Verhaal over een man die door oorlogsverwondingen zo verminkt is, dat iedereen die hem ziet, begint te kokhalzen. Hij kan niet veel meer zelf doen, dus heeft hij hulp nodig.
Met veel moeite vindt hij twee mannen die hem willen helpen en daar krijgt hij merkwaardige verhoudingen mee. Een van de mannen is een zwarte jongen, die hem voorleest. Meer en meer leest die voor zijn eigen plezier. De andere is op de vlucht voor de politie: hij heeft namelijk twee mannen gedood. Uit zelfverdediging weliswaar, maar dat garandeert niet dat hij niet zal worden bestraft.
De vreemde aard van de verhouding met beide mannen vloeien natuurlijk voort uit zijn afhankelijkheid. Hij wordt min of meer verliefd op een van de twee en, vreemd genoeg, is dat wederzijds. Ze leven niet lang en gelukkig, zeker niet. Zijn vlam komt tijdens een storm om het leven. Die is dan inmiddels getrouwd met de weduwe aan wie de hoofdpersoon liefdesbrieven schrijft.
Het is een merkwaardig verhaal. James Purdy is in 1923 geboren en is homoseksueel. Het thema is denk ik uitsluiting en hoe iemand zich dan aan elke strohalm vastklampt. De stijl is die van een dagboek, wat maakt dat je erg dicht op de hoofdpersoon zit. Die is tamelijk onsympathiek en dat is niet zo verwonderlijk in zijn situatie.
Is het een aanrader, zo vraag ik me af. Misschien, als je van sombere verhalen houdt, maar ik vond het zelf wel een erg wrang en zuur boek.
© PetraO
James Purdy - In een ondiep graf
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten