Thomas Verbogt - Als de winter voorbij is

[Dettie]

De niet bij name genoemde hoofdpersoon is graag alleen, koestert de stilte, denkt graag na. De aanstaande verhuizing maakt dat bij het uitzoeken van zijn spullen allerlei beelden en gedachten omhoog komen. Veel kan weg maar de foto's op de schouw gaan mee. Die zijn belangrijk.

"Foto's van mijn ouders, foto van Becky. Geboortekaartje met mijn naam erop. Die stonden daar altijd. In de namiddag ging ik er vaak bij zitten. Dat zal niet ophouden. In de namiddag daal ik vaak af in mezelf."

Lees verder http://www.leestafel.info/thomas-verbogt

Dettie

[Marjo]

Ha, hier was ik al nieuwsgierig naar. Stond op het lijstje dus, maar er ligt nog een andere Verbogt om te lezen..

[Dettie]

Nou het is een prachtig boek Marjo, daar ga je van genieten.

Dettie

[Annemarie]

Het lijkt me een mooi boek. Ik hou van verhalen over ogenschijnlijk kleine dingen.

[Dettie]

Dat is het toch niet echt Annemarie, het gaat over momenten/gebeurtenissen die op dat moment niet belangrijk lijken maar het wel zijn. Zoals de spontane kus van het tienermeisje, dat gebeurde in een seconde, een flits maar die gebeurtenis blijkt achteraf heel belangrijk te zijn. Het zijn geen kleine dingen maar momentopnames die doorwerken. Thomas Verbogt kan dat prachtig verwoorden.

Dettie

[Annemarie]

Dat had ik helemaal begrepen hoor. Daarom schreef ik "ogenschijnlijk".

[Dettie]

Ik ben zelf dan niet duidelijk. Ik bedoelde dat het niet om kleine dingen gaat maar om gebeurtenissen. Ik merk dat ik het niet goed kan verwoorden wat ik bedoel. Thomas Verbogt vertelt over voor hem erg belangrijke gebeurtenissen, ontmoetingen, gesprekken die aanvankelijk niets leken te betekenen maar uitgroeiden tot memorabele dingen. Je zou het boek eigenlijk moeten lezen om te begrijpen wat ik bedoel maar ik stuur het niet want wil het zelf nog even koesteren, ik kan er nog even geen afstand van doen. (lekker egoïstisch hè)

Dettie

[Annemarie]

Nou moe, wat egoïstisch! Nee hoor, hou het boek maar lekker zelf. Hier ligt nog een enorme berg boeken op me te wachten. Ik meen echt te begrijpen wat je bedoelt. Je hebt het heel duidelijk uitgelegd.

[Willeke]

Wat een mooi verslag. Mijn interesse is gewekt.
En volgens mij las ik nog nooit iets van Verbogt, dat is toch ook schande.

[berdine]

Ik ook niet en heb daarom dit boek onlangs als ebook aangeschaft. Ik denk niet dat ik het uitlees. Ik wordt er heel moe van. Zoveel zinnen die ik twee keer moet lezen om te begrijpen wat er staat. De ene tegenstelling na de andere (Ik begrijp de droom niet. Tegelijkertijd begrijp ik alles.) Daarnaast dingen die niet kloppen. Hij is een brief kwijt, die hij in een map heeft gestopt en die map vervolgens in een boek. Dan gaat hij boeken wegdoen en weet zeker dat dé brief niet per ongeluk in een boek zit dat hij weg zal doen. Nou, het lijkt me dat je een map wel ziet zitten in een boek, maar het is opeens een enkele brief geworden. Ja dan wordt het anders. Ik ben een heel precieze lezer. Ik kan daar niet tegen. Aan dit soort dingen ga ik me steeds meer ergeren, dus ik kan beter stoppen.

[Marjo]

Oei, oei, dat kan Thomas in zijn zak steken. Ik merk het niet altijd op, zulke dingen.

[Dettie]

ha die berdine!
Misschien moet je gewoon het papieren boek lezen. Het is geen boek om als e-book te lezen. Dit is een boek wat je tot je moet nemen en langzaam moet lezen. Het gaat om de sfeer, de nostalgie, de herinneringen, het mijmeren.
- Ik begrijp de droom niet. Tegelijkertijd begrijp ik alles. - Dat kan toch?
En wat die brief betreft, een map kan toch ook een hoesje zijn? Heeft hij het specifiek over een dikke map? (Ik heb het boek uitgeleend)
Vind je de taal niet mooi? Ik heb echt genoten van die mooie verstilde taal.

Dettie

[berdine]

Dat bedoelde ik niet Marjo, dat die tegenstelling niet klopte. Maar dit soort zinnetjes: ik voelde iets heel goed aan maar eigenlijk ook niet lees je aan de lopende band (dit zinnetje staat er niet letterlijk zo, het is maar een voorbeeld).
Nee ik vind de taal ook niet mooi. Zinnen zitten soms ingewikkeld in elkaar en als ik telkens iets twee keer moet lezen en de tweede keer de denkbeeldige komma ergens anders moet zetten om een lopende zin te krijgen, dan vind ik dat vermoeiend. Dat verstoort de "verstilde" sfeer, die er voor mij dus niet heerst.
Ook een plastic map (met brieven) zul je niet ongezien in een boek kunnen laten zitten, maar zoals ik zei het werd een enkele brief. Overigens was dat niet de eerste onlogica/fout. Eerder zegt hij : "ik werd nooit als laatste gekozen bij het tossen". Dan bedoelt hij "het kiezen van de de teams".
Het is met dit boek en + en + en.
Ik ben gisteren in een ander boek begonnen, alle lof voor Verbogt ten spijt....

[Marie]

Ik heb het boek gelezen en vind dat het een mooi boek is maar wel moeilijk. Sommige zinnen in het boek zijn moeilijk verwoord en moet je enkele keren opnieuw lezen voor je ze snapt. Het duurde ook een tijdje voor ik snapte waarover het boek ging want, in het begin hebben de hoofdstukken geen enkel verband met elkaar. Als ik wat verder zat in het boek begon ik meer te snappen en vond ik het boek mooier.

[Marjo]

Het is vooral de sfeer in zijn boeken die mij aanspreekt. Ik zal proberen te letten op jullie punten van kritiek, als ik weer een bek van hem lees. Er ligt er nog een klaar hier.