Kader Abdolah - Het huis van de moskee samenleesboek novemb

[Inge]

Ik heb die band ook niet echt gemist. De oom (die handelaar) vormde toch een soort van rode draad door het verhaal? Hij was het ankerpunt rond wie, en waar naar toe de familieleden altijd terugkwamen.

Inge

[Bookiewurm]

Ik heb die connectie met de hoofdpersonages ook niet echt 'gemist' . Het viel me op dat hoewel ik het een heel goed boek vind, ik de personages op een of andere manier niet heel sterk vond.
Het verhaal is echter wel heel interessant en heeft geeft ook een compleet beeld van de ontwikkelingen in Iran. Dus het boek vind ik zeker een aanrader, maar die personages deden het niet helemaal voor mij Kan ook niet echt onder woorden brengen wat ik nou miste hoor...

Groet, Maaike

[Dettie]

Je leerde de karakters van de personages niet goed kennen.
In sommige boeken zijn er zachtmoedige, vriendelijke, driftige, sombere enz. karakters en weet je bijna hoe bepaalde personages zullen reageren.
Dat had je in dit boek niet. Hooguit de handelaar die toch altijd rustig bleef en de boel probeerde te sussen.

Ik vond mooi in dit boek om te lezen hoe belangrijk de moskee is, hoe centraal dat in hun leven staat. Hoe het leven zich ook veel afspeelde in de bazar. Abdollah gaf heel mooi weer hoe erg alles veranderde voor iedereen en waarom er verzet kwam.

Dettie

[berdine]

Ik denk dat ik je wel begrijp, Maaike. Ik kan het ook niet onder woorden brengen. Op de een of andere manier blijft het een afstandelijk verhaal en toch ook een goed boek. In sommige boeken kun je je weg laten zakken als in een warm bad, maar hier blijf je er van buiten tegenaan kijken.

[Inge]

Is het hier niet een beetje hetzelfde als bij psalmenoproer? Je volgt de personen maar het is zoals in een documentaire. Je voelt ergens wel mee met de verschillende personages maar zodra je het boek toeslaat of de tv uitzet is de "verbondenheid" weg...... Is maar een bedenking hoor.

Inge

[berdine]

Ja dat zou wel eens kunnen, Inge. Bij Het Psalmenoproer voelde ik me wel iets meer betrokken, maar dat kan ook liggen aan het feit, dat dat zich in Nederland afspeelt. Op dit punt zou je deze beide boeken wel met elkaar kunnen vergelijken.

[Bookiewurm]

Wat jullie beschrijven klopt wel, het is inderdaad die "verbondheid" die ontbreekt. Vind ik de lading wel dekken Psalmenoproer heb ik (nog) niet gelezen dus daar kan ik geen mening over geven.

[Dettie]

Op 11 april stapte een nietsvermoedende Kader Abdolah de Bredase boekhandel Van Kemenade & Hollaers binnen voor een lezing. Daar wachtte hem een verrassing. Uit handen van Eric Visser, uitgever van De Geus, ontving de van oorsprong Iraanse auteur een ‘gouden’ exemplaar van Het huis van de moskee. Dit gouden exemplaar symboliseerde het 100.000ste exemplaar van Abdolahs roman.

In het bijzijn van honderdtwintig enthousiaste belangstellenden gaf Kader Abdolah aan hoe zijn werk zich had ontwikkeld en hoe die ontwikkeling samenging met de groei van De Geus. Hij schetste in grote lijnen wat er gebeurde tussen het moment dat hij in 1993 zijn eerste verhalenbundel De adelaars inleverde en de publicatie van Het huis van de moskee in 2005. De auteur bedankte nadrukkelijk zijn lezers die bij elk nieuw boek in aantal toenamen. Het waren ook de lezers die ervoor zorgden dat Het huis van de moskee als tweede eindigde bij de NS Publieksprijs 2006 en gekozen werd als op een na beste Nederlandse roman aller tijden.

Het huis van de moskee is voor Kader Abdolah een speciaal boek omdat hij van tevoren niet wist hoe het eruit zou gaan zien. 'Ik vond het in de zevende verdieping van de kelder van mijn geheugen. Daar stonden dekenkisten. Toen ik de deksel van de eerste kist opende, kwam er een kraai uit, die naar boven, naar het huis van de moskee vloog. Uit de volgende stapten twee grootmoeders. En uit de derde kroop een schepsel dat half mens, half hagedis was.'

Bron http://www.boekendingen.nl/

Dettie

[Dettie]

Het is een verhaal over hoe de moderne tijd (en moderniteit) het leven totaal verandert. Hier deed het me denken aan Bergounioux, die dat ook beschrijft, maar dan in Frankrijk. En in Iran was de achtrergrond heel anders: als het moderne westerse leven binnensijpelt zou dat wel eens het einde van de geestelijke macht kunnen betekenen. Dus grijpen de fundamentalisten in.
Het verhaal van deze Iraanse geschiedenis wordt verteld aan de hand van de veranderingen binnen een familie. Het is prachtig.. heel anders dan Spijkerschrift, maar ook, en misschien wel meer, de moeite waard.

Lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/kader-abdolah

Marjo

[Dettie]

En een mooi verslag van Rode Ruiter

http://www.leestafel.info/kader-abdolah

Dettie
(er waren twee items over dit boek, bij deze dus samengevoegd)

[Marjo]

Die man teert nog steeds op dat boek, hij is komende maand is hij in Tilburg, en zijn boek wordt nog steeds in leeskringen besproken.