Ik heb dat ook, dat ik bij een 'fout' alert ben of er nog meer 'fouten' komen. Heeft niet iedereen dat? Een boek moet 'kloppen'.
Tegelijkertijd ben ik bereidwillig. 'Fouten' merk je op en dan ga je over tot 'vergeten en vergeven'. (Wat klinkt dat!
)
Volgens mij maak ik ergens in mijn hoofd het hele boek door een soort van afweging van de mooie dingen en de mindere dingen. Aan het eind heb ik dan een handjevol argumenten voor een 'eindoordeel'.
Nou ja, het is allemaal niet zo bewust als ik het nu zeg, maar zo ongeveer gaat het toe in mijn hoofd.
Grada