Erwin Mortier: Godenslaap

[berdine]

Nee Jeannette, ik heb er ook de grootste moeite mee...
Precies wat je zegt: Prachtige taal. Iedere zin is een compleet, afgerond, kunstwerkje. Maar er is eigenlijk geen verhaal. Naar mijn idee kun je het boek openslaan, willekeurig waar beginnen en het is te volgen.
Het is te perfect, het leeft niet. Het woord "klinisch" komt in me op, maar dat is het toch weer niet echt. En in de chat had ik het over "anekdotisch" en dat is eveneens niet echt waar.
Ik vrees dat we Mortier zelf moeten vragen om het juiste woord, want die weet overal exact het juiste woord voor te vinden.

Het is een meesterwerk, zonder meer, maar eentje waar ik van de buitenkant tegenaan kijk en waar ik niet ìn kan kruipen. En dat laatste vind ik nou net zo heerlijk aan lezen.

Ik ga het wel uit lezen, maar iedere dag een stukje. Soms zijn er wel stukken die me eventjes meeslepen hoor, met name als er wat dialoog - en dus een paar levende wezens - aan te pas komt.

[Dettie]

Ja ik vond het wel een verhaal. Ze vertelt over haar leven, welke grote invloed haar man had, juist omdat hij fotograaf was zag hij veel.
De impact van WOI. Hoe ze aankijkt tegen zichzelf en haar schrijverij.
In mijn hoofd zit in ieder geval een compleet verhaal.

Dettie

[WilV]

Vrijdag op de chat hadden we een uitgebreidde discussie over dit boek jeanette. Precies over wat jij nu zegt.
Al waren de meningen verdeeld. In had in het begin ook moeite om in het verhaal te komen, omdat ik alsmaar naar de prachtige zinnen zat te kijken en zo het verhaal vergat. Maar in de loop van het boek werd dat beter en kwam ik meer in het verhaal. Er is een zekere afstand, maar ik vond het zéker wel echt een verhaal. Net wat Dettie zegt, zi zit het in ieder geval wel in mijn hoofd.

Ik vond het zelfs nadrukkelijk een geheel, niet zozeer omdat het verhaal helemaal van a naar b loopt maar om de thema's van geboren worden en dood gaan, leven en dood, dochterschap en moederschap, vergankelijkheid en de fases van het leven . Hoogtepunt wat mij betreft zijn de stukken met Rachida en dan vooral het begin.

Wil.

[Dettie]

Voor mij was de rondrit het hoogtepunt. Eerst door die colonnes en dan 'even' verderop volmaakte rust. Bloeiende weidevelden, vlindertjes enz. zo'n contrast.
Ook dat huis waar de stenen uitgespuugd waren staat in m'n geheugen gegrift.

Dettie

[irene]

Ik ben afgelopen dinsdag in dit boek begonnen en weet eerlijk gezegd nog niet wat ik ervan vind. Ik verdwaal nog teveel in de ellenlange, wel mooie zinnen en zit nog steeds niet (terwijl ik al op ongeveer bladzijde 140 zit) in het verhaal.
Eerlijk gezegd was ik hier al bang voor. Ooit ben ik begonnen in het boek Marcel van Mortier, en daar kwam ik ook al niet doorheen.
Niet echt mijn stijl.
Ik probeer het boek uiteraard wel uit te lezen.

groetjes, irene

[berdine]

Ik heb het eindelijk uit. Ik blijf helaas bij mijn eerdere mening.
Een kunstwerk qua mooie zinnen. Wat dat betreft een uniek boek! Maar nauwelijks verhaal, een verzameling herinneringen, die geen spanning oproepen, geen aandrang bewerkstelligen om snel verder te lezen omdat je weten wil weten hoe het verder ging. Te afstandelijk.
Ik kan me niet herinneren dat ik van een boek dat ik echt "mooi" vond of "goed", bepaalde stukken als hoogtepunten of als "het mooiste deel" te kunnen benoemen. Voor zover ik me herinner vond ik dan het totale boek geweldig. Maar dat kan helemaal aan mij liggen.

[irene]

Over Godenslaap heb ik dezelfde mening als Berdine.
Ik heb optimaal genoten van de perfecte taalbeheersing die Erwin Mortier consequent vasthoudt in dit boek. Zijn (soms) lange zinnen uiten zich vaak in prachtige poëzie, maar.....
ruim 400 bladzijden was voor mij toch een beetje te veel van het goede. Ik kwam maar niet in het verhaal en kreeg geen binding met de personen.

