James McBride - Lieveheersvogel

[Annemarie]

Bestaan er vreemde boeken over slavernij? Ja, die bestaan! Na het lezen van dit boek moet je echt even rustig gaan zitten om het verhaal op je in te laten werken. Een gewaagde combinatie van humor en leed. De stijl van de schrijver van dit boek wordt vergeleken met die van Mark Twain en dat begrijp ik wel.

Lees mijn recensie hier: http://www.leestafel.info/james-mcbride

[Dettie]

Old John Brown is een man met een goed hart. Hij beseft dat alle mensen voor god gelijk zijn en dat slavernij tegen de wens van de schepper indruist. In zijn Sjalot ziet hij de belichaming van de kwetsbare slaaf. Zijn Sjalot is een onschuldig, lief meisje dat geholpen moet worden. Zij staat symbool voor alle slaven die onderdrukt worden, voor families die uit elkaar gerukt zijn en voor het feit dat elk mens in vrijheid zou moeten kunnen leven. In zware tijden vervult Sjalot hem met nieuwe hoop en wilskracht.

Wat kun je het toch mooi verwoorden.
Dat lukt me niet, het op zo'n manier te vertellen.

Het lijkt me inderdaad een heel apart, bijna humoristisch boek.

Dettie

[Annemarie]

Dank je wel voor het compliment Dettie!

Het is echt een apart boek. Leuk apart en een beetje verwarrend. Soms moest ik lachen en dan voelde ik me haast schuldig want mag je wel lachen om een boek over slavernij? Er zitten echt grappige momenten in. Het is heel knap van de auteur dat hij absoluut geen afbreuk aan het leed van de slaven doet. Het ware verhaal over de slaven wordt tussen de regels door verteld en ook de underground railroad wordt genoemd.

[Dettie]

Ik denk dat het knappe is dat de schrijver het door de ogen van een kind verteld heeft.
Dan kun je die onschuld en naïviteit toevoegen die bij volwassenen niet kunnen. Dan kun je de zwaarste onderwerpen lichter maken.

Dettie

[Marjo]

Lijkt me een mooi verhaal...

[Annemarie]

Ik denk dat het knappe is dat de schrijver het door de ogen van een kind verteld heeft.
Dan kun je die onschuld en naïviteit toevoegen die bij volwassenen niet kunnen. Dan kun je de zwaarste onderwerpen lichter maken.

Dettie

Ja, inderdaad Dettie: jij zegt het precies goed! Door de ogen van dit kind, dat ook nog eens vrij gemakzuchtig en zelfzuchtig is, zag de wereld er natuurlijk heel anders uit dan voor de volwassenen die in hetzelfde gebied woonden.

[Annemarie]

Lijkt me een mooi verhaal...

Het is niet mooi in de zin van ontroerend maar het is zeker een mooi verhaal omdat de levendigheid zowat van de pagina's afspat. Boeken over slavernij vind ik heel belangrijk omdat het maar weer eens onderstreept hoe onterecht ongelijkheid op basis van wie of wat dan ook is.

[berdine]

Het is inderdaad wel een apart verhaal. Het lijkt me dat het ook lastig te vertalen was omdat onze lieve Henry alias Sjalot bepaald geen Algemeen Beschaafd Amerikaans sprak en ook gezegdes en uitdrukkingen verhaspelde. Dat maakt het in het begin wat lastig lezen, maar het went snel. Ik vond wel dat het boek best met 100 pagina's minder had toegekund. Er wordt erg veel herhaald. Al met al boeide het wel en het is leuk dat Old John Brown op deze manier weer aandacht krijgt. Heb je zijn foto gezien bij Wikipedia, Annemarie? Hij voldoet helemaal aan de beschrijving!