Adriaan van Dis - Ik kom terug

[Dettie]

‘Vraag maar’, zei ze met haar rug naar me toe.
‘Alles?’
‘Alles.’

http://www.leestafel.info/adriaan-van-dis

Willeke

[Dettie]

Mooie recensie Willeke, het geeft precies de indruk weer die het ook gaf in het programma boeken van de VPRO.

Een moeilijke vrouw die soms dingen gewoon verzon en de wil van Adriaan van Dis om het te begrijpen.

Mooi.

Dettie

[Annemarie]

Mooi, Willeke!

[Renate]

En weer een boek voor m'n lijstje, waar het na de uitzending van 'Boeken et cetera' al op stond.

[Willeke]

Ik vond het een prachtig boek, een van zijn mooiste. Hij weet het persoonlijke n de kunst van het romanschrijven heel erg goed te mengen. Hoewel je weet dat het niet letterlijk allemaal zo gegaan is, is het op de een of andere manier een heel eerlijk boek.

En het gekke is, hij schrijft het zo dat je toch een beetje gaat houden van die bozige nukkige ontoegankelijke moeder met al haar kuren.

[Willeke]

Moeder had trouwens geweldige laatste woorden;
" Maxime Verhagen is een vreselijke druiloor"
En toen viel ze achterover.

Daar moest ik erg hard om glimlachen en dat is tijdens een doodsscène toch een hele kunst om dat voor elkaar te krijgen.
Ze stierf tijdens een kabinetsformatie en dit stukje is letterlijk zo gegaan.
Maar dat paste allemaal niet meer in de recensie.

[Dettie]

Ja het lijkt me echt zo'n boek waar je eigenlijk wel over door wil blijven vertellen.

Dettie

[Marjo]

Ik hoorde hem van de week in een nachtelijk interview en ik ben geen van Dis fan, maar dit boek trok me wel.

[Willeke]

Ik ben benieuwd wat jij er van zou vinden Marjo.

[Marjo]

Ik maak geen verslag - dat heb jij al prima gedaan - en ik heb me afgevraagd waarom ik deze moederverering wel in een ruk uitgelezen heb terwijl ik dit soort boeken van andere schrijvers niet lezen kan. Nu vind ik van Dis wel een prettige manier van schrijven hebben maar zou het dat alleen zijn?

Het is denk ik ook de achtergrond, de geschiedenis van Nederlands -Indië, maar dan heel anders dan je zou denken. En inderdaad: het mededogen dat je daardoor krijgt met dat vreselijke mens...die beginscène, je bent als lezer verbijsterd: wat staat je te wachten?

[berdine]

Inderdaad mooi verslag Willeke. Beetje laat gelezen, sorry...

[Willeke]

Ik maak geen verslag - dat heb jij al prima gedaan - en ik heb me afgevraagd waarom ik deze moederverering wel in een ruk uitgelezen heb terwijl ik dit soort boeken van andere schrijvers niet lezen kan. Nu vind ik van Dis wel een prettige manier van schrijven hebben maar zou het dat alleen zijn?

Het is denk ik ook de achtergrond, de geschiedenis van Nederlands -Indië, maar dan heel anders dan je zou denken. En inderdaad: het mededogen dat je daardoor krijgt met dat vreselijke mens...die beginscène, je bent als lezer verbijsterd: wat staat je te wachten?

Misschien komt het ook omdat het niet echt moederverering is, moeder krijgt er flink van langs. Tegelijkertijd is het ook geen
verkettering van moeder. Je krijgt inderdaad context en er zit ook een zweem van genegenheid onder. Juist doordat hij zo hard tegen haar is komt hij al schrijvend ook tot een vorm van liefde.
Die spanning en dat hele proces maakte het boek voor mij zo bijzonder.

Ja de beginscéne is meteen heftig he, hij paste niet meer in mijn recensie ( het was al schrappen) maar hij is memorabel.

[Inge]

Ik heb genoten van dit boek.
Het was het eerste boek dat ik van Van Dis las.
Wat een mooi verteld verhaal.
De manier hoe hij de dingen en de gevoelens be/omschrijft.
Soms ironisch, soms grappig dan weer ernstig.

[Willeke]

Ja mooi he Inge. Ik heb t al even uit, maar ik loop het nog steeds te promoten.

[irene]

Wat een prachtig, ontroerend mooi geschreven verhaal. Zijn beste boek!

[LaurenceColman]

Ik heb dit boek moeten lezen voor school.
Het was een heel handig boek om een boekbespreking voor te maken.
Als ik alle recensies over dit boek lees, heb ik het gevoel dat ik de enige ben dat dit boek niet zo goed vind.
Dit is natuurlijk mijn persoonlijke mening, maar ik vond het boek langdradig en eentonig.
Natuurlijk heb ik het wel onder druk moeten lezen en heb ik daardoor misschien niet alles goed kunnen opvatten,
ik ben dan ook van plan om het boek opnieuw te lezen wanneer ik meer tijd heb en misschien verandert mijn mening dan nog drastisch.
De schrijfstijl van Adriaan spreekt me wel enorm aan, heet is aangenaam om te lezen en je snapt alles goed.

[Inge]

Als "jongere" zou ik dat verhaal ook niet goed gevonden hebben. Dit is nu een boek dat met niet geschikt lijkt om op een leeslijst voor school te staan. Ik denk dat de echte betekenis en diepgang pas later doordringt.
Ik kan helemaal verkeerd zijn, ik ga nu van mijn eigen ervaring uit. Als jongere, tja dan zijn je ouders je ouders, je staat niet stil bij de dood, het leven is oneindig. Dit verhaal komt pas echt tot leven als je snapt dat we niet oneindig hebben, dat we familie niet kiezen, dat we het moeten doen met elkaars hebbelijkheden....
Ik zou je aanraden het boek over een jaar of 10 eens opnieuw te lezen. Ik denk dat je het dan beter kunt waarderen. Willeke, Dettie, Irene,.... corrigeer me als ik het verkeerd voor heb.

[Willeke]

Welkom Laurence, wat leuk dat je reageer hier en wat jammer dat het boek tegen viel.
Ik denk dat Inge gelijk heeft en je het boek láter nog een keer een kans moet geven. het heeft een irónie die mij als jongere ook niet erg aangesproken zou hebben.
En in zijn algemeenheid heb ik later regelmatig boeken herlezen waarvan ik toen pas zag hoe mooi ze zijn.

Al kan het natuurlijk ook nog dat het een boek is wat jou gewoon helemaal niet aanspreekt.

[Dettie]

Hallo Laurence, ik heb het boek niet gelezen maar andere boeken van Adriaan van Dis wel.
Ik denk ook dat Inge gelijk heeft, dat dit een boek is wat over 10 jaar meer impact zal hebben.
Maar de boeken van Adriaan van Dis moeten ook altijd even bezinken vind ik. Pas dan dringt het allemaal goed door. Dat had ik met Zilver én Nathan Sid ook. Erg mooie boeken maar toen ik ze las vond ik ze ook vreemd en afstandelijk maar later toen ik er over na het lopen denken werd het steeds mooier, ik vind het prettig als een boek zoiets met je doet. Wie weet bezinkt dit boek ook nog bij je Laurence.

Dettie

[berdine]

Aan de recensie van Willeke valt niets meer toe te voegen. Ik vond het ook een heel goed boek, al had (heb) ik meer te doen met Adriaan dan met zijn moeder. Het lijkt me vreselijk om zo afgewezen te worden door je eigen moeder.