Tracy Chevalier - De laatste vluchtelinge

[Dettie]

Leest lekker weg, maar...

Zie http://www.leestafel.info/tracy-chevalier

Dettie

[Annemarie]

Ik was al benieuwd naar dit boek. Jammer dat het allemaal wat oppervlakkig blijft.

[Marjo]

Heb jij het 'per ongeluk' gehad misschien? Ik zat er op te wachten, en men dacht het verstuurd te hebben. Maar kreeg niets.

[Dettie]

Ik was wel verrast en dacht dat ik hem zelf aangevraagd had, maar kon daar niets van terugvinden.
Kon ook niet vinden dat jij hem aangevraagd had anders had ik hem wel gelijk doorgestuurd.
Voordeel is dat ik hem nu lekker gelezen heb, het las lekker weg zoals altijd bij Chevalier, maar hij gaat vandaag gelijk op de bus naar jou.

Dettie

[Marjo]

Het geeft natuurlijk helemaal niets, prima dat je hem gelezen hebt. Mij werd verteld dat het verstuurd was, en dat klopte dan dus..

[Marjo]

Ik vond het wel een mooi en boeiend boek. Ik had misschien dat romantische stuk kunnen missen, maar aan de andere kant staat de figuur Donovan voor een andere kijk op de slavernij. Het werd laat vannacht..of liever: vroeg.


Lees meer: http://www.leestafel.info/tracy-chevalier

[Annemarie]

Nu ben ik toch wel weer nieuwsgierig. Ik creëer maar een misschien-lijstje.

[Dettie]

Code: Selecteer alles

De personages zijn enigszins ondergeschikt aan het verhaal dat verteld moet worden

ja ik denk dat dat me ook tegenstond net als bij het boek van Tobias Hill.
ik vind het jasje waarin zulke verhalen gegoten worden dan niet prettig, te afstandelijk.
Ook in dit boek kwamen voor mij de personages niet tot leven en vond ik de reacties van iedereen bijna onderkoeld.
De man verliest zijn verloofde, doet hem niets. Zij verliest haar zus, doet haar ook weinig zo te merken. Er is amper enige
emotie bij mensen, dat komt mij te onecht over.
Dat was ook waarom ik het boek niet geweldig vond. Het verhaal over de slaven en de 'Railroad' kwam ook niet echt uit de verf.

Dettie

[Marjo]

Het is niet een boek waarvan ik hard roep dat iedereen het moet lezen, maar het is een boek dat mij boeide.
Ik heb denk ik zelfs liever boeken waarin het verhaal voorop staat, en niet de personages. Al dragen zij dat verhaal wel natuurlijk.

Ik weet niet wat je precies zou willen verbeteren?
Wat die man en zijn verloofde betreft: Ze kenden elkaar nauwelijks. Er staat 'Grace had pas interesse getoond in Adam - een oudere saaie man - nadat hij had besloten naar Ohio te emigreren'. Er was geen liefde in het spel, dus waarom zou Adam treuren?
Ik denk dat het in die tijd zo was: zakelijk, aanpakken, geen tijd voor emoties. Honor mist haar zus wel, dat wordt wel gezegd. Ik weet niet hoe een schrijver dat moet beschrijven om het echter te laten zijn?

Het verhaal van de slaven was voor mij ook duidelijk genoeg. Ook hier de vraag: wat had je meer gewild?

[Dettie]

Ja het boeide in bepaald opzicht wel, dat is waar.
Ik vond het idioot dat als je uit ellende uit je geboorteland wegtrekt met je zus en die gaat ook nog eens dood dat er zo minimaal op gereageerd wordt. Het lijkt me toch vrij aangrijpend, zeker als de zus, de swung, de vrolijke noot inbracht. Ze mist haar wel, dat wordt af en toe genoemd, maar het wordt allemaal zo plastisch gebracht.

Wat ik bijvoorbeeld ook meer had gewild is dat voelbaar werd gemaakt hoe gevaarlijk het was wat Honor deed, dat kwam er in mijn ogen helemaal niet uit. Het wordt allemaal wel gezegd, wel verteld, maar als je dan toch personages gebruikt om het verhaal over de 'railroad' te vertellen maak het dan niet van die vlakke personages wat ze nu zijn.
Ze was nu een vrouw in een voor haar vreemde wereld, maar enig inzicht in haar innerlijk wordt ons nauwelijks gegund.
Ik heb dan zoiets maak er óf non-fictie van óf een roman maar dit hangt er tussenin en beiden (het railroad verhaal en het verhaal van Honor) komen niet goed uit de verf. Pas bij het zoeken naar die Railroad op internet begreep ik wat het inhield, uit het boek komt het niet echt goed naar voren, het lijkt bijna of Honor zomaar wat doet, ondanks het onderlinge zwijgen van de 'stations'.

