Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Reacties op recensies van, door leden gelezen, boeken en discussie samenleesboeken
Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Dettie » 28 Feb 2014, 16:16

Als dit boek volgend jaar niet genomineerd wordt dan snap ik de (literaire) wereld niet meer.
Wat een prachtig boek!

Zie http://www.leestafel.info/marc-pairon

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Marjo » 28 Feb 2014, 17:11

Volgend jaar? Her valt nu net buiten de boot..dat is een nadeel denk ik.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Dettie » 28 Feb 2014, 17:21

ja jammer dat het buiten de boot valt, dit is voor mij de winnaar.
Maar dat was met Sneeuweieren van Ricus van de Coevering ook zo.
Dat boek kwam in oktober 2007 uit. Sluitingsdatum Academica is 30 september...
Dus het kan toch wel.

Dettie

Annemarie
Berichten: 8537
Lid geworden op: 19 Apr 2011, 20:06

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Annemarie » 28 Feb 2014, 20:03

Deze titel ga ik onthouden. Het klinkt erg mooi.

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Marjo » 17 Jun 2014, 20:06

Wat een erg raar sprookje lijkt wordt een aangrijpend verhaal.

Lees meer: http://www.leestafel.info/marc-pairon

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Dettie » 17 Jun 2014, 22:23

Ach ja! Zo'n mooi verhaal. Zo'n liefdevolle vertelling over die twee mensen die zo één zijn.
Prachtig, prachtig, prachtig.

Dettie

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Dettie » 19 Jun 2014, 08:40

Weet je dat ik geen moment gedacht heb aan Het meisje dat te veel van lucifers hield?
Dat vond ik heel anders van toon. In Het meisje... voelde je de bizarre dreiging al bijna vanaf de eerste bladzijde.
Maar dit boek is zo enorm liefdevol, het is bijna een ode aan de liefde.
Die bijzondere man, die nergens kwaad in ziet, die bijna licht uitstraalt en hard moet lachen als hij hoort wat onenigheid is.
Een man die een vreselijke jeugd had maar zo positief is.
En dan die vrouw die met haar wijsheid precies de juiste partner voor hem is. Zij heeft hem en zijn lichtheid net zo nodig als hij
haar. Dat zij haar handen vol aan hem had, zoals je schrijft, zie ik ook niet zo. Ze vullen elkaar prachtig aan. Hij maakt haar
leven ook bijzonder door zijn ontwapenende liefde voor alles en iedereen.
Het eind is bizar maar eigenlijk ook hele liefdevol.

Heel mooi verhaal, mag van mij zo de debuutprijs winnen.

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Marjo » 19 Jun 2014, 12:59

'Die bijzondere man, die nergens kwaad in ziet, die bijna licht uitstraalt en hard moet lachen als hij hoort wat onenigheid is.'

Dit vind ik toch redelijk abnormaal, en is voor mij het begin van een dreiging. Ook het feit dat er van de rare aanduidingen staan al in het begin, die je pas veel later begrijpt. Je weet dan nog niet wat er met de vrouw aan de hand is, maar je voelt wel dat er iets gaande is.

Zij moet haar handen wel vol gehad hebben, alleen al om de kinderen op te voeden tot 'normale' mensen, en ik kan niet anders dan denken dat ook zijn rare fratsen toch steeds weer recht gebreid moesten worden door haar. Maar dat wordt nauwelijks beschreven, dus weten doen we het niet.
Ik kreeg er de kriebels van, van die liefde, en ook van die wijsheden.

Maar het verhaal is mooi, dat is zo. Goed verteld ook.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Dettie » 19 Jun 2014, 13:38

'Die bijzondere man, die nergens kwaad in ziet, die bijna licht uitstraalt en hard moet lachen als hij hoort wat onenigheid is.'

Nou ik vind het juist heerlijk om over zulke mensen te lezen. Ik ken ze ook wel, dat zijn de mensen die de zout in de pap zijn.
Die altijd het positieve zien, nooit kwaad worden, er altijd voor je zijn en mensen blij maken, alleen al door hun lieve, positieve uitstraling.
Van mij mag de hele wereld uit dit soort mensen bestaan.
Ik vind dat juist geen dreiging, maar heerlijk positief!

