het ook raakvlakken door een paar randpersonen, o.a. de hoofdpersoon in Brooklyn. Wat me intrigeerde is dat hij een paar zaken aanstipt zonder ze op te lossen: Waarom stottert Donal opeens? Nora vermoedt dat er iets gebeurd is bij tante Josie. Ook het feit dat in Nora's hallucinatie, waarin ze Maurice ontmoet en spreekt, Maurice niet vertellen wil of het goed komt met Connor, terwijl het met de andere kinderen volgens hem wel goed zal gaan. Wat staat Connor nog te wachten? M.a.w. waarom maakt Nora zich onbewust zorgen om Connor, die toch de minst problematische lijkt te zijn?
Misschien komt er nog een vervolg.

[Dettie]

Ja mooi verhaal is het inderdaad, vond ik ook.
Ik meende dat Donal begon te stotteren door het overlijden van zijn vader. Moeder kwam maar niet naar tante Josie en dat maakte dat hij ging stotteren (dacht ik). Dat van Connor begreep ik ook niet zo goed.

Dettie

[berdine]

Mogelijk dat ik dat van Connor toch begrijp. Ik meen dat dit boek deels autobiografisch is. Tóibín is homo en net als Connor de jongste in het gezin. Misschien bedoelde Maurice dat. Dat het niet "goed zou komen" met Connor. Het zal in die tijd best een probleem geweest zijn, in het katholieke Ierland. Ongetwijfeld niet voor Nora, maar voor hoe de mensen naar hen zouden kijken.
Met Donal had ik het gevoel dat er bij Tante Josie iets anders was gebeurd. Wat jij zegt was de versie van Tante Josie. Ik kreeg de indruk dat de zoon van Tante Josie, hem lastig gevallen had o.i.d. Dat hij daarom was gaan stotteren. Nora kwam er niet achter, precies zoals je in het dagelijkse leven nooit overal achter komt.

[Dettie]

Zou heel goed kunnen wat jij schrijft. Zelf dacht ik dat Donal bang was dat hij zijn moeder ook niet meer zou zien en daarom ging stotteren.
Vader was ernstig ziek en dat was al eng en dan ziet hij zijn moeder ook nooit... voor een kind erg angstaanjagend enk ik.
Wat Connor betreft, het zou kunnen wat jij zegt. ik ga eens zoeken of er iets over Connor in een (Engelse) recensie te vinden is.

Dettie

[berdine]

Donal is gebaseerd op hemzelf (de problemen of school en het stotteren) en Nora op zijn moeder, maar dat wisten we al. Sommige gebeurtenissen hebben echt plaatsgevonden en zijn tot in de details hetzelfde. Anderen zijn helemaal verzonnen. Hij laat zich verder niet uit over wat waar is en wat niet. Er schijnen nog meer randpersonen in dit boek voor te komen die ook in andere boeken en verhalen voorkomen.

Voor Annemarie: Het boek dat jij gelezen hebt schijnt een heel ander soort boek te zijn dan dit en "Brooklyn". Hij kan ook heel anders schrijven. Ik heb zelfs een boek van hem weggedaan, omdat ik het vreselijk vond "Het verhaal van de nacht".

Voor Marjo: Had jij dit boek nou nog willen lezen?

[Marjo]

Wie weet, maar ik ben bang dat het op een stapel zou belanden. Dus als er een andere bestemming voor is: prima.

[Joanazinha]

Ik lees dit boek nu als blogboek voor NotJustAnyBook en ben tot nu toe erg onder de indruk. Mooi, het kabbelt inderdaad voort maar het is erg boeiend. Wat dat betreft doet het mij wat denken aan Stoner van John Williams. Ook een alledaags personage die een tijdje wordt gevolgd. Er gebeuren geen schokkende dingen maar het is wel boeiend.
Lees jij deze ook voor NotJustAnyBook Marjo, of heb je deze overgeslagen?

[Marjo]

Eh, ik ken dat helemaal niet? NotJustAnyBook??
Intussen even gegoogled, maar zoiets botst met Leestafel, denk ik.

[Dettie]

Heb je het al uit Joanazinha? Ben heel benieuwd wat jouw eindoordeel is.

Dettie

[Joanazinha]

Nee, nog niet, ik ben halverwege. Maar ik kan je wel vast zeggen dat ik het ontzettend mooi vindt. Mijn blog verschijnt 30 december, daarna zal ik de recensie ook naar jou sturen dan kan hij op Leestafel geplaatst worden.

[Willeke]

Mijn nieuwsgierigheid is in ieder geval gewekt. Dit boek heeft al een tijdje mijn aandacht, ik heb er ( behalve hier) ergens iets over gehoord of gelezen, maar ik kan me niet meer herinneren wáár.

[berdine]

Mijn nieuwsgierigheid is in ieder geval gewekt. Dit boek heeft al een tijdje mijn aandacht, ik heb er (behalve hier) ergens iets over gehoord of gelezen, maar ik kan me niet meer herinneren wáár.

De wereld draait door?

[Dettie]

De recensie van Joanazinha staat op de site

http://www.leestafel.info/colm-toibin

ja prachtig boek is het he. Ik heb er ook zo van genoten, eigenlijk vooral dat gewone leven en toch die groei die Nora doormaakt, heerlijk om te lezen.

Zelf dacht ik dat haar zoon was gaan stotteren omdat zowel zijn vader als moeder weg was. En Nora liet weinig van zich horen.
Ik dacht dat hij heel bang was dat hij ze all twee kwijt was. Een soort traumastotter dus.

Dettie

[Joanazinha]

Zelf dacht ik dat haar zoon was gaan stotteren omdat zowel zijn vader als moeder weg was. En Nora liet weinig van zich horen.
Ik dacht dat hij heel bang was dat hij ze all twee kwijt was. Een soort traumastotter dus.

Dettie

Ja, dat gevoel had ik ook, maar het wordt niet expliciet verteld.

[Dettie]

nee dat klopt, echt te weten kom je het niet.

dettie