# Maarten Slagboom - Motown op legerkistjes

[Dettie]

Iedereen die iets meer dan een bovengemiddelde liefde voor films, boeken of muziek heeft zal het herkennen… grote beslissingen die je neemt op basis van een songregel, het boek wat je voor de duizendste keer openslaat, ook al ken sommige passages bijna uit je hoofd, de filmpersonages die je worstelingen weerspiegelen, als ware het die van jezelf.

Lees verder http://www.leestafel.info/maarten-slagboom

Willeke

[Renate]

Wat een interessant boek. Ik neem misschien geen beslissingen op basis van een boek of songtekst, maar ik heb wel een meer dan bovengemiddelde liefde voor muziek en misschien voor boeken.
En ja die hokjes van dingen waar je wel en niet van mag houden zeggen mij ook niets. Het begrip guilty pleasure is aan mij ook niet besteed en ik ben al evenmin een purist, hoewel er natuurlijk echt genoeg is waar ik niet van houd.

[Willeke]

Ik dacht al dat het een boek voor jou was Renate.

Voeger was ik wel een muziek-purist, maar dat is ook bij mij verschoven, als iemand uit muziek troost haalt, of plezier, of goede moed, dan is het voor hem of haar goede muziek en dan maakt het nu uit wat voor genre het is.

[Renate]

Purist heeft bij mij ook nog wel het idee dat een genre heel specifiek is gedefinieerd. Deze instrumenten horen er wel in thuis, die niet en dat soort dingen. M'n vader is een purist. Alle jazz die na 1930, of 1935 gemaakt is, is voor hem geen jazz.

[Willeke]

Ha, en dat heeft ook wel weer wat.

[Renate]

Ik ben zo niet.
Er is muziek die ik leuk vind en muziek die ik niet leuk vind. Genres vind ik oninteressant.