Truman Capote - In Koelen Bloede (In Cold Blood)

[PetraO.]

Dit boek is in 1966 voor het eerst als boek verschenen, nadat het in delen was gepubliceerd in The NewYorker. Het gaat over de brute moorden die twee jonge mannen pleegden op een All American familie Clutter in Holcomb, een klein plaatsje in Kansas.

Lees verder, klik hier http://www.leestafel.info/truman-capote

PetraO.

[Dettie]

Het is dus geen non-fictie? Capote noemt het een "non-fiction novel" schrijf je, een non-fictie roman? Ik weet niet zo goed wat ik me daarbij voor moet stellen.
Net zoiets als Sonny Boy? (als je dat gelezen hebt).
Dat wordt non-fictie genoemd maar daar is ook een vloeiend verhaal van gemaakt gebaseerd op feiten.


Dettie

[PetraO.]

Ik heb Sonny Boy niet uitgelezen (ik vond er niks aan), maar zoiets moet je je voorstellen, ja. Het fictieve zit hem dan in de dialogen: gesprekken hebben zich nooit zo voorgedaan zoals is opgeschreven.

[Marjo]

Ik vind het geen non-fictie.
Natuurlijk kloppen de feiten, maar er is een fictief verhaal omheen gevormd. (een vreselijk verhaal is het overigens)

[PetraO.]

Het is een tussengenre, zeg maar. De feiten komen zoveel mogelijk overeen met de werkelijkheid, er is volgens mij helemaal niets verzonnen, maar het is verhalend geschreven, en beeldend, waardoor het geen echte non-fictie is.
Inderdaad is het een gruwelijk verhaal, met name door de zinloosheid van die moorden (zijn die altijd zinloos? Nee, niet altijd, soms kan je je het heel goed voorstellen dat iemand iemand anders de hersens inslaat), en vooral ook de miezerigheid van het motief.

[Roel]

Een non-fictie roman is voor mij een op feiten gebaseerd verhaal in roman-vorm.

Ik heb nog niks van Truman Capote gelezen, maar wel één van de twee recente films in de bioscoop gezien. Dat was die met oscar-winnaar Philip Seymour Hoffman en die vond ik ijzersterk. Ik kwam langszaam in de film, maar Hoffman speelt zo overtuigend dat je vanzelf meegesleept wordt. Dat maakte me ook benieuwd naar het boek.
Capote had met eerdere boeken al succes geboekt, maar dit, zijn eerste non-fictie roman werd zijn grootste succes. Maar de ontdekte verwantschap met de gevangen moordenaar was zo emotioneel, dat hij daarna nooit meer een boek heeft uitgebracht. Het liet hem compleet gebroken achter en zo stierf hij ook jaren later.

Trouwens uit de film begreep ik dat Capote alleen het verhaal als uitgangspunt nam, om daar dan zijn eigen uniek draai aan te geven. Capote was een zeer controversiele figuur, die wars van alles te werk ging.

[Sarah]

Ik heb het boek twee maanden geleden gelezen en was er zeer van onder de indruk. Wat ik ervan begrepen had, heeft Truman Capote gedurende zes jaar alle betrokkenen geinterviewd en alle officiele stukken gelezen. Het hele verhaal is dus op feiten gebaseerd. Hij beschrijft echter tot in de kleinste details de laatste dag van de Clutter familie. Aangezien niemand van deze familie meer in leven is/was, moet hij hiervoor wel zijn eigen fantasie gebruikt hebben. Ook de hele voorbereiding op de moordpartij en dan met name de gesprekken die tussen de twee daders hebben plaatsgevonden kan hij niet anders dan zelf verzonnen hebben. Door de journalistieke manier van schrijven, waarin alle kanten van de zaak belicht werden tot in het kleinste detail, heb ik het boek ademloos uitgelezen. Het verhaal zal dan niet voor 100% kloppen, maar ik denk toch wel dat Capote heel dicht bij de werkelijkheid zit. Het blijft wel een enorm triest verhaal. Je krijgt een inkijkje in de belevingswereld van twee mannen die een volslagen zinloze daad begaan en daar wordt je niet vrolijk van.

[Roel]

Hallo Sarah,

Ik heb de dvd van de film Capote besteld, de film die ik dus op het grote doek heb gezien.
De acteur in de film verwoordde ook de persoonlijke gevoelens van de schrijver, dat moet toch ook in het boek terug te vinden zijn? Ik ga het boek zeker nog lezen.

Roel