Arjen Terpstra - De heren van Friesland (debuut)

[Dettie]

"Hij was zeeman, cameraman, ondernemer, en schreef zijn hele leven al toneelstukken en filmscripts. Een roman kon niet uitblijven: De hearen fan Fryslân (Friestalig), waarin een jongen van het Friese Gaasterland vertrekt naar de lege vlaktes van Montana. Het werd een bestseller, en dus is het boek van Arjen Terpstra nu in het Nederlands verschenen: De heren van Friesland."

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/arjen-terpstra

Dettie

[Marjo]

Hé, de eerste van de volgende lijst?

[Dettie]

Geen idee Marjo, ik heb nog geen nieuwe lijst gezien maar hij komt er vast op te staan.

Dettie

P.S. Gaat ook in de doos

[Marjo]

Dat dacht ik al, een debuut is een 'moetje' hè..
Het zal wel op de lijst komen toch. Het zou raar zijn als de uitgever het niet instuurt!

[Dettie]

Ja het is ook een goed boek. Zou inderdaad jammer zijn als ze dit boek niet instuurden.

Dettie

[Dettie]

En ook Marjo's verslag staat op de site

zie http://www.leestafel.info/arjen-terpstra

---

[Dettie]

Jammer Marjo dat je het niet goed vond, al had ik al wel zo m'n vermoedens. Ik vond het een lekker en mooi boek.

Het is een veelbelovend verhaal, en het had erg leuk kunnen zijn, maar helaas zitten er veel onregelmatigheden in die de pret verstoren.

Wat bedoel je hiermee?

Dettie

[Marjo]

Het verhaal was leuk genoeg om toch door te lezen, maar ik zat me regelmatig te verbijten door de fouten. Voorbeelden heb ik gegeven, en ik kon wel bezig blijven...

[Dettie]

'Als de zon ’s avonds in de zomer verandert in een rode bol..’

‘ droomde hij van rennende paarden door sloten zonder water’

Zie je, daar lees ik dan overheen. Ik zie dan paarden rennen door sloten zonder water
of zie de zon 's avonds in de zomer veranderen in een rode bol.

O jee, dat komt nooit goed met mij. Ik ga teveel in het verhaal op om dit als storend te zien.

Dan de manier van vertellen: die is vaak te saai, te veel vertellend, dat doet aan de levendigheid geen goed.

Maar hij vertelt toch ook over de familie? Daar ging het toch ook om?
Die oom Gerrit en die vrouw Monica, die vond ik alletwee nogal fascinerend. Sowieso, dat zijn vader nog overkomt, die zoon, en dat einde...

Dettie

[Marjo]

En van mij is juist de tic dat ik daar niet overheen kan lezen!
Dat ik de vertelstukken saai vind komt vooral door het vele gebruik van de voltooid verleden tijd, veel zinnen met 'had'.

[Dettie]

Bij mij moet het heel verschrikkelijk zijn wil het me opvallen, maar dan is het ook dat ik elke foute punt, komma, hoofdletter enz zie. Dan erger ik me ook zo dat ik bijna niet meer door kan lezen.

Ik heb nu een recensieboek wat me heel mooi leek en ik knapte af op één zinnetje... Ze borstelt haar haar en gaat, snel en lichtvoetig, op weg naar het station. Eigenlijk is het één woordje... lichtvoetig. Dat zet gelijk de toon van de roman. Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel.

Dettie

[Marjo]

En anders lees ik het nog wel.
Maar soms heb je dat, dat je inderdaad een woord of zin helemaal niet vindt passen, en ja, helaas voor de schrijver: dat bepaalt wel hoe je een boek verder leest. Als je dat al doet.