Romain Monnery - Jong, vrij & lamlendig

[Renate]

Dit boek gaat over Dinges (z'n echte naam wordt niet genoemd, maar iedereen spreekt hem aan als 'Dinges'), een jonge man die eigenlijk het liefst niets doet, hoewel hij wel graag lijkt te lezen. In zekere zin zou je 'm kunnen zien als een moderne Oblomov, hoewel die nog vele malen luier was. Dinges wordt door z'n ouders het huis uit gezet, omdat ze vinden dat hij na z'n studie maar eens op eigen benen moet leren staan. Hij krijgt een enkeltje Parijs, waar hij uiteindelijk intrekt bij Stéphanie, een oud schoolgenote, Valérie en Bruno. Bruno wil het liefst sportjournalist worden, maar heeft geen zin om een stageplaats of iets dergelijks te accepteren. De anderen doen dat wel en Dinges doet nog steeds het liefste niets. Uiteindelijk beland hij als stagiaire bij een TV-station. Daar voert hij ook het liefst niet al te veel uit, maar op een gegeven moment wordt hij gevraagd als figurant in een talk-show, waar hij de opdracht krijgt een vraag te stellen. Helaas vindt hij de vraag zo gênant, dat hij met stomheid geslagen is. Dit is nog steeds niet het einde van z'n carrière, dat uiteindelijk komt als hij weigert in te gaan op de seksuele wensen van een baas. Nu kan Dinges eindelijk een uitkering aanvragen, iets waar hij heel tevreden mee is, omdat hij nu eindelijk ongestoord kan luieren. Bruno belandt uiteindelijk wel in baantjes, waar hij steeds weer ontslagen wordt, omdat hij er niet geschikt voor blijkt te zijn. Na 3 maanden moet Dinges weer bij een sociaal werkster komen, die hem te verstaan geeft dat hij nu eindelijk eens werk moet gaan zoeken, omdat hij anders z'n uitkering kwijt raakt. Een paar weken later moet hij weer terugkomen en hij gebruikt de afwijzingsbrieven die Bruno heeft gekregen, om met enig knip- en plakwerk aan te tonen dat hij gesolliciteerd heeft. Bij de sociale dienst blijkt dat de sociaal werkster verdwenen is en hij krijgt een andere consulent en hij kan weer 3 maanden niets doen. Zo lijkt dit door te kunnen gaan, maar het nietsdoen blijkt uiteindelijk niet echt bevredigend. Bovendien ontstaan er ook nog andere problemen, waardoor hij uiteindelijk op straat komt te staan en een eigen woonruimte moet zoeken. Op het moment dat hij tegen z'n consulent zegt, dat hij wil werken, is deze daar helemaal niet tevreden mee, omdat hij niet kan toveren en geen wonderen kan verrichten.

Ik vond het wel een grappig boek, hoewel soms de indruk wordt gewekt dat er echt wel werk is, als je maar wilt werken en dat mensen zonder werk gewoon lui zijn.

Dit boek heb ik dinsdag uit de bibliotheek gehaald en gisteren uitgelezen.

[Dettie]

Leuke recensie Renate, hij staat nu op de site

zie http://www.leestafel.info/romain-monnery

Ik zie het helemaal voor me, zo'n jongen die eigenlijk niet weet wat hij wil, een beetje rondhangt en van het ene tv-kanaal naar het andere zapt. Tot wanhoop van ouders en andere volwassenen.
Leuk ook dat je het boek al in de themamaand (jong) hebt gelezen!

Dettie

[Marjo]

Dat is een boek voor jou Dettie... en niet voor mij.

[Dettie]

Haha ja, ik dacht hetzelfde, niets voor Marjo, wel voor mij.

Dettie

[Renate]

Dinges verandert overigens wel, zulks in tegenstelling tot Oblomov. Maar ja, die leefde in een andere tijd en in andere omstandigheden en die had van het nietsdoen echt een kunst gemaakt.

[Renate]

M"n vader had het boek, toen ik het stukje schreef, zodat ik de spelling van de namen niet kon controleren. Inmiddels heb ik ontdekt dat ik de namen van Stéphanie en Valérie verkeerd had geschreven. Hier dus de juiste spelling.

[Renate]

Bedankt voor het verbeteren.

[Dettie]

hee wat raar ik had hier een berichtje geschreven dacht ik.
Nou ja, je hebt het zelf al gezien dat het overal veranderd is.

Groetjes
Dettie