Stefan Brijs: De engelenmaker Samenleesboek

[Inge]

De meeste boeken neem ik zo ernstig niet hoor maar als ze zo dicht bij de werkelijkheid liggen en dan nog bij dingen die mij ergeren..... dan komt de kat op de koord hé.
Ik kom uit een tamelijk sociaal huis. Bij mijn ouders komt er wel dagelijks wel iemand binnengelopen (langs de achterdeur). Ik ken tamelijk goed mijn buren (behalve langs de ene kant want die houden zelf de boot af en je kunt mensen niet forceren hé), ik heb veel vrienden die hier (soms tot vervelens toe) aanbellen, in de gemeente zijn we gekend als zwart geld,.... Ik kan me dus niet inbeelden dat ik bv. een paar dagen dood lig zonder gevonden te worden....Ik zou nooit in een stad kunnen wonen. Zo onpersoonlijk....
Zo'n dingen als van die jongen vind ik dus supererg. De veronderstelling dat hij wel ergens zal uithangen Was er dan niet een van zijn vrienden die het abnormaal vond? Die eens tot bij zijn kot is gaan kijken? Vreselijk!!!
Inge

[Marjo]

Ja, er is iemand gaan kijken, en toen lag hij dus dood.
Je valt niet zomaar bij iemand binnen als er niet open gedaan wordt of de telefoon niet opneemt toch? In die zin is er een onverpersoonlijking gaan, dat klopt. Ik moet er niet aan denken dat de buren of wie ook hier zomaar binnen zouden lopen..

[ingeske]

Heb net het boek uit. Ik vond het een geweldig begin en eerste deel. Het is goed geschreven, de spanningsopbouw is fantastisch, het verhaal zit goed in elkaar. Maar vanaf het tweede deel begon ik me te ergeren aan zijn streng religieuze opvoeding en zijn letterlijke interpretaties van de bijbel. Oké, dat je dat wil vertellen in een verhaal, maar het had gerust over wat minder pagina's mogen uitgesmeerd worden. Ik lees dan ook niet graag verhalen over godsdienst en wel of geen fanatiekelingen.
Aanvankelijk wou ik het boek aan iedereen aanraden, maar deel twee en drie hebben me ervan weerhouden.
Ik kan wel snappen waarom die zoveel prijzen heeft gekregen, want voor de rest vind ik dat die man echt wel kan schrijven.

[PetraO.]

Ik heb dit boek eind vorige week in een ruk uitgelezen. Het was toenemend spannend omdat het steeds duisterder wordt: waar komt die drieling vandaan, en wat beweegt die huisarts. De ontknoping is verbijsterend, maar toch geloofwaardig: zo'n gek zou mogelijk zijn, tenslotte gebeurt het al, dat klonen van mensen. De dokter wordt steeds gekker en is steeds monomaner bezig.
Een minpuntje: ik kan niet geloven dat een autist als deze dokter een volledige medicijnenstudie kan afronden. Hij zou zijn co-schappen niet doorkomen, want hij kan niet communiceren en dus nooit de juiste informatie achterhalen om een diagnose te stellen.
Het einde is inderdaad heel erg. Ik zal het hier niet uit de doeken doen, maar het feit dat de dokter zijn eigen kinderen beschouwt als afgedankt laboratoriummateriaal is echt huiveringwekkend.

[Dettie]

Daar raak je nu precies de kern waarom ik het niet wil lezen. zo'n gek zou mogelijk zijn, Ik heb een veel te levendige fantasie en leef me veel te veel in.
Als het ooit een keer gebeurt dan hoor ik het tegen die tijd wel, ik hoef er nu niet over te lezen. Ik vind dat klonen al zo enorm tegennatuurlijk.
En gevaarlijk ook!

bernadet

[Dettie]

Bij kunststof valt een interview met Stefan Brijs over dit boek te beluisteren

http://sites.nps.nl/jerome/index.cfm/si ... &year=2006

Bernadet

[Inge]

Ik heb het hele programma beluisterd. Nou, ja ik kan alleen zeggen dat het typisch Brijs is.
Er vielen me een paar dingen heel hard op: De manier waarop hij zegt "ik hoef geen kinderen" dat staat zijn carriere als schrijver in de weg. Ik dacht altijd dat je in een relatie met 2 was. En stel nu dat zijn vriendin perse kinderen wilt en ze er geen kunnen krijgen?????? Nu heeft hij iets van: alleen voor een kind zo ver gaan dat je gaat klonen..... Oke hij heeft ook toe dat als je kijkt in de natuur dat alles erop gefixeerd is om zich voort te planten......
Het volgende dat mij opviel was het feit dat hij niet geloofde in God. Oke, kan zijn daar heb ik geen probleem mee, ieder zijn eigen mening maar als hij dan een sermoen begint af te steken dat je als leraar niet in het katholiek onderwijs aan de bak komt als je niet katholiek bent. Dan heb ik iets van wat heeft God daar mee te maken? Dat is weer typisch iets voor de Kerk en Rome. Dat is weer puur menselijk.
Oke hij heeft gelijk: de vele oorlogen die er nu zijn zijn in naam van de godsdienst. Maar weeral: wat heeft God daarmee te maken? Weer zijn het de mensen die hun godsdienst interpreteren zoals het in hun kraam past.
Naar mijn mening is Brijs iemand die vele nadenkt over de dingen maar op dat punt mist hij toch wel een paar details en hoeft hij het kind niet met het badwater weg te gooien.
Soit, dat is dan mijn mening en eigenlijk heeft dat niets met zijn boeken te maken. Of eigenlijk toch wel want in veel van zijn boeken komt het onderwerp toch terug?

Inge

[Lezer100]

Zeer boeiend, en vlot geschreven. Stefan Brijs heeft zich ook heel goed gedocumenteerd. Wel ben ik het niet echt eens met de term "Bildungsroman" om het genre roman hier te omschrijven.

[VN33]

Mij beviel dit boek eigenlijk niet zo goed. Vond het verhaal weinig diepgang hebben en de slotscene was me veel te goor - choqueren om te choqueren.