Oudejaarsavond 2016, de bel gaat, ik doe open en voor de deur staan twee van mijn nieuwe Syrische buren, de zoon en zijn ontstellend lieve moeder. Zij geeft me een plantje, prachtig in cellofaan verpakt met feestlinten. Ze knikt me stralend toe. We wish you a Happy New-Year! zegt de zoon. Zij spreekt geen Engels maar is blij en lacht en knikt me hartelijk toe.
Ik sta stuntelig in de deuropening, ik voel me ontredderd, overweldigd, geraakt.
Lees verder http://www.leestafel.info/esseline-van-de-sande-ea
Dettie
Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Dat is misschien wel een heel handig boekje: al hoop ik dat er ook in staat: hoe ga ik om met de Syriërs (geldt eigenlijk ook voor andere Arabieren)
Het cultuurverschil zorgt vaak voor heel vervelende situaties.
Het cultuurverschil zorgt vaak voor heel vervelende situaties.
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
al hoop ik dat er ook in staat: hoe ga ik om met de Syriërs
Grappenmaker....
Daar draait dus het hele boek dus om! Het geeft een berg informatie over hoe Syriërs leven, wat hun gewoonten en gebruiken zijn enz. Als je dat eenmaal weet, weet je ook wat je niet en wel kunt doen met als gevolg dat de omgang al een stuk makkelijker verloopt. Jij kunt op jouw beurt weer vertellen wat gebruikelijk is in Nederland, wat wij eten, drinken, hoe we met ons geloof omgaan enz. Zo doen wij het tenminste en dat werkt goed.
Dettie
Grappenmaker....
Daar draait dus het hele boek dus om! Het geeft een berg informatie over hoe Syriërs leven, wat hun gewoonten en gebruiken zijn enz. Als je dat eenmaal weet, weet je ook wat je niet en wel kunt doen met als gevolg dat de omgang al een stuk makkelijker verloopt. Jij kunt op jouw beurt weer vertellen wat gebruikelijk is in Nederland, wat wij eten, drinken, hoe we met ons geloof omgaan enz. Zo doen wij het tenminste en dat werkt goed.
Dettie
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Ik dacht al dat ik niet goed duidelijk maakte wat ik bedoel. Natuurlijk gaat het om de achtergronden, de feiten, maar de omgang met elkaar en met ons, dat wat in hun en onze genen zit is wel degelijk anders. Ik weet niet eens of je kan beschrijven wat ik zou willen weten, want tenslotte zijn we allemaal individuen. Allemaal anders. Er zullen Syriërs zijn met wie ik makkelijk om kan gaan, zoals er ook (noem maar een dwarsstraat) Amsterdammers zijn die ik totaal niet begrijp, en met wie het erg stroef zal gaan.
Maar dit boek ga ik ook lezen, dan hoor je vanzelf van me of er wel of niet in staat wat ik precies bedoel.
Maar dit boek ga ik ook lezen, dan hoor je vanzelf van me of er wel of niet in staat wat ik precies bedoel.
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Ik denk niet dat mensen uit de hele wereld zoveel verschillen. We lachen en huilen allemaal, de een is vrolijk van aard de ander bedachtzaam en ook al heeft je wieg in een heel ander land gestaan waar heel andere gewoontes zijn, dan blijf je nog een mens. Met de een klikt het en kun je goed mee opschieten met de ander lukt de omgang niet of verloopt het stroef. Ik denk eerder dat het aan iemands aard/karakter ligt dan aan iemands afkomst.
Als ik het goed begrijp bedoel je dat.
Ik denk dat het boek je wel een goed antwoord geeft. Er staat bijvoorbeeld iets beschreven over verjaardagen. Bij ons pak je het gelijk uit, Syriërs doen dat juist niet. Ook als koffie gaat drinken moet je duidelijk zeggen dat je genoeg koffie hebt gehad en een bodempje koffie in de beker laten, waarmee je aantoont écht genoeg te hebben gehad.
Ik zei bijvoorbeeld tegen mijn nieuwe buren die eten aan het koken waren, wat ruikt het lekker, ze wilden me gelijk eten geven en ik was altijd welkom. Daarna zei de zoon nog een paar keer, als je eten wilt dan kun je dat altijd krijgen. Ik vind het bijzonder, zo gastvrij, en zo is er een wisselwerking en leren we veel van elkaar.
