Yusuf Atılgan - Hotel Moederland

[berdine]

Samenvatting: De eenzame Zebercet houdt een familiehotel draaiende in een kleine provincieplaats. Het hotel heeft betere tijden gekend, gasten zijn schaars, de dagen monotoon. Op een avond arriveert een vrouw uit Ankara in het hotel, een gebeurtenis die Zebercets leven op zijn kop zet. Ze blijft maar één nacht, maar zegt de volgende ochtend terug te komen. De tijd verstrijkt echter zonder dat ze verschijnt, en hoe kleiner de kans wordt dat ze daadwerkelijk zal terugkeren, hoe meer Zebercet door haar geobsedeerd raakt; een obsessie die de storm in zijn hoofd voedt en uiteindelijk gruwelijke consequenties zal hebben...

Het is eerder zo dat Zebercet verwácht dat de mooie vrouw terug zal komen. In afwachting daarvan gaat het leven in het hotel volgens vaste patronen door. In Zebercets hoofd malen de gedachten over haar, over zichzelf, zijn leven en zijn familie steeds sneller. De stijl past zich daaraan aan: de interpunctie valt weg, het lettertype wisselt van normaal naar schuin. Je moet je hoofd erbij houden om het verhaal goed te kunnen volgen. Gaandeweg zakt Zebercet steeds verder weg in zijn eenzaamheid. Hij sluit het hotel, vult de registratieformulieren niet meer in, zegt de krant op, gaat alleen nog maar naar buiten om eten en sigaretten te kopen en lost het probleem van de werkster en de kat op zijn eigen manier op. Het einde is tenslotte onontkoombaar.
Het is een goed boek, maar niet gemakkelijk en je moet het ook niet te lang wegleggen omdat je de brei van Zebercets gedachten niet meer kunt volgen als je voorgaande details kwijt bent. Het nawoord van de vertaalster is erg nuttig om het boek in de tijd en situatie te kunnen plaatsen.