W.N.P. Barbellion - Laatste dagboek

[berdine]

Samenvatting: Op 27 maart 1919, ruim een half jaar voor zijn dood, noteerde W.N.P. Barbellion in zijn dagboek dat zijn chef-d'oeuvre The journal of a disappointed man was verschenen. Het was een race tegen de klok geweest, een race die hij nipt had gewonnen. Hier had hij op gewacht, hier had hij voor geleefd. Aan het eind van zijn dagboek had hij zichzelf 'fictief' dood verklaard, maar in feite leefde hij nog bijna twee jaar. In die periode schreef hij door. Met een nog verschroeiender intensiteit, met een nog scherper oog voor de natuur, zijn medemens en zichzelf. Het resultaat was A last diary, een document humain van ongekende klasse.

Met de dood voor ogen observeert Barbellion de wereld en met name zichzelf. Objectief en met een grote nieuwsgierigheid, en hier en daar een sprankje humor, beziet hij zijn toestand en zijn gedrag. Volkomen eerlijk, zonder zelfmedelijden, maar toch met inzinkingen en wanhoop, vooral vanwege het feit dat hij zijn vrouw en dochtertje verdriet doet. Het dagboek staat vol verwijzingen naar boeken en citaten van schrijvers, die met voetnoten onderaan elke pagina worden uitgelegd. Barbellion was een erudiete man en heeft een intens leven geleid. Het dagboek is een schrijnend relaas van een te kort leven.

[Dettie]

Hoe oud is hij uiteindelijk geworden?

Ik ben gek op dagboeken, vooral als ze mooi geschreven zijn. En zo te lezen is dit mooi geschreven.
Was Barbellion zelf ook een bekend schrijver in zijn tijd? Of was dit dagboek zijn eerste en laatste boek?

Dettie

[berdine]

30 jaar.
Dit was zijn tweede dagboek. In dit dagboek wacht hij met spanning op de drukproeven van zijn eerste (Dagboek van een teleurgesteld man). Ik geloof dat hij verder wat essays heeft geschreven. Veel tijd had hij niet, was jarenlang bedlegerig en amper in staat om zijn dagboeknotities te maken.

[Dettie]

Ha dank je! Nee dan is hij niet oud geworden.
Dan is het zeer knap dat hij het toch allemaal heeft weten te schrijven als ik het zo lees.

Dettie