Leestafel forum

In 2010 mochten we het verrassende debuut van Janneke Holwarda (1953) begroeten: Zeesteen. ECI bekroonde het boek terecht en er waren in bladen jubelende kritieken.
Er zijn echter meer schrijvers, die geweldig debuteren maar daarna wegzakken in het moeras van de literaire middelmaat of erger. Met enige spanning nam ik dus het tweede boek van Holwarda ter hand:
Maan op de heenweg.

lees verder http://www.leestafel.info/janneke-holwarda

Karel Wasch

Wat mij opvalt is dat het een heel diepgaand verhaal is terwijl het boek maar 155 bladzijdes telt. Knap!

Mooie recensie! Ik heb het boek bij de bieb gehaald.

Nou dat is leuk berdine, ben benieuwd hoe jij het vindt.

Dettie

Nou ik vind het ook een erg mooi boek. Er wordt veel verteld met weinig woorden. Ik heb niet veel toe te voegen aan het verslag, behalve dat ik denk dat het zich in de jaren 30 van de vorige eeuw afspeelt en niet eerder. Er is regelmatig sprake van "de crisis".

Dit:
'Ik heb de indruk,' zeg ik 's avonds tegen mijn moeder, 'ik heb sterk de indruk dat mijn vader hier niet meer woont.' Ik leg de klemtoon op 'sterk' en op 'vader' Mijn moeder is gevoelig voor zulke taal. We staan in de keuken bij het aanrecht. Vader is er niet, wat mijn theorie bevestigt. 'Het lijkt me een juiste kijk op de zaak.' Ze kijkt mij niet aan. Ze kijkt naar het brood en ik ook. Ik zie hoe het broodmes even in het brood blijft steken.'

Prachtig! Ik kan me alleen maar aansluiten bij de vorige sprekers. Dit is een heel mooi boek! En ik denk ook dat Berdine gelijk heeft, gezien genoemde crisis.
Deze schrijfster verdient toch intussen meer aandacht!