Jean-Claude Grumberg - La plus précieuse des marchandises

[Marjo]

Een 'sprookje' staat op de omslag. Maar wel een grimmig sprookje. Er was eens...zo begint het wel. En het gaat over een arm echtpaar.
houthakkers zonder opleiding. Zij wonen en werken in een afgelegen bos. Polen waarschijnlijk.
Honger en kou overheerst. En in de zomer hitte.
De vrouw zou graag een kind willen, maar het lukt maar niet. Dan op een dag vindt ze een kind, dat 'zomaar' uit een trein is gegooid. Een geschenk van de 'train des marchandises'. De trein die ze iedere dag langs zag komen, niet beseffend wat daarin vervoerd wordt. De lezer weet dat wel, en kent ook de achtergrond van het 'geschenk'. De vrouw voedt het kind - een meisje - op als haar eigen dochter. De man wil er eerst niets van weten, maar ze weet hem er van te overtuigen dat dit geen duivelskind is, en hij gaat ook van haar houden. Op het moment dat de omgeving ontdekt wat de houthakkersvrouw verbergt, is het einde van de oorlog daar. Zo ontlopen zij de dood. De man overigens niet. De vrouw en het meisje vinden een plek om te schuilen, bij een kluizenaar. Tot de Russen komen en ook deze man de dood vindt door een kogel.
De vrouw trekt verder, probeert zo goed kan kwaad als het gaat de kost te verdienen met de verkoop van geitenkaasjes.
En dan gebeurt er iets wat misschien inderdaad alleen in een sprookje kan gebeuren, al geeft Grumberg er een andere draai aan dat je zou verwachten. Dan je hoopt miswschien ook.

Het is een grimmig verhaal, helemaal in de stijl van een sprookje verteld. Als er een vertaling van komt: lezen dit boek!!

Jean-Claude Grumberg is een een beroemde Franse schrijver van kinderboeken en een toneelschrijver met al vele prijzen op zijn naam. Zij voorouders waren slachtoffers van de Holocaust, hetgeen hem inspireerde tot vele boeken, films en toneelstukken. En dus dit kleinood.