Wat ik ook nog vragen wilde, vond jij dat quilten een toevoeging aan het verhaal?

Dettie

[Marjo]

We zullen elkaar nooit begrijpen: wat betekent 'voelbaar'. Wat zijn 'vlakke personages'. Ik heb daar geen voorstelling bij.

'Inzicht in haar innerlijk', ze voelt zich alleen en eenzaam, is verliefd op die slavenman, en is vrij doortastend en ondernemend, maar voelt zich tegengehouden door de quakerregels en naar de mensen van wie ze afhankelijk is. Ze maakt haar keuzes binnen de gemeenschap die haar geboden is, zoals we allemaal doen. Wat wil je nog meer?
Ik vond het wèl duidelijk wat ze deed, en dat het gevaarlijk was begreep ik ook. Het was toch niet voor niets dat het niet mocht?

Het hangt misschien af van een bepaald taalgebruik, een woordkeuze die jij liever anders ziet. Dat is zo moeilijk uit te leggen,

[Dettie]

Vlakke personages zijn personages die niet tot leven komen, die zich niet gedragen als mensen van vlees en bloed met innerlijke gevoelens en gedachtes zoals angst, pijn, verdriet, vreugde, blijdschap, ontroering enz. die verwoord worden.

Het is eigenlijk net als bij een spannend boek, daar leef je je zo in dat je op het puntje van je stoel zit, hoe zal het aflopen?
Ik heb dat dus met personages in een boek. Hoe werkt dat in hun hoofd, hoe gaan ze er mee om? Hoe zal het voor hun aflopen? Vinden ze het moeilijk? enz. Dus, hoe reageren zij als mens op dergelijke situaties.

Ik vond Honor niet van vlees en bloed worden, ze bleef heel vlak beschreven. Het wordt allemaal wel verteld dat ze verliefd is maar het blijft afstandelijk. Je leest dat ze zich aan die regels moet houden maar hóe streng het is komt er niet echt uit. Je zit niet op het puntje van je stoel mee te leven en mee te hopen dat het allemaal lukt en goed afloopt. Je siddert niet van spanning als ze de slaven helpt, je krijgt niet echt mee hóe gevaarlijk het is.
Je neemt het verhaal tot je en dat is het en als het uit is heb je niet dat je het gevoel hebt iets gelezen te hebben wat je raakt of waar je nog een tijdje over loopt na te denken.

Ik heb een ander boek gelezen 'Hotel op de hoek van bitter en zoet' (vreselijke titel) over een jongetje in Amerika dat met een Japans meisje omgaat maar WOII breekt uit en de Japanse mensen worden in kampen gestopt. Dat jongetje gaat zijn vriendinnetje opzoeken en helpen wat helemaal niet mag natuurlijk. Dat wordt zo invoelend en beeldend beschreven dat als je het uit hebt, het gevoel hebt dat je even in een andere wereld, hun wereld, bent geweest, dat jongetje en meisje gekend hebt. Dat is bij dit boek zeker niet zo, het wordt verteld en dat is het.

De ene verteller is de andere niet. Neem bijvoorbeeld een verhalenverteller die een groep mensen een verhaal verteld.
De een kan het wel boeiend brengen zodat je als het ware aan zijn lippen hangt en je blijft geboeid luisteren. De verteller kan de mensen in zijn verhaal tot leven brengen. De ander kan hetzelfde vertellen en het blijft een verhaaltje, de mensen in zijn verhaal blijven poppetjes, terwijl het hetzelfde verhaal is.
Zoiets bedoel ik.

Dettie

[Marjo]

Tja, poppetjes... voor mij zijn ze dat niet. Zeker Honor niet. Ik voel bij haar echt wel die emoties, al worden ze niet expliciet verwoord.
Misschien vul ik zelf in, dat moet haast wel.
Ik heb helemaal niet het gevoel dat het wordt verteld, 'en meer niet'. Dat is voor mij namelijk genoeg. Dit verhaal blijft hier wel hangen en meenemen doe ik het ook. Ik ben daar niet geweest nee, maar dat heb ik nooit.

Ik denk echt dat het aan de woorden ligt.

