Sophie Dahl - Van seizoen naar seizoen

[Annemarie]

Van seizoen naar seizoen
Sophie Dahl


“Ik ben een gulzige schrijfster die erg van koken houdt en daar verhaaltjes over op papier zet, en dus geen kokkin of lerares. Als je een strenge culinaire leermeester zoekt moet je niet bij mij zijn. Ik kan je wel verhalen vertellen en wellicht inspiratie bieden door middel van eenvoudige, heerlijke en eerlijke gerechten. En ik zal de suiker niet vergeten, dat beloof ik.”

Bovenstaande tekst staat in de inleiding van dit boek en is geschreven door Sophie Dahl, kleindochter van Roald Dahl, auteur, voormalig model en presentatrice van een kookprogramma op de BBC. Het boek is meer dan alleen een kookboek. Hier zoek je niet alleen een recept in op, je kunt er ook heerlijk mee op de bank gaan zitten om de verhalen te lezen die Sophie toegevoegd heeft. Het zijn herinneringen en anekdotes die, over het algemeen, met eten te maken hebben. Zo staat er bij het recept voor Spaghetti Carbonara geschreven dat ze dit als jong meisje maakte voor een jongen die vervolgens haar hart brak.

Wat meteen opvalt, zijn de prachtig gestileerde foto’s van Jan Baldwin. Een lust voor het oog. Ze staan over het algemeen niet bij de recepten maar wisselen de pagina’s met recepten af. De foto’s zijn altijd pagina-vullend en regelmatig staat Sophie er zelf op. Het is duidelijk waarom deze beeldschone dame als model heeft gewerkt. De foto’s waar ze op staat zijn gezellig en huiselijk.

Dit boek bestaat uit vier delen, de vier seizoenen. Het begint niet met de lente maar met de herfst. Elk seizoen bestaat uit drie gedeeltes: ontbijt, lunch en diner. Er is een apart hoofdstuk met desserts. Sophie Dahl kookt seizoensgebonden. Ze vindt dit “verstandig en praktisch”. Bovendien vindt ze het belangrijk om rekening te houden met het milieu en dierenwelzijn. Daarom adviseert ze ook om gebruik te maken van diervriendelijke scharrelproducten.

Niet onbelangrijk om te weten is natuurlijk welke recepten in het boek staan. Ze zijn in ieder geval heel divers. Zo staat er in het hoofdstuk herfst een heerlijk ontbijt van “Wentelteefjes van speltbrood met geprakte blauwe bosbessen en bramen”. In de lente lunch je bijvoorbeeld met “Asperges met hardgekookte eieren, parmezaan en citroen”. In de warme zomermaanden staat er ’s-avonds onder andere “Risotto met courgettebloemen” op het menu. Wat er in de winter allemaal te bereiden valt verklap ik niet. De desserts klinken ook heerlijk. Zo wil ik de Rijstebrijpastei wel eens maken.

Om de recepten uit het boek te maken hoef je geen (amateur)kok te zijn. Over het algemeen zijn ze allemaal redelijk eenvoudig te maken en de beschrijvingen zijn duidelijk.

Omdat er veel persoonlijke teksten in het boek staan is het geen boek voor de praktisch ingestelde mens. Dit kookboek is ideaal voor mensen die het heerlijk vinden om uitgebreid te lezen en te bladeren voordat zij hun keuze maken. Een mooi boek dat - alleen al vanwege de prachtige vormgeving - absoluut de moeite waard is.

ISBN 9789048816224 | Hardcover |276 pagina's| Carrera | oktober 2012
Vertaald door Jaro Schneider

© Annemarie, 9 december 2012

[Marjo]

Wentelteefjes van speltbrood met geprakte blauwe bosbessen en bramen”. “Asperges met hardgekookte eieren, parmezaan en citroen”. “Risotto met courgettebloemen”
Hm, en dat maak jij zelf wel eens klaar?
Ik heb hier mensen die vinden dat ik maar 'gewoon' moet doen.