-Nergens, behalve misschien in de poëzie en heel soms in de muziek, heb ik een inniger verstrengeling van iets met niets ervaren dan in het kantwerk dat daar in die begijnenburchten van de speldenkussens der juffers afdroop en in melkwitte watervallen afdaalde naar de rieten manden aan hun voeten, over de randen stroomde en uitwaaierde over de plankenvloeren, zodat, in het bijzonder op dagen van heel dichte mist, die vertrekken, waar alleen het zachte getik van de klossen te horen viel, me niets minder leken dan de geheime kraamkamers van onze nationale nevel.-

Prachtzin, die me eeuwig bij zal blijven!
Misschien is Godenslaap wel een boek dat je meerdere keren moet lezen; mooischrijverij op en top. Mezelf kennende verwacht ik dat dit niet zal gebeuren. Ik heb ruim twee weken over dit boek gedaan, dat overkomt me niet vaak.
Toch fijn dat Mortier als samenleesboek onder de aandacht is gebracht, anders zou ik het nooit gelezen hebben.

groetjes, irene

[Dettie]

Ik kan me niet herinneren dat ik van een boek dat ik echt "mooi" vond of "goed", bepaalde stukken als hoogtepunten of als "het mooiste deel" te kunnen benoemen. Voor zover ik me herinner vond ik dan het totale boek geweldig. Maar dat kan helemaal aan mij liggen. Glimlach/Smile

Ja dat heb ik wel eigenlijk. Bij Over het water staan vooral me de 'beelden' bij dat de twee jongens in perfecte harmonie aan het roeien waren en de trainer langs de kant liep om aanwijzigen te geven.
Ook het bezoek aan de trainer staat me nog bij. Dat waren voor mij hoogtepunten.

Hadden jullie niet dat jullie wilden weten hoe het met Helena en haar fotograaf zou gaan? Of zij wel veilig die autorit konden maken? Hoe het na de oorlog zou gaan?

Dettie

[berdine]

Nee daar heb ik geen seconde bij stil gestaan. En de fotograaf dat bleef toch maar een vaag figuur, een karakter had ie eigenlijk niet. Zelfs Helena's karakter kwam niet echt uit de verf. Een beetje arrogant, egocentrisch, op vrijwel iedereen om zich heen neerziend. Meer kon ik er niet van maken.
Volgens mij ging het daar ook helemaal niet over. Het ging om de mooie beschrijvingen. Dat is 100 % gelukt.

[WilV]

Dat de personages op zich niet helemaal 100 % uit de verf komen, daarin wil ik nog wel met je mee gaan,
maar ik vond het toch óók wel gaan over de Eerste Wereldoorlog, en over de kringloop van het leven. En over de verloop van twee levens, het verhaal op zich dus.
Los van alle mooie zinnen.

Willeke

[Marjo]

Ik denk dat ik deze maand niet aan dit boek toekom om een verslag te maken. Het ligt apart voor als ik er de tijd voor heb.
Ik was al wel ver, maar ik heb het niet uit, en ja, nu ben ik dus het verhaal kwijt. Dat blijft inderdaad (nog) niet hangen.

[Gast]

Dit je geloof toch niet. Ik val in het oog op morgen een interview met Erwin Mortier over een andere schrijver. Zegt de interviewer: tot slot mijnheer Mortier:
wanneer komt uw boek Godenslaap uit? Antwoord : dat is allang verschenen.
Die verslaggever staat vor paal en hij zegt ook nog dat hij niets van literatuur weet, dat zijn collega's, die hem deze vraag hebben toegespeeld hem erin hebben geluisd.!

Plaaatsvervangende

Manja Croiset

[Dettie]

Hier is een interview te beluisteren met Erwin Mortier waarin hij o.a. de eerste pagina van zijn boek voorleest
http://www.nrcboeken.nl/nieuws/lezen-cetera-live

Klik in het grijze blokje op de naam Erwin Mortier

Dettie

[librije]

In het juryrapport van de AKO-literatuurprijs wordt gezegd:

Dit is de eerste grote roman over de 1e WO.

.

Mag onze WO I kenner bij uitstek vragen vragen: Dat is toch niet waar Marjo? Er zijn er toch al wel meer over dit onderwerp verschenen?

(N.B. Ik zet geen vraagtekens bij de kwaliteit van dit boek, maar meer bij die van de jury......)

Librije.

[Dettie]

De eerste grote roman over de Eerste Wereldoorlog, beschreven vanuit een vrouw... werd er volgens mij gezegd (weet niet zeker).

Dettie

[berdine]

Op de site van AKO staat "en" en geen ","
Misschien bedoelen ze eerste grote roman in het Nederlands?

