Jonathan Weiner - Eindeloos leven

[Dettie]

De wens om eeuwig te willen leven, is zo oud als de mensheid zelf. Het begon al bij Adam en Eva, die tot hun spijt hun onsterfelijkheid moesten inleveren. Van de oudheid tot nu, de mens bleek altijd op zoek naar een levenselixer om voor altijd jong te blijven, en de dood zo lang mogelijk uit te stellen, of liever nog, af te schaffen.

Lees verder, zie http://www.leestafel.info/jonathan-weiner

Willeke

[Dettie]

Ik vraag me af of mensen nog wel wat zouden doen als ze toch zo'n eindeloos leven hebben.
Nu komt er vroeg of laat toch het besef dat als je dit of dat nog wil doen je het dan ook eindelijk eens moet gaan doen voor het niet meer kan.
Zouden huwelijken dan nog voorkomen want 1000 jaar met één iemand is heel lang. Zouden kinderen dan nog zo belangrijk zijn voor mensen?

Het is best bizar dat er steeds gezocht wordt naar verlenging van het leven maar weinig gekeken wordt naar de consequenties. Vrouwen hadden vroeger geen last van de overgang simpelweg omdat ze niet zo oud werden!
Oud worden en steeds ouder worden is eigenlijk een relatief nieuw fenomeen waar de maatschappij nog helemaal niet op ingesteld is.
Vroeger was 65 al héél oud, nu heb je vaak toch nog een flink aantal jaren en het aantal mensen die 90 of ouder worden nemen ook toe.
Het begrip tijd krijgt een heel andere betekenis als je het eeuwige leven hebt. Ga je dan denken in maanden of jaren ipv uren, minuten?

Dit kwam gelijk in me op bij het lezen van jouw recensie en er komt vast nog veel meer...

Dettie

[WilV]

Dat had ik eigenlijk het hele boek...ja maar hoe moet dat dan????
En pas helemaal op het eind kwam het min of meer ter sprake.

Het klein orkest” schreef hier ooit een liedje over dit onderwerp, wat het hele boek door door mijn hoofd dreinde. Het gaat over een koning, die de dood weet te vangen, zodat zijn onderdanen eeuwig kunnen leven. Probleem opgelost zou je zeggen, maar toen begon de ellende pas;
“ Op den duur ging het feesten vervelen
en ging men gevaarlijke spelletjes spelen
Men sprong van torens, in diepe ravijnen
men stoeide met leeuwen en met wilde zwijnen
men dronk liters en liters vergiftigde wijn
en voerde wat oorlog, gewoon voor de gein
En niemand ging dood, geen mens ging verloren
Maar er werden wel steeds meer babies geboren
Het werd als maar drukker, men kreeg het benauwd
Er werden zelfs mensen de zee in gedouwd
En 100 jaar later was de lol ervan af
en ging men weer verlangen naar de rust van het graf
De koning dacht: "Goed, ik ben niet meer bang
maar ik vind alles zo saai en ik regeer al zo lang"
Opnieuw riep hij toen de geleerden bijeen
en zei: "Wat een ellende, waar moet dat heen?"

De Koning uit het liedje liet tenslotte de dood weer uit zijn kooi, omdat hoe gruwelijk ook, óók de dood een functie heeft, en dat lijkt mij tot nu toe een stuk realistischer dan onsterfelijkheid.

[Dettie]

Ja de zin van het leven is het leven zelf roep ik altijd. Maar als dat leven geen eind had en aldoor maar doorging...
Zouden mensen dan wel kinderen willen of krijgen? Nu gaat het toch ook om het voortbestaan van de soort en dan hoeft dat niet meer. Zou de evolutie ingrijpen dan? We hebben ook minder haar gekregen omdat het niet meer nodig was etc.
Zouden depressies dan nog bestaan?

Wel interessant om er over na te denken.

Dettie

[WilV]

Wat grappig, link naar de foto van Aubrey de Gray,
de goede man ziet er precies zo uit als ik dacht dat hij er uit zou zien,
alleen had ik er nog een groen, praars, oranje hippie t-shirt bij verzonnen.

ik denk niet dat je depressies op zou lossen met eeuwig leven. Integendeel misschien wel.
Leven en kwaliteit van leven zijn twee heel verschillende dingen.

[WilV]

>>>Wel interessant om er over na te denken.

Ja dat is wel leuk aan dit boek, je gaat toch over dat soort zaken na denken.
Ook de vraag wáárom we eigenlijk dood gaan, en waarom ons lichaam die tot ons veertigste de boel zo keurig opbouwt en herstelt er dan ineens mee op houd,en hoe dat dan precies werkt,
zijn zaken waar ik niet iedere week over na denk.

[Dettie]

ik denk niet dat je depressies op zou lossen met eeuwig leven. Integendeel misschien wel.
Leven en kwaliteit van leven zijn twee heel verschillende dingen.

Ja je hebt helemaal gelijk, ik dacht even een andere kant op.
Als de dood niet meer bestaat heb je dan nog wel depressies? bestaan die dan nog wel, maar het gaat inderdaad om de kwaliteit van het leven.

Dettie

[Dettie]

>>>Wel interessant om er over na te denken.

Ja dat is wel leuk aan dit boek, je gaat toch over dat soort zaken na denken.
Ook de vraag wáárom we eigenlijk dood gaan, en waarom ons lichaam die tot ons veertigste de boel zo keurig opbouwt en herstelt er dan ineens mee op houd,en hoe dat dan precies werkt,
zijn zaken waar ik niet iedere week over na denk.

Het waarom is denk ik gewoon omdat de boel versleten is, zei ze nuchter.
Ja en die leeftijd, misschien stelt dat zich ook bij als mensen permanent ouder worden. De evolutietheorie denk ik.

Dettie
die ook niet wekelijk met dit soort vragen bezig is.

[WilV]

ons doel is ons voorplanten, als dat niet meer hoeft gaan we aftakelen,
maarde schrijver vraagt zich af wáárom is dat zo bedacht, als tot die tijd de boel moeiteloos wel in stand wordt gehouden en de troep wél wordt opgeruimd in ons lijf.

Mij lijkt het dat alles zijn tijd heeft, ook de generaties. Ik hoef zo nodig helemaal niet eeuwig te leven.

[Dettie]

Ik vraag me nu af hoe dat bij dieren is. Worden die onvruchtbaar op gegeven moment?
Of zouden ze dat ook worden als wij hun leven ook konden verlengen zoals nu bij de mens gedaan wordt...
Boeiend hoor om over na te denken.

Dettie

[WilV]

O gut, ja dat zal toch wel, dat die ook onvruchtbaar worden.
Maar of dieren ook eeuwig willen leven of oud willen worden, en of ze dat bewustzijn hebben, ik denk het niet.

Maar ja, van dieren heb ik dan ook weinig verstand.

[Dettie]

ha nee, ik denk ook niet dat dieren dat bewustzijn hebben.
Ik vroeg me alleen af of dieren, als hun leven verlengd wordt, ook onvruchtbaar zullen worden. (Ik weet niet of dat nu al het geval is.)

dettie