“Littekens” is een meeslepend verhaal. Het leest als een trein.
Lees verder... klik hier http://www.leestafel.info/patricia-de-martelaere
Elviratoverspin
Patricia de Martelaere - Littekens
Patricia de Martelaere - Littekens
Laatst gewijzigd door Dettie op 03 Jun 2009, 16:36, 5 keer totaal gewijzigd.
Patricia de Martelaere
geboren: 16 april 1957 te Zottegem
Het is niet zo eenvoudig iets te vertellen over het leven van De Martelaere. Ze staat erom bekend weinig interviews te geven omdat ze wil dat haar werk gelezen wordt zonder al te veel voorkennis over haar leven.
Zij studeerde filosofie en behaalde haar doctorstitel met een proefschrift over het gematigd scepticisme van Hume. Momenteel is zij hoogleraar in de wijsbegeerte aan de Katholieke Universiteit Brussel.
Patricia de Martelaere is bekroond met de Belgische Staatsprijs voor Literatuur. Zij debuteerde al op dertienjarige leeftijd en publiceerde daarna romans die alom werden geprezen: Ze werd twee keer genomineerd voor de AKO Literatuurprijs, maar is inmiddels zeker zo bekend als essayiste. Haar essaybundel Een verlangen naar ontroostbaarheid, bekroond met de J. Greshoffprijs, werd onlangs voor de negende keer herdrukt.
Kenmerkend voor haar werk is een pessimisme in de vorm van een cyclische beweging die zich het duidelijkst manifesteert in de liefde. Steeds weer opnieuw is de mens op zoek naar wat verloren is gegaan. Het nieuwe dat wordt gevonden is in dat opzicht niets anders dan ‘een heropvoering van het verloren gegane oude’ (Vervaeck). Het verlangen naar het einde (een doodsverlangen) van haar personages hangt hier nauw mee samen. De schrijfster geeft in interviews toe dat ook het schrijfproces voor haar hiermee te vergelijken valt. Net zoals een personage uit een van haar boeken die een einde aan zijn leven wil maken, wil zij een einde maken aan elke roman die ze schrijft.
Patricia de Martelaere zei een keer dat ze niets meer te maken wil hebben met een boek dat af is, het vervult haar met afschuw.
Bron: http://www.bekroondeboeken.nl
Bernadet
geboren: 16 april 1957 te Zottegem
Het is niet zo eenvoudig iets te vertellen over het leven van De Martelaere. Ze staat erom bekend weinig interviews te geven omdat ze wil dat haar werk gelezen wordt zonder al te veel voorkennis over haar leven.
Zij studeerde filosofie en behaalde haar doctorstitel met een proefschrift over het gematigd scepticisme van Hume. Momenteel is zij hoogleraar in de wijsbegeerte aan de Katholieke Universiteit Brussel.
Patricia de Martelaere is bekroond met de Belgische Staatsprijs voor Literatuur. Zij debuteerde al op dertienjarige leeftijd en publiceerde daarna romans die alom werden geprezen: Ze werd twee keer genomineerd voor de AKO Literatuurprijs, maar is inmiddels zeker zo bekend als essayiste. Haar essaybundel Een verlangen naar ontroostbaarheid, bekroond met de J. Greshoffprijs, werd onlangs voor de negende keer herdrukt.
Kenmerkend voor haar werk is een pessimisme in de vorm van een cyclische beweging die zich het duidelijkst manifesteert in de liefde. Steeds weer opnieuw is de mens op zoek naar wat verloren is gegaan. Het nieuwe dat wordt gevonden is in dat opzicht niets anders dan ‘een heropvoering van het verloren gegane oude’ (Vervaeck). Het verlangen naar het einde (een doodsverlangen) van haar personages hangt hier nauw mee samen. De schrijfster geeft in interviews toe dat ook het schrijfproces voor haar hiermee te vergelijken valt. Net zoals een personage uit een van haar boeken die een einde aan zijn leven wil maken, wil zij een einde maken aan elke roman die ze schrijft.
Patricia de Martelaere zei een keer dat ze niets meer te maken wil hebben met een boek dat af is, het vervult haar met afschuw.
Bron: http://www.bekroondeboeken.nl
Bernadet
Terug naar “Door leden gelezen boeken en samenleesboeken”
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 38 gasten