[Dettie]

Asperges als lunch vind ik ook wel érg luxe.
Wij vinden het al een enorme traktatie als we Asperges met ham en eieren 's avonds eten (met botersausje). Dat gebeurt 1 tot 2 x per jaar.
Wentelteefjes zijn op zich natuurlijk niet echt luxe. Eigenlijk was dat vroeger gewoon oud brood opmaken. Brood in de melk beetje kaneel erop en dan bakken en dan een beetje suiker... heerlijk! En je hoeft ze niet van speltbrood te maken. Bramen groeien hier volop en er is een tijd dat je ze mag gaan plukken, dus dat is ook niet zo ongewoon. Maar door het zo te presenteren (speltbrood én bosbesen én bramen) maken ze het ongewoon.
Die courgettebloemen zijn in mijn ogen ook wél apart, daarvoor moet je zelf een tuin hebben lijkt me. Ik heb ze hier tenminste nog nooit te koop gezien. Maar ja, Engelse mensen hebben vaak wel een eigen tuin bij hun eigen cottage... *zucht* zo leuk...

Dettie

[Annemarie]

Wentelteefjes van speltbrood met geprakte blauwe bosbessen en bramen”. “Asperges met hardgekookte eieren, parmezaan en citroen”. “Risotto met courgettebloemen”
Hm, en dat maak jij zelf wel eens klaar?
Ik heb hier mensen die vinden dat ik maar 'gewoon' moet doen.

Ik neem me bij het lezen van zulke recepten wel altijd voor om het eens te gaan maken...

[Dettie]

Ha ja ik ook! En regelmatig gebeurt dat ook, alleen kan ik er geen jaartal bij zetten, het is net hoe je bui is en of je de ingrediënten in huis hebt of veel moet aanschaffen... dat laatste is vaak het hete hangijzer met recepten. Teveel dingen moeten kopen die je verder zelden tot nooit kan gebruiken. Valt dat wel mee met dit boek Annemarie?

Dettie

[Annemarie]

Asperges als lunch vind ik ook wel érg luxe.
Wij vinden het al een enorme traktatie als we Asperges met ham en eieren 's avonds eten (met botersausje). Dat gebeurt 1 tot 2 x per jaar.
Wentelteefjes zijn op zich natuurlijk niet echt luxe. Eigenlijk was dat vroeger gewoon oud brood opmaken. Brood in de melk beetje kaneel erop en dan bakken en dan een beetje suiker... heerlijk! En je hoeft ze niet van speltbrood te maken. Bramen groeien hier volop en er is een tijd dat je ze mag gaan plukken, dus dat is ook niet zo ongewoon. Maar door het zo te presenteren (speltbrood én bosbesen én bramen) maken ze het ongewoon.
Die courgettebloemen zijn in mijn ogen ook wél apart, daarvoor moet je zelf een tuin hebben lijkt me. Ik heb ze hier tenminste nog nooit te koop gezien. Maar ja, Engelse mensen hebben vaak wel een eigen tuin bij hun eigen cottage... *zucht* zo leuk...

Dettie

O ja, zo'n Engelse cottage-tuin lijkt me ook echt geweldig. Wat betreft de luxe recepten: Ik vind dat bij veel kookboeken. Er staat nooit in dat een bruine boterham met appelstroop ook een prima lunch is. Of yoghurt met muesli. Het moet altijd een beetje aparter. Er zijn natuurlijk ook wel kookboeken waar vooral basisrecepten in staan maar daar valt dit boek niet onder. In dit boek zijn de recepten vooral leuk om te maken als je eters krijgt of bijvoorbeeld voor in het weekend als het allemaal wat uitgebreider/chiquer mag. Dan mag het allemaal net iets minder allerdaags.

[Annemarie]

Ha ja ik ook! En regelmatig gebeurt dat ook, alleen kan ik er geen jaartal bij zetten, het is net hoe je bui is en of je de ingrediënten in huis hebt of veel moet aanschaffen... dat laatste is vaak het hete hangijzer met recepten. Teveel dingen moeten kopen die je verder zelden tot nooit kan gebruiken. Valt dat wel mee met dit boek Annemarie?

Dettie

Ja, dat vind ik in dit boek toch wel meevallen. Daar heb ik nog speciaal op gelet. En zelf vervang ik nog wel eens ingrediënten voor een gangbaarder iets. Zo zal een risotto zonder courgettebloemen ook prima smaken lijkt mij.