Berichtdoor Tresoula » 20 Mei 2008, 15:54
Heerlijk boek, lekker dik en heel goed verteld.
Ik kan me niet herinneren ooit een verhaal uit of over Zwitserland te hebben gelezen. In boeken over de WOII is Zwitserland het onbereikbare, veilige land, dus dit boek vult echt een stukje geschiedenis aan.
En prachtige figuren, waarvan ik oom Melnitz de meest eigenaardige vind.
Het boek begint met een stukje, zoals het eindigt, met oom Melnitz, maar hij wordt in de eerste alinea niet genoemd. Daarom lijkt dat stukje te zweven, of over Salomon te gaan. Omdat de tekst hetzelfde is als het einde, weet je dat het over de dode oom Melnitz gaat.
Oom Melnitz wordt dus eerst niet bij name genoemd, maar is er wel. Dan wordt oom Melnitz genoemd, maar denk je aan een oud familielid. Schokkend, zoals hij bij Chanele in bed ligt, als oude man, en schokkend dat dat kennelijk normaal wordt gevonden. Ik dacht, dat dat de reden was, dat Chanele besloot toch met Janki te trouwen, om weg te zijn van die oude man.
Pas later wordt verteld, dat hij een dode is, die door alle leden van de familie wordt gezien en gehoord en er altijd is op rouwdagen.
Sommige gebeurtenissen zijn zonder einde of zonder verklaring gelaten. Dat gebeurt in het echte leven ook en dat maakt het in een verhaal mysterieus, vind ik.
Zoals hoe Chanele haar vader vindt en er verder niets mee doet, de belevenissen tijdens de reis om z’n zoon terug te halen, die Zalman niet verteld, diezelfde zoon van Hinda en Zalman die met z’n gezin in Duitsland woont en verdwijnt (niet genoemd in een concentratiekamp),
Een minpunt vind ik, dat er zoveel (té veel) Jiddische woorden in voorkomen. Weliswaar komen sommige woorden me als Amsterdamse bekend voor en is er een verklarende woordenlijst achterin, maar ik vind het niet prettig lezen.
Bovendien zie ik er de meerwaarde niet van in.
Wanneer het om een enkel woord zou gaan, als goi of goosjer, dan is het niet erg, maar een hele zin of meer…Wordt er verwacht dat we die letters ook lezen? Het schept ook geen bepaalde sfeer, alleen irritatie bij het lezen van een fantastisch verhaal.
In sommige hoofdstukken staat de vertaling achter de woorden, dan kun je gewoon doorlezen.
Als het gewoon in het Nederlands was geweest, had dat het verhaal er niet minder om gemaakt.