Leestafel forum

Ondertitel: Hoe je omgaat met lastige situaties en gevoelens in een wereld die negativiteit wil uitbannen

Zie http://www.leestafel.info/withney-goodman

Dettie

Open deuren? Of toch niet?

Nee juist niet! Dit onderwerp wordt nauwelijks besproken, want dan ben je een zwartkijker of pessimist.
Het is juist een taboedoorbreker.

Dettie

Ik voel het niet als een taboe. Dit spreekt mij helemaal niet aan, omdat ik me er niet in herken.
Ik heb het gevoel dat ik gerust mag zeggen wat ik vind. Maar als ik dat nou zelf niet wil, misschien omdat ik geen zin heb in het soort reacties dat jij noemt? Ik heb ook niet het idee dat ik perse blij en vrolijk moet zijn.
Als ik chagrijnig ben laat ik dat heus wel merken!

Ja je mag gerust zeggen wat je vindt maar daar gaat het niet om.
Het gaat om de andere kant, het gaat erom dat mensen die wat mankeren eigenlijk niet écht kunnen zeggen wat ze voelen.
Het gaat erom dat alles weggelachen wordt en onder ene positieve deken gestopt wordt.

Dat als je bijvoorbeeld chronisch ziek bent, dingen te horen krijgt als; 'Ach er zijn ergere dingen' of 'Wees blij dat je in Nederland leeft, of ''Je hebt gelukkig een dak boven je hoofd'. Dat zijn dus de giftig positieve opmerkingen.
Het is allemaal waar wat ze zeggen, maar het is wel heel vervelend als je je flink beroerd voelt dat je altijd maar dit soort opmerkingen moet slikken en er weinig begrip is voor het feit dat je langdurig ziek bent en dingen niet kunt die je wel heel graag zou willen doen. Daar een beetje begrip voor krijgen, scheelt enorm.
Het steeds maar positief moeten zijn, maakt dat mensen zich eenzaam en niet gehoord voelen en soms zelfs in een isolement komen omdat elke opmerking over je rot voelen als gezeur gezien wordt, terwijl het wel de werkelijkheid is.
Er zijn natuurlijk mensen die de hele dag door klagen maar de meeste mensen doen dat juist (helemaal) niet omdat ze weten dat ze dan mensen kwijtraken, en dat is eigenlijk erg.

Dettie