Hij blijft niet binnen de standaardhokjes dat is waar, hij is heel vindingrijk, maar gek is hij zeker niet, alles wat hij doet is voor de volle
honderd procent gáán voor zijn vrouw en kinderen en hun al die liefde geven die hij zelf nooit gehad heeft.
Zeker van zijn vader niet en zijn moeder keek de andere kant op als vader zijn handen niet thuis hield en hem misbruikte.
Het is nog een wonder dat het zo'n liefdevolle man is geworden!
Het is alleen op het eind van zijn leven dat het helemaal mis gaat. Dat is waar.

Dit boek vind ik ook prachtig om zijn zinnen.

'Het is minstens vier graden kouder sinds ze weg zijn'.

'Hij is tegenwoordig nooit langer dan duizend polsslagen bij haar weg.'

Prachtig!

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Marjo » 19 Jun 2014, 15:43

De man op zich is geen dreiging, het is de manier waarop hij beschreven wordt. Het 'hoe' van hoe hij neergezet wordt.
Net zoals van die vrouw gezegd wordt dat ze 'schijnbaar slaapdronken' is - ik heb het boek er even niet bij, maar op deze manier zijn er ook van die typische constructies rondom de man, die pas later op hun plek vallen.
Nee, een dreiging is hij absoluut niet: Hij leeft in een droomwereld, een wereld die hij helemaal zelf geschapen heeft en hij staat niet open voor de buitenwereld, want die heeft hij leren kennen als gevaarlijk en onbetrouwbaar. Alleen zijn vrouw en kinderen vertrouwt hij nog.

Mac Pairon beschrijft de man en de vrouw en hun situatie op een dreigende manier, en werkt al doende naar dat bizarre einde toe. Dat heeft het boek in mijn ogen gemeen met 'het meisje dat...'.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Dettie » 21 Jun 2014, 10:01

De man op zich is geen dreiging, het is de manier waarop hij beschreven wordt. Het 'hoe' van hoe hij neergezet wordt.

Ik snap niet goed wat je hiermee bedoelt. Kun je dat wat verder toelichten?

Hij leeft in een droomwereld, een wereld die hij helemaal zelf geschapen heeft en hij staat niet open voor de
buitenwereld, want die heeft hij leren kennen als gevaarlijk en onbetrouwbaar.


In mijn ogen staat hij heel erg open voor de buitenwereld. Iedereen is welkom, iedereen mag aanschuiven.
Ik vind het juist zo ontwapenend dat hij in niemand kwaad ziet. Ik zie hem zo voor me staan, totaal verwonderd over
onenigheid, waarom zou je het met elkaar oneens zijn? Wat een onzin, je komt er altijd wel uit.
Eindelijk eens een verhaal over een positieve instelling, over iemand die zich nog verwondert over alles en niet
afgestompt in een tredmolen zit. Hij onderneemt en bedenkt van alles. het leven is voor hem één mooi avontuur.

Net wat ik al schreef, hij is niet een standaard man, en dat maakt hem juist zo bijzonder.
Zijn droom is zo te worden als de vader op het schilderij van Breughel, en die droom heeft hij waargemaakt.
Is hij daarom een onnozele naïeveling? (Het is misschien zelfs eerder de buitenwereld die zulke mensen niet wil. Mensen die
vriendelijk zijn en hun droom naleven worden naïef genoemd. Maar waarom eigenlijk? )

Op het laatst raakt hij wel van het padje ja, maar daarvoor is het een vriendelijke, intens goede man, daar zit geen kwaad
in. Op het laatst nog steeds niet alleen het kan niet.

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Marjo » 21 Jun 2014, 11:09

Ik moet het boek er bij halen dat is duidelijk, en of dat vandaag nog gebeurt weet ik niet. Maar ik weet wel zeker dat die is zoals hij is door zijn verleden Hij heeft de buitenwereld geblokkeerd. Hij raakt niet op het laatst van het padje, hij is na zijn jeugd altijd zo geweest. Hij kon niet anders.
Nu nog vinden waar ik dat uit op maak...

Waar jij vindt dat hij open staat voor de buitenwereld is hij erg naïef bezig. Iedereen is zoals hij en als het niet zo is, dan verzint hij er wel wat op. In die zin staat hij open. Maar tegelijk heeft hij zijn ogen flink dichtgeknepen wat betreft de werkelijkheid.

Maar zoals ik zeg: het boek moet erbij. Nog even geduld

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Dettie » 21 Jun 2014, 11:31

Ja dat hij is zoals hij is door zijn verleden staat als een paal boven water. Juist door zijn verleden zou je bijna zeggen.
Het schilderij van Breugel was zijn houvast, er bestonden dus wèl leuke vaders die gewoon leuke spelletjes deden met hun
kinderen in plaats van die akelige 'spelletjes' die zijn vader met hem deed.
Daardoor wilde hij ook dat zijn gezin een groot gezellig nest was. Zijn verleden heeft hij weg kunnen zetten. Hij heeft zijn
leven een positieve draai kunnen gegeven, dat is knap als je zulke ouders gehad hebt.