[Dettie]

Ik geef het op het is denkelijk voor ons alle twee ook niet over te brengen als je die dingen niet of wel voelt.
Jij hebt het niet dat je beelden ziet en in het land bent, bijna de geuren ruikt enz. Ik zie bijna een film tijdens het lezen (vandaar m'n afkeer van thrillers)
Ik kan niet zonder beelden bij een roman, bij non-fictie is toch anders, dan interesseert het onderwerp me, dan wil ik daar specifiek over lezen maar bij een roman wil ik opgaan in het verhaal.

Toch eigenlijk apart dat je zegt dat die dingen niet meedoen bij jou, want je leest niet graag boeken die zich afspelen in bijv. China of India omdat het 'te ver van huis' is. Dan spelen eigenlijk toch wel de 'beelden' bij een boek mee? Of ligt het aan wat anders dat je die verhalen liever niet leest?

Zelf lees ik liever geen erg poëtische zinnen omdat ze me van het verhaal af houden en ik ze vaak te gekunsteld vind, terwijl ik wel van poëzie houd, dat is ook raar eigenlijk.
Terwijl jij dus wel weer graag poëtische zinnen leest. Heeft het een met het ander te maken vraag ik me dan af.
Marjo: Poëtische zinnen mooi vinden maar niet van poëzie houden en geen beelden zien
Dettie: Niet houden van poëtische zinnen maar wel van poëzie houden en wel beelden zien.
Apart hè.

Dettie

[Marjo]

Klopt, ik heb geen film bij een boek. Daar moet ik moeite voor doen. (Behalve als ik een film gezien heb en daarvan de beelden in mijn hoofd heb)

Boeken die zich ver weg afspelen, zeggen me niets. Ik ken die landen niet, en heb er ook geen behoefte aan ze te kennen. Het interesseert mij niet hoe een Chinees denkt, hoe zijn leven er uit ziet. Tja, niet netjes misschien, maar het is nu eenmaal zo. Europa is groot genoeg.

Wij kibbelen zo heel wat af ( en zullen het nooit eens worden) Hoe zit dat eigenlijk bij de andere leestafelaars?

[Dettie]

Ja het probleem is denkelijk dat er zo weinig actieve forumleden zijn.
Daardoor komt al heel snel de focus te liggen op die paar mensen die wel actief zijn en krijg je regelmatig één op één
meningen. Het lijkt gekissebis en anderen houden zich er dan liever buiten.
Maar het zijn eigenlijk gewoon visies over boeken hoe ze op je overkomen, hoe je ze leest, enz. Heb je twintig mensen die
hun visies melden dan valt het 'gekissebis' niet zo op, dan zijn het gewoon meningen tussen andere meningen. Maar doordat
we met zo weinig zijn komt zo langzamerhand de focus erg op die verschillende interpretaties en visie te liggen.

Kortom, we moeten proberen meer actieve forumleden te krijgen!

Dettie

[berdine]

Ik denk dat je die alleen maar krijgt, wanneer er meer boeken gelezen worden die op het moment in de belangstelling staan. Ik denk dat al die debutanten waarvan nog niemand gehoord heeft en kinderboeken weinig nieuwe forumleden trekken.
Ik zeg niet dat dat niet belangrijk is, maar alleen dat het geen leden aantrekt.
Ikzelf ben er destijds ook pas ingesprongen, toen ik een discussie las over een boek dat ik net gelezen had en dat was ook een boek van het moment, of althans een bekende schrijver van het moment.
Dit boek waar jullie nu over discussiëren, wil ik wel gaan lezen, maar jullie kennen mijn insteek inmiddels ook wel.

[Dettie]

Maar we lezen wel heel veel nieuwe boeken, bijna alleen maar nieuwe boeken eigenlijk.
En ook boeken die in de boekwinkel op de bestsellerstapels liggen (12 jaar slaaf bijv)
Alleen is het aanbod zo groot dat we gewoon niet alles kunnen lezen.
Ook zijn het vooral thrillers en Fantasy die momenteel erg in trek zijn en Leestafel doet daar wel aan
mee maar ze vormen niet de hoofdmoot. Sites als crimezone e.d. doen het daarom o.a. zo goed.

Het is gewoon lastig om leden te krijgen, heel veel blijken wel de berichten op het forum te lezen maar meepraten
is een tweede, die drempel blijkt vaak toch erg hoog.

Dettie

[Marjo]

En ik bijt niet eens toch?