Leestafel forum

Ik heb nu drie boeken over deze voor Cubanen zwarte periode gelezen, waarvan deze overigens het meest complete beeld geeft. Alle drie geven de schrijvers blijk van een ontheemding, een hevig verlangen naar hun land, waarvan ze echter weten dat het niet is wat ze zich herinneren. Alle drie zijn het vertegenwoordigers van de 'gusanos', de mensen die tegen waren, maar niet de kracht hadden zich te verzetten.
Zijn er boeken geschreven door mensen van de andere kant?

lees het verslag, klik hier http://www.leestafel.info/carlos-eire

marjo

wat een mooi verslag marjo, deze wil ik ook wel lezen.

ik vond nog enkele titels op een forum.
Misschien zit daar wat voor je bij van de andere kant gezien

Castro's Cuba, Cuba's Fidel
Geschreven door de Amerikaan Lee Lockwood. Het boek is in 1968 in Nederland uitgekomen en geeft een zeer goeie beschrijving van de persoon Fidel Castro. De journalist is zeven dagen en nachten bij Castro geweest en heeft zo een goed inzicht gekregen van de plannen en doelen die Castro voor ogen had. Het bijzondere is dat veel van zijn ideeën en plannen daadwerkelijk zijn uitgekomen, maar helaas maar tot eind 1980 geduurd hebben, doordat de zo belangrijke steun van Rusland kwam te vervallen.
Als je dit leest, zul je ook tot de conclusie moeten komen dat het voor Castro een hard gelag moet zijn geweest toen hij zijn volk moest zeggen dat de broekriem heel hard zou worden aangetrokken.
Echt een aanrader en ook lekker om te lezen.

en deze http://www.ptb.be/international/article ... ct_id=1827

en een stel titels in het Engels
Che – a revolutionary life
Cabrera Infante (View of dawn in the tropics, three trapped tigers, Mea Cuba)
Los Gusanos – John Sayles
Cuba Libre – Elmore Leonard
On becoming cuban – louise A. Perez
Reinaldo Arenas – Before the night falls
Pedro Juan Gutierrez – Dirty Havana Trilogy
Cristina Garcia – Dreamin in Cuban

Bernadet

Dus dan waren zijn bedoelingen goed? Daar ging ik namelijk heel hard aan twijfelen na deze drie boeken! Zelfs al stond in alledrie dat men in het begin heel blij was met zijn coupe!

Ik weet te weinig van Castro af om daar antwoord op te kunnen geven.
Dat verhaaltje van Castro's cuba heb ik ook van een forum geplukt. Dat is niet van mij.

Bernadet

Alvast een heel mooi verslag, Marjo.
Van Cuba weet ik ook niet zoveel, alleen zag ik enkele jaren geleden een reportage over gevangenissen in Cuba: m e n s o n t e r e n d is het minste wat je ervan kunt zeggen.

Groetjes. Tiba.

Dat lees je ook in die boeken. Machtsmisbruik is het woord.
Maar ik ga dat boek dat Bernadet vond eens zoeken. Misschien waren Castro's bedoelingen wel goed..alleen..waarom is hij dan nu nog steeds niet tot inkeer gekomen? Want het is er nog steeds bar en boos.

Dus dan waren zijn bedoelingen goed?

Van de bedoelingen Castro weet ik heel weinig,
Over het communisme in het algemeen heb ik wel een aantal boeken gelezen waaruit vaak bleek dat de bedoelingen, in ieder geval van de volgers van het eerste uur (machthebbers zelf lijken me wat moelijker te vertrouwen) vaak goed waren..mensen geloofde ook echt dat de ontberingen erbij hoorde als een soort investering voor de volgende generaties).
Ik weet dat op mij het boek Gepasserd station van Daniele Sallenave (over de val van het communisme en een terugblik op haar rol als aanhanger hiervan)grote indruk maakte..juist om die goede bedoelingen waar ze zo in geloofde en die zo fout afliepen.

mensen en macht maakte dan dat het heel anders liep dan zij dacht dat het worden zou.

Voor mij (opgegroeid met het rode gevaar) een eye openener..

Wil

Castro's bedoelingen ziet de één als goed en de ander niet.
De armen zijn er misschien wel op vooruit gegaan maar de rijken hoogstwaarschijnlijk niet. Waar ook de familie van Carlos eire toebehoorde als ik mij niet vergis. Bij een deel van de bevolking is hij dus zeer geliefd en worden zijn bedoelingen als goed opgevat. maar bij een ander deel is het andersom.

Welkom op het forum Sven.

Voor zover ik altijd begrepen heb waren de bedoelingen van Castro goed. Iedereen gelijk. Dat de rijken daar niet blij mee waren is een logisch gevolg. Er zijn maar weinig mensen die voor een (opgelegd) ideaal hun bezittingen willen afstaan.

Dettie

In het Imperial War Museum in Londen leert de bezoeker de waarheid over oorlogen en twisten"iedereen die vecht, iedereen die een ander vermoordt of anderszins vernedert, pijnigt enz, is er van overtuigd dat hij dat doet voor de goede zaak..
Voorbeeld:
In Joegoslavië werd door de machthebbers gezegd: Het kan best zijn dat zo'n moslim je goede buurman is, maar ons land is beter af (en dus jij ook) als we hem verwijderen..
als je dat maar vaak genoeg hoort, ga je het geloven.