Hij is van sombere, driftige man veranderd in de vriendelijke man die hij later was.
Ik weet niet of het naïef is. (Ik vind iemand naïef noemen vaak zo negatief klinken. - Mensen mogen niet naïef zijn alleen
kunstenaars mogen dat wel. -) Ik noem het dat hij zijn dromen waarmaakt wat anderen vaak niet durven te doen. Wie durft
het bijvoorbeeld aan een huis met 48 kamers te betrekken? Hij durft het aan en heeft er ook duidelijk plezier van.
Als dat naïef is, dan zij het zo, maar ik vind het geweldig.

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Marjo » 21 Jun 2014, 15:19

Daar had hij een doel mee natuurlijk, hij wilde ook wel twee alfabetten kinderen! (arme vrouw).
Onschuldig, naïef, wereldvreemd, noem het zoals je wil, maar normaal is hij in mijn ogen niet. Daarom zeg ik dat hij in een
droomwereld leeft. Zijn wereld is niet die van anderen.
Ik denk toch niet dat hij in een maatschappij als de onze zou kunnen overleven!
Hij zag die prent, en wist zijn leven daar aan aan te passen met een behoorlijke dosis geluk en een verstandige vrouw aan zijn
zij. De dorpsbewoners vonden hem ook gek, maar accepteerden hem en deze en gene profiteerde van hem. Hij deed geen
vlieg kwaad, dus ach..

Ik had al vrij snel het gevoel dat er iets niet klopte, en dat was niet alleen dit gedrag wat we nu bespreken.
Er werd heel subtiel verwezen naar andere tijden, een jaar eerder of zo. En zo zitten er meer van die zinnetjes in waarbij je
denkt: vreemde manier om dit zo te zeggen, maar later blijkt er wel degelijk iets achter te zitten.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Dettie » 21 Jun 2014, 15:29

Dat laatste weet ik niet meer zo goed, dan is het altijd zonde dat je het boek er niet meer bij kunt pakken.

Eigenlijk jammer dat zulke mensen als gek bestempeld worden, of zoals jij hem noemt een onnozele naïeveling.
Persoonlijk geniet ik er juist van, zulke mensen geven kleur aan het bestaan, en laten je dingen op een andere manier zien.
Zijn vrouw had dat ook door en genoot ervan.
En zij was toch geen stakker? Zij wist toch ook waar de kindertjes vandaan komen?Ze werkte net zo hard mee aan het krijgen
van dat grote aantal kinderen. Anders had ze nee moeten zeggen als hij avances maakte en dat had hij ook aanvaard, zeker
weten! Zo gek was hij wel op haar. Zij koos bewust voor een leven met hem en was er zeer tevreden mee.
De man is bijzonder, een levensgenieter, een blij mens. Die blijven wel overeind.

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Marjo » 21 Jun 2014, 20:19

Ja natuurlijk was ze er zelf bij, maar toch. Ik vind hem nogal dominant. Nou ja, natuurlijk, ze had er zelf iets aan kunnen doen als ze niet wilde.
Ik denk niet dat ik er nog iets bij hoef op te zoeken? In wezen zijn we het wel eens over wie hij is, we beoordelen het alleen anders.
Ik zou er niet mee overweg kunnen met zo'n man. Echt niet.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Dettie » 21 Jun 2014, 22:15

Ja we vinden het alle twee een bijzondere man, alleen jij vindt het negatief, ik positief, dat is het verschil.
Maar in feite zijn we het verder wel met elkaar eens.

Toch wel een leuk uitgangspunt, dat schilderij van Bruegel.

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Marjo » 22 Jun 2014, 09:46

Dat klinkt meteen weer zo slecht, hè, dat 'negatief'!
Zo is het niet. Gewoon wereldvreemd, laten we het daar op houden. Jij vindt dat prettig, ik niet.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Re: Marc Pairon - De kinderspelen (debuut)

Berichtdoor Dettie » 22 Jun 2014, 09:58

En wereldvreemd vind ik weer negatief! :D Zo blijven we aan de gang.
De man is apart, anders dan anderen, laten we het daar maar op houden :mrgreen:

Dettie


Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten