Juli Zeh - Speeldrift (samenleesb. decemb 2009/januari 2010)

[Dettie]

O dear, o dear, ik ben altijd zo naïef in dit soort zaken.
Moeder Theresa zou ik als hét voorbeeld van altruïsme hebben genoemd. Het gevoel anderen te helpen zal best meespelen maar zo lang en onder zulke omstandigheden... Ik heb nog nooit cynisch over haar gedacht maar altijd vol bewondering en met de gedachte... Oh leek ik maar een beetje op haar.
Nou ja net wat Ellen schrijft mijn rood is jullie rood niet.

Dettie
die niet aan speeldrift toekomt.

(ik maak elke dag een lijstje met dingen die ik 'moet' doen en vaak haal ik het niet dus gaat een deel van het lijstje naar de volgende dag en dat gaat zo maar door, de lijst wordt steeds langer ipv korter, ook 'Speeldrift lezen' stond er op maar dat gebeurt misschien pas over een paar maanden)

[WilV]

Volgens mij doet bijna niemand goed zonder enige bijbedoeling, of onbewuste bijbedoeling, al is het maar dat het je goed doet als je een ander helpt, of dat je een beeld van jezelf krijgt wat je graag ziet,

tot die conclusie ben ik in ieder geval gekomen in de loop der jaren,
in ieder geval met betrekking tot mijzelf,

maar ik ben meteen ook tot de conclusie gekomen dat dat helemaal niet erg is, uiteindelijk gaat het erom dat je dat zelf in de gaten hebt, dat relativeert namelijk enorm,
en vooral ook om het resultaat, dát er goede dingen gebeuren lijkt me belangrijker dan uit welke motivatie ze precies gebeuren.

En dat is geenszins een cynische conclusie, integendeel zelfs.

Trouwens wat je ook van Speeldrift kunt zeggen, het boek heeft in ieder geval tot discussie geleid,



Willeke

[berdine]

Daar sluit ik me voor 100% bij aan. Je reactie lezende, Dettie, was ik al net zo'n antwoord aan het formuleren als Willeke.

[Joanne]

Ik heb het boek nog niet uitgelezen. Daarom ook maar passief aanwezig bij de discussie. Wel leuk om te volgen, helaas dan natuurlijk ook wat verklappers. Maar het is zonder twijfel een boeiend boek.

[irene]

Helaas heb ik het boek nog steeds niet te pakken kunnen krijgen. Jullie visies maken we wel nieuwsgierig, ik zal er tezijnertijd zeker op terug komen.

groetjes, irene

[WilV]

Roep maar als je tijd en zin hebt om te lezen hoor Irene, dan stuur ik het je wel op.

Groetjes
Willeke

[Joanne]

Ik heb het boek gisteren uitgelezen en vind het erg mooi. Prachtige schrijfstijl, filosofisch (Daar moet je dus wel van houden). Terwijl ik het boek aan het lezen was, kwamen ook De eenzaamheid van de Priemgetallen (Giordano) en Nachttrein naar Lissabom (Mercier) steeds in mijn hoofd. Het eerste boek omdat ik de personages in Speeldrift ook als priemgetallen zie en het tweede door de stijl.

Waar ik eigenlijk nog niet uit ben is in hoeverre Ada zich gedwongen voelde om te doen wat Alev wilde, of het slaafs volgde. Of was het toch ook vooral een eigen keuzen. Uiteindelijk denk ik het laatste. Wat denken jullie?

[berdine]

Ik denk dat het haar eigen keuze was, in zoverre, dat ze zich gevleid voelde door Alev's aandacht en complimenten. Hij was de enige van haar niveau. Bovendien konden andere mensen haar niets schelen en was ze ook nieuwsgierig waar het spel van Alev heen ging.
Alev had geen ander dwangmiddel dan zijn interesse voor haar.
De link met de andere boeken kan ik niet leggen. Het eerste heb ik niet gelezen en bij het tweede zie ik de overeenkomst niet (behalve dat ik De nachttrein ook moeizaam lezen vond).

[irene]

Gisteren heb ik dit boek eindelijk te pakken kunnen krijgen in de bibliotheek.
Eens kijken of het wat is.

irene