Georges Simenon, De zoon

[Gast]

Even kort over Georges Simenon:
Hij schreef gedurende zijn leven meer dan honderd romans. Terugkerende thema's zijn de menselijke relaties en het onvermogen persoonlijke omstandigheden te veranderen. Daarnaast spelen autobiografische motieven een rol in zijn werk. Tot de bewonderaars van zijn literaire werk behoorden onder meer André Gide (wie kent hem?) , Gabriel Garcia Marquez en William Somerset Maugham(en wie is deze man?.

In DE ZOON verklaart een vader middels een brief zijn afkomst, familierelaties en levenswandel aan zijn zoon van 16.

Hij doet dit zeer schuchter wat mij tot soms tot irritatie bracht maar niet genoeg want ik bleef doorlezen. Blijkbaar had de verteller van het verhaal toch een sympathie opgewekt dat ik hem het voordeel van de twijfel wilde geven. Net als in het echte leven!
De manier van schrijven getuigt van een soberheid en bescheidenheid zoals je soms in oude cult films ziet met bijvoorbeeld Sophia Loren in de hoofdrol.
Eerst word het heden van de hoofdpersoon grondig onder de loep genomen, heel gedetailleerd, heel klein, heel realisch tot in het laatste hoofdstuk het walgelijk drama in bescheiden bewoordingen aan het licht komt.
Dit riep warmte bij mij op omdat de mens ook maar een mens is.
Een zeer in en in menselijk sober boek dus.
Geen snelle intriges, opfokkerij maar gewoon zoals dingen nu eenmaal kunnen lopen.

Ik vond het geweldig en ga nu naar het volgde verhaal van Simenon.
Maar daarover later meer.

[Marjo]

Dit is toch dezelfde Simenon als van Maigret??
Is dit een bundel, je zegt 'naar het volgende verhaal'..

[Gast]

Dit is toch dezelfde Simenon als van Maigret??
Is dit een bundel, je zegt 'naar het volgende verhaal'..

Het is een bundel van drie verhalen.
DE ZOON
STRIPTEASE
BRIEF AAN MIJN RECHTER

Maigret? Weet ik niet. Toch klinkt het vaag bekend.

[Roel]

Simenon heeft zelfs meer dan 200 romans geschreven.
Met commissaris Maigret in de hoofdrol heeft hij er tientallen geschreven, maar daarnaast ook echte literatuur, o.a. psychologische en sociale romans.

Simon Vestdijk was ook dol op Simenon. Hij heeft zelfs nog een essay aan deze belgische schrijver gewijd.

[kim]

Dit is toch dezelfde Simenon als van Maigret??

Even gegoogeld en het antwoord is: jawel!

Kim

[Gast]

STRIPTEASE

Dit verhaal in het bundel heb ik net uit.
Het gaat over het harde leven in een striptease-tent.
Een somber verhaal met een teleurstellend einde.
Waarschijnlijk heeft Simenon het ook zo bedoeld. De intenties van de hoofdpersoon boeide mij maar bracht niks verrassends aan het licht.
Voor mij dan.

[elviratoverspin]

Tot de bewonderaars van zijn literaire werk behoorden onder meer André Gide (wie kent hem?) ,

andré gide ben ik tegengekomen tijdens mijn studies, maar heb nooit iets van hem gelezen (zoals zovele namen die wel opdoken in mijn cursussen maar ook niet meer dan dat). als ik me goed herinner werd hij genoemd als een homoseksueel schrijver en ook als iemand die enig engagement opnam tegen het kolonialisme en tegen het fascisme. Hij werd overigens vrij oud (1869-1951) en won in zijn carrière als zesde Fransman de Nobelprijs voor literatuur.

[Gast]

BRIEF AAN MIJN RECHTER

Neerslag van een brief die de arts Charles Alavoine vanuit de gevangenis stuurt aan zijn rechter. Alavoine is daar beland na de moord, een crime passionel, op zijn maitresse.

Deze roman heeft een beetje dezelfde structuur als de roman DE ZOON: vanuit het heden wordt het verleden verklaard en andersom.
Boeiend maar krankzinnig verhaal.
Soms werd ik meegetrokken in het verhaal van de hoofdpersoon maar zeker op het einde kon ik het niet meer. Alhoewel ik zijn motieven om zijn maitresse te doden wel snap.
Ik vind het getuigen van lef om dit verhaal te schrijven.