De vragen waren een grap als reactie op het commentaar van Marjo (MvT) en ze leverden gelijk een discussie op.
Hier staat mijn verslag http://www.leestafel.info/harry-mulisch
waarin eigenlijk staat waarom ik (ook) die mening ben toegedaan.
De hoofdpersoon in het boek is een gevierde schrijver (Mulish dus) die wordt uitgenodigd voor een aantal lezingen en t.v. opnames in Wenen vanweg zijn nieuwe, zeer goed ontvangen, dikke boek "De Uitvinding van de liefde". (=De ontdekking van de hemel) Tijdens een t.v. interview vertelt hij dat hij bezig is met een boek over Hitler.
Mulisch was bezig met een boek over Hitler en het resultaat is Siegfried.
In het boek beschrijft Mulisch zelf de hoofdpersoon als een aantrekkelijke man (ondanks zijn leeftijd). De hoofdpersoon is iemand die veel filosofische gedachten heeft en veel van filosofie afweet (Mulish ook).
Ik vind enkele boeken van Mulish wel erg goed (De aanslag, De ontdekking van de hemel) maar het is opvallend dat hij vaak zelf in zijn boeken voorkomt en dan niet op een bescheiden manier. Ook in 'De pupil' waar eveneens een verslag van op de site staat, is de hoofpersoon de aantrekkelijke aankomende schrijver.
Ik vind dat vrij vervelend, ik heb niet zo'n behoefte om die zelfverheerlijking te lezen, maar ieder zijn eigen mening hoor.
4. Deze kennis is erg karakteristiek voor zijn boeken, en zo leer je nog eens wat...
5. Hij is de schrijver, als het je niet aanstaat, lees het dan niet.
6. Hij schrijft op zijn eigen niveau wat nou eenmaal niet iedereen kan "behappen"
4. Ik weet inmiddels genoeg van filosofie en ben getrouwd met iemand die filosofie gestudeerd heeft, en wij discusiëren veel over filosofen en hun filosofie, enige kennis ontbreekt mij dus niet. Maar ik lees dan liever gericht dan dat het mij te pas en te onpas in een roman voorgeschoteld word.
5. Het was een samenleesboek van de leesgroep in mijn woonplaats.
6. zie 4.
Mulisch heeft een hypothese uitgewerkt in romanvorm. Want daar draait het eigenlijk om, om die hypothese. Het is een hypothese van Mulisch zelf die hij graag kenbaar wil maken. In mijn ogen hoeft hij zichzelf dan niet zo te etaleren, iedereen weet dat ze een boek lezen geschreven door Mulisch, waarom dan zichzelf zo prominent aanwezig laten zijn in zijn boeken?
Ik denk dat Mulisch deels wordt gelezen om zijn folosofische gedachten en deels om de roman in die filosofische gedachten. Naar mijn gevoel rijmen deze twee dingen niet altijd in zijn werk.
Maar nogmaals ieder zijn gedachten over een schrijver, daarom bestaat leestafel ook, zodat je kan discussiëren over je bevindingen en deze bevindingen kunnen erg afwijken van elkaar. Dat maakt een discussie des te interessanter.
Bernadet
.
... leek me wel interessant maarja mijn computer komt uit het jaar 0 en is geloof ik bang voor realtime.. :S