[librije]

Ik citeer (uit mijn hoofd) alleen wat ik tijdens de uitzending hoorde.....

Misschien gaat het over "grote roman"? Zo verscheen in 2007 een kleine roman: Johanna Spaey - Vlucht

Een prachtige literaire roman over twee vrouwen tijdens de Eerste wereldoorlog

Maar misschien gaat die vooral over de periode na de vlucht uit België?

Ik hoopte op een reactie van Marjo: die verzamelt toch alles over de "Groote Oorlog" dacht ik?

Eigenlijk maakt het ook niet zo veel uit. Het is Erwin Mortier van harte gegund!

Librije.

[Marjo]

Jullie zeggen het zelf al: er zijn heus wel meer romans over de Grote Oorlog, maar met bepaalde toevoegingen kun je er altijd wel een 'eerste' van maken.

[Dettie]

--

HILVERSUM - Het boek Godenslaap van Erwin Mortier is op zondag 20 december vanaf 21.00 uur op Radio1 te horen als hoorspel. Mortier won met het werk dit jaar de AKO Literatuurprijs. De NPS zendt ieder jaar in de laatste maand een hoorspel uit van de winnaar van de prestigieuze prijs. Dat maakte de omroep woensdag bekend.
Dramaschrijver Dirk van Pelt schreef het scenario voor het hoorspel. Elisabeth Andersen vertolkt hoofdpersoon Helena, Antonie Kamerling is te horen als de Engelse geliefde oorlogsfotograaf Matthew, Marjon Brandsma als haar moeder en Pierre Bokma als haar broer Edgard.

'Godenslaap' is een roman over de Eerste Wereldoorlog, beschreven vanuit de optiek van een vrouw.

Zie ook http://www.vpro.nl/programma/deavonden/ ... s/42894122
--

[PetraO.]

Ook ik was minder enthousiast over dit boek. Het is waar: er staan hele mooie zinnen in, sommige dingen worden prachtig verteld, maar ik mis de spanningsboog. Het is een plotloos verhaal en dat hoeft lang niet altijd erg te zijn, maar over het geheel genomen vond ik het, uh, een beetje saai....

[Dettie]

Hoe bestaat het Petra. Ik sta aldoor verbaasd dat mensen dit geen goed boek vinden maar dat gebeurt andersom natuurlijk ook vaak.
Nee misschien geen spanningsboog maar door het mooie vertellen miste ik dat ook helemaal niet. Juist door de onverwachte dingen, de foto bijvoorbeeld die eenmaal ontwikkeld veel meer laat zien, vond ik het zo'n mooi boek. Het was ergens een rauw boek, zoals het verhaal van dat meisje dat overleed, maar het op deze manier te vertellen vond ik zo knap.

Dettie

[PetraO.]

Ik las net de reactie van Berdine nog eens en zoals zij het voelt, voel ik het ook met dit boek: je raakt er niet in. En inderdaad, eigenlijk alleen bij de dialogen begonnen de mensen te leven.

[Dettie]

Ik las net de reactie van Berdine nog eens en zoals zij het voelt, voel ik het ook met dit boek: je raakt er niet in. En inderdaad, eigenlijk alleen bij de dialogen begonnen de mensen te leven.

Als ik aan dit boek denk dan is het toch dat ik aan het verhaal van de oude Helene denk, die als een zeer oude vrouw probeert weer te geven wat WOI voor impact heeft gehad op het leven van mensen in haar omgeving.
De man die zichzelf na de oorlog soms moest afzonderen omdat de herinneringen hem te machtig werden. Hoe bizar de tegenstelingen waren van rijden door een colonne soldaten en een kwartier later door een zonovergoten lieflijk landschap. De foto's die ontwikkeld werden en die meer lieten zien dan zij aanvankelijk gezien hadden. Het 'schaamtegevoel' bij het zien van het steeds meer toeristisch worden van de oorlogsbegraafplaatsen en plekken waar de oorlog hevig is geweest.
Dit alles gezien door de ogen van een burger, wel een goed opgeleide burger, maar dan nog...
Ja, op mij heeft het boek een verpletterende indruk gemaakt.

Dettie

[PetraO.]

Ja, ik zag wel dat dat allemaal bedoeld werd wat jij beschrijft, maar op mij maakte het die indruk niet, omdat die personages zo ver weg bleven.
Dat is zo leuk van deze site: dat een boek dat de een geweldig vindt door een ander maar zozo wordt gevonden. Zo zie je maar: iedere lezer leest een ander boek, als het ware.