James Salter - Lichtjaren

[Dettie]

Dankzij Willeke die dit boek van de zomer gekocht had raakte ik geïnteresseerd door de beschrijving en heb het gekocht. Daar heb ik absoluut geen spijt van. Wat een mooi boeK. Bedankt Willeke!

Het is herfst 1958
We maken kennis met Nedra en Viri beiden achter in de twintig woonachtig in een landhuis bij New York. Zij zijn voor de buitenwereld het ideale stel.

Lees verder http://www.leestafel.info/james-salter

Dettie

[berdine]

Ik kwam niet door een ander boek van hem. Dus ik ga hier hoe dan ook niet aan beginnen.

[Dettie]

Ach jammer, ik vond het erg mooi, hoewel het geen roman is die je snel snel kunt lezen.
Je moet er met je hoofd bijblijven, maar dan nog is het erg mooi.

Dettie

[berdine]

Misschien is de stijl anders dan in het boek dat ik geprobeerd heb. (zie boeken die ik niet verder etc.) Ik vond de stijl afgrijselijk.

[Willeke]

Ik ben nog aan het lezen, het gaat heel langzaam inderdaad en het is ook geen héél toegankelijk boek, maar wel de moeite meer dan waard!

[Willeke]

Leuk ook die link met dat interview, ga ik nog kijken. Dank je wel!

[Willeke]

Uit.
En nu eens kijken of ik er een verslag van kan maken. Dat lijkt me geen makkie.

[Dettie]

Nee, het is ook geen makkie, ben érg benieuwd wat jij over het boek te zeggen hebt.

Dettie

[Dettie]

En ook de recensie van Willeke staat op de site.

http://www.leestafel.info/james-salter

Jij hebt het beter onder woorden gebracht dan ik Willeke. Net wat je zegt

Het wonderbaarlijke van dit boek is dat er weinig gebeurt en dat je toch geboeid blijft lezen.

Daar botste ik ook tegenop toen ik aan de recensie begon, wat valt er eigenlijk te vertellen?
Er gebeurt heel veel maar ook heel weinig. Je maakt het hele leven van Nedra en Viri mee en af en toe
schrik je ineens, je denkt dat zit wel goed met die twee en dan ineens die minnaar.

het moeilijke vond ik dat er ineens overgesprongen wordt naar een ander personage.
Geen witregel, de tekst loopt gewoon door, je hebt het zo weer te pakken maar even is er die onbalans.
Toch is het een heel mooi boek en had ik het niet willen missen.

Dettie

[Willeke]

Jij beschrijft juist dat deel heel mooi, vanuit het cameraperspectief.

Ik moest ook even wennen aan de vertelstem, vooral omdat hij zomaar verdwijnt en opduikt.

[Willeke]

Weet je wat me zo opviel.., ze hebben twee dochters, maar het gaat, vooral in het begin bijna alleen maar over Cathy, alsof die andere dochter niet bestaat of er niet toe doet. iedereen is voornamelijk op Cathy gefocust.