Lieve Joris - De Hoogvlaktes

[WilV]

Net uit, Lieve Joris, de Hoogvlaktes.

Lieve Joris schreef vier boeken over Congo, en ik heb ze alle vier gelezen. In dit laatste boek reist zij vanuit Oost Congo te voet negentig kilometer door afgelegen gebied waar nauwelijks blanken toegang hebben. Ze ontmoet verschillende stammen, die elkaar onderling met wantrouwen bejegenen, en haar als vreemde verschijning begroeten, zeker al omdat ze niet alleen blank is maar ook nog eens ongetrouwd is en vooral geen kinderen heeft. Om dat laatste feit te ontlopen verzint ze voor de duur van de reis twee bloedjes van kinderen, waarna ze nog wel steeds uit moet leggen waarom ze die dan in de steek heeft gelaten om de wereld over te reizen, maar wat toch íets meer sociaal toelaatbaar is.
Een lekker leesbaar boek met mooie foto's, mooi uitgevoerd. Een boek waarbij de oorlog en strijd wel op de achtergrond aanwezig is maar iets minder voelbaar als in de vorige twee boeken. Ik heb begrepen dat dit het laatste boek over Congo uit de cyclus is. Ieder boek heeft ze een ander uitgangspunt genomen. In terug naar Kongo volgt ze het spoor van haar oudoom, die missionaris was. Dans van het luipaard gaat over de val van Mobutu en de opkomst van Kabilla. Het uur van de rebellen vertelt de geschiedenis van een kindsoldaat, en dit boek is weer meer een reisverslag. Ik vind het knap hoe je met zo'n serie op een toegankelijke manier een tamelijk ontoegankelijk conflict onder de aandacht van een breed publiek kunt krijgen.

Wil