Leestafel forum

De politierechter krijgt dagelijks te maken met een keur aan criminaliteit. Auteur Jochem Davidse en tekenaar Aloys Oosterwijk namen plaats in diverse Nederlandse rechtszalen en volgden tal van openbare rechtszaken. Ze observeerden. Hun ervaringen werkten ze uit in een rubriek in het blad Panorama. De rubriek – De politierechter - werd een succes en nu zijn vierendertig van deze verhalen samengevoegd in dit vermakelijke boek.

Lees meer: http://www.leestafel.info/jochem-davids ... oosterwijk

Lastig, rechtspraak. Lijkt me ook een interessant boek.

Het is een leuk boek Marjo. Leerzaam, grappig en soms triest.

Als ik het zo lees zijn het allemaal vrij lichte vergrijpen. (hoewel het nooit goed te praten is)
Wij moesten vroeger met school wel eens naar de rechtbank, dan zaten we als publiek te kijken hoe dat ging.
Ik vond veel daders heel zielig. Ze konden hun verhaal heel dramatisch vertellen. De rechter trapte er niet in, ik wel
Ik zou nooit een goede rechter zijn denk ik.

Dettie

Ja, het zijn geen moordzaken e.d. maar toch ook wel een aantal dingen die ik zwaar aanreken. Denk bijvoorbeeld aan een vechtpartij waarbij iemand met een bierglas in het gezicht is geslagen. Zo'n rechter hoort denk ik de hele dag dezelfde zielige verhalen en die zal heel goed in staat zijn om echt van onecht te onderscheiden.

O ja! dat van dat bierglas is ook erg. Echt een licht vergrijp kan ik het ook niet noemen maar mogelijk een rechter wel, geen idee.
Toen ik bij de rechtbank was, was er een man, een oude bekende van de rechter zo te merken, en hij wist dat als de man met zijn ogen knipperde dan stond hij te liegen. Die man was echt een simpele ziel, hij had zelf niet eens door dat veel dingen helemaal niet konden. En dan zei die rechter weer... meneer u liegt, u knippert weer met uw ogen... ocherm... het was echt een stakkertje.
Gek hè dat je dat zo bijblijft.

Dettie

Dit boek begint ook met een verhaal over een simpele ziel. De man heeft een IQ van nog geen 70 en bekent grif en enthousiast zijn misdaad. Vervolgens is hij reuze verguld met zijn taakstraf: dat vond hij de vorige keer toch zo leuk!

haha och eigenlijk is het een stakker natuurlijk, heeft nauwelijks benul van wat hij doet, beseft nauwelijks dat het niet kan en krijgt ook nog eens een leuke 'beloning' toe.

Dettie

Ja, inderdaad. Dat is natuurlijk niet helemaal de bedoeling maar wat moet je dan? Je kunt iemand ook niet onbestraft laten als hij wel duidelijk de fout in is gegaan en dat ook bekend heeft. Hij was verder niet ontoerekeningsvatbaar. Ik moest in ieder geval wel even lachen om dat verhaal.

Bijzonder, zo te lezen over een wereld waar je (althans ik) eigenlijk niet zo veel van weet. Een heel andere wereld.

Gelukkig is het voor mij ook een ver-van-mijn-bed-show. Hoewel, ik heb een aantal jaar terug aangifte gedaan tegen een junk die mij en mijn man met allerlei gruwelijkheden, waaronder de dood, bedreigde. Die man kreeg toen een taakstraf.