Bart Meuleman - De jongste zoon

[Marjo]

Een boek voor de liefhebber denk ik. Al die uitweidingen over verschillende kunsten, het lijken wel essays.

Lees meer: http://www.leestafel.info/bart-meulemans

[Dettie]

Niet echt jouw kopje thee zo te lezen.
Hij heeft er misschien een beetje teveel in willen stoppen?

Dettie

[Marjo]

Ik denk dat het met opzet zo is samengesteld. Het geeft de loop van zijn innerlijke ontwikkeling aan: eerst is er alleen die kleindorpse omgeving, waarvan de schoonheid zijn indruk achterlaat, dan op de verschillende scholen ontdekt hij de kunsten in die verschillende vormen, het geeft wel een logisch verloop weer.
Zoals ik al aangeef: dat eerste gedeelte spreekt me wel aan, het is mooi geschreven. Maar ja, al die (ook goed geschreven) uitweidingen over literatuur, schilderkunst enz, nee, dat is niet 'mijn kopje'.

[Dettie]

Ja het is wel heel poëtisch beschreven, tenminste als alles zo is als het in jouw voorbeeld is.
Je verwacht vaak in een roman dit soort uitweidingen niet, meestal is dat toch meer in factie of non-fictie.

Dettie

[Marjo]

Misschien is het dat ook wel: ergens klopt er iets niet aan dit boek: De mix is niet goed.

[Dettie]

Net alsof hij niet kon kiezen waarschijnlijk. Graag die onderwerpen erin halen maar dan moet er ook nog een verhaal omheen gebouwd worden. En dat wordt dan moeilijk om het in romanvorm te blijven gieten.

Dettie

[Dettie]

Bij tzum staat over dit boek:

Deze uitweidingen maken duidelijk dat het zwaartepunt in het leven van het hoofdpersonage langzaam aan verschuift naar de verbeelde werkelijkheid. Tegelijk veroorzaakt het echter een enorme stijlbreuk in de roman. De verteltoon is in deze theoretische passages bij wijlen zo academisch en essayistisch dat de terugschakeling naar de verhaallijn over het leven van de jongeman erg geforceerd aandoet.

Eigenlijk, in andere bewoordingen, precies wat jij ook schrijft.

Dettie

[Marjo]

Maar het is niet zoals jij zegt dat hij iets wil zeggen zodat er 'een verhaal omheen gebouwd worden'.

Het verloop is natuurlijk, het klopt immers dat wij allemaal gevormd worden door eerst ouders en omgeving, dan scholing en wat er zoal op je pad komt. Eerst de min of meer romantische jonge jaren, gevolgd door de enorme buitenwereld die zoveel te bieden heeft en waar je dan jouw ding uit kiest. Dat gaat dan gepaard met die stijlbreuk, ja, maar zo ontwikkelt een mens zich ook. We blijven niet hetzelfde.

Het zit dus goed in elkaar, vind ik, alleen wordt het voor de lezer niet makkelijker als hij aan zijn keuzes uit die buitenwereld begint.
Voor hemzelf trouwens ook niet, want zijn geboortestreek blijft trekken.

(Ik lijk het nu beter te kunnen overzien dan toen ik dat verslag maakte...)

[Dettie]

(Ik lijk het nu beter te kunnen overzien dan toen ik dat verslag maakte...)

Dan is het maar goed dat ik even doorvraag

Je had het over De mix is niet goed. Kom je daar nu een beetje op terug nu je er langer over nadenkt?
Of blijf je erbij?

Op mij komt het een beetje over als een verhaal waarin de schrijver al zijn interesses wil tonen, misschien had hij
beter één interesse eruit kunnen nemen en die verder uitwerken. Dan waren er meteen een heleboel onderwerpen
'over' voor nieuwe boeken want schrijven kan hij wel als ik op jouw recensie afga.
Maar ik heb het boek niet gelezen dus echt oordelen kan en mag ik natuurlijk niet.

Dettie

[Marjo]

Je zou het moeten lezen, want dan zou je niet zeggen wat je nu zegt.
Er is een duidelijk verloop in de ontwikkeling van een mens, in jouw leven, in het mijne, in wiens leven dan ook. Ik zou het mijne niet kunnen weergeven, maar ik denk dat het vergelijkbaar is met het verloop van dit verhaal. (Meuleman kan het wél weergeven!) Niet de inhoud van de items waar Meuleman mee in aanraking komt, maar de ontwikkeling an sich is gelijk.

Het gaat niet om interesses tonen, het gaat er om welke dingen hem beïnvloed hebben en gemaakt hebben tot wie hij is.
Er eentje uitkiezen en alleen daar over schrijven, dat zou iets compleet anders zijn.

Zijn boek is prima, zijn verhaal klopt, maar ik als lezer heb moeite met de VORM waarin hij dat doet, dat essay-achtige daar hou ik niet van.

[Dettie]

Je zou het moeten lezen, want dan zou je niet zeggen wat je nu zegt.
nee precies, ik heb het niet gelezen en kan en mag er eigenlijk niets over zeggen.

Er is een duidelijk verloop in de ontwikkeling van een mens, in jouw leven, in het mijne, in wiens leven dan ook.
Ik snap helemaal wat je bedoelt. Dan klopt mijn opmerking over eentje uitkiezen inderdaad niet.

Dettie