Dettie
Als ik het goed begrijp bedoel je dat.
Ik denk dat het boek je wel een goed antwoord geeft. Er staat bijvoorbeeld iets beschreven over verjaardagen. Bij ons pak je het gelijk uit, Syriërs doen dat juist niet. Ook als koffie gaat drinken moet je duidelijk zeggen dat je genoeg koffie hebt gehad en een bodempje koffie in de beker laten, waarmee je aantoont écht genoeg te hebben gehad.
Ik zei bijvoorbeeld tegen mijn nieuwe buren die eten aan het koken waren, wat ruikt het lekker, ze wilden me gelijk eten geven en ik was altijd welkom. Daarna zei de zoon nog een paar keer, als je eten wilt dan kun je dat altijd krijgen. Ik vind het bijzonder, zo gastvrij, en zo is er een wisselwerking en leren we veel van elkaar.
Dettie
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Wat een handig boek! Wat ik zelf aanvullend zou adviseren is het ook gewoon vragen aan mensen. Dat doe ik ook. Leg ze uit hoe iets bij ons gaat en vraag hoe het bij hun gaat. Daar komen heel interessante gesprekken uit voort! Toch is een boek wel handig want sommige dingen vraag je niet omdat je er simpelweg niet bij stilstaat. Zoals dat van die soapseries bijvoorbeeld. Dat geldt ook voor andere culturen. Zo krijg ik wel eens een bord met iets lekkers erop van een Turkse buurvrouw. Ik bedankte haar altijd hartelijk en gaf het bord vervolgens blinkend schoon weer terug. Pas na jaren hoorde ik van een andere buurvrouw dat dat heel onbeschoft is. Je hoort het bord terug te geven met nieuwe hapjes erop. Oeps... Dat wist ik dus niet.
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Dit is leuk bedacht, maar vaak spreken ze geen enkele andere taal dan Arabisch! Zoek het dan maar uit wat ze vinden en willen!
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Mijn Syrische buren spreken een beetje Engels en al redelijk wat Nederlands. En de rest doen we met handen en voeten en dat lukt best goed. Ik heb begrepen dat op Syrische scholen ook Franse les als keuzevak wordt gegeven dus dat zou je ook nog kunnen proberen.
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Ik geef toe dat ik hen persoonlijk niet ken, ik hoor de verhalen van mijn dochters. En zij hebben te maken met mensen die geen Engels, of welke taal ook kennen. Alleen Arabisch.
Je kan geen algemene deler voorstellen, iedereen is een geval apart.
Je kan geen algemene deler voorstellen, iedereen is een geval apart.
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Bij ons wonen mensen van verschillende nationaliteiten. Enkelen spreken Engels en anderen alleen hun moedertaal.
Dat laatste is inderdaad lastig maar met gebaren, wijzen, tekenen enz. kom je een heel eind. Ze vragen altijd de Nederlandse woorden voor iets en ze wensen me aldoor heel blij goedemorgen en goedemiddag, in het Nederlands. Ik vind het eigenlijk wel gezellig en een verrijking, je gaat zelf ook over allerlei dingen nadenken. Ja waarom staat een kopje op tafel en ligt het boek bijvoorbeeld? Je merkt hoeveel verschillende woorden hetzelfde betekenen. Je ontdekt je eigen taal weer. En zo zijn er meer dingen die iets toevoegen.
Dettie
Dat laatste is inderdaad lastig maar met gebaren, wijzen, tekenen enz. kom je een heel eind. Ze vragen altijd de Nederlandse woorden voor iets en ze wensen me aldoor heel blij goedemorgen en goedemiddag, in het Nederlands. Ik vind het eigenlijk wel gezellig en een verrijking, je gaat zelf ook over allerlei dingen nadenken. Ja waarom staat een kopje op tafel en ligt het boek bijvoorbeeld? Je merkt hoeveel verschillende woorden hetzelfde betekenen. Je ontdekt je eigen taal weer. En zo zijn er meer dingen die iets toevoegen.
Dettie
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Als ik van dit boek een verslag had moeten schrijven, dan had er niet gestaan dat er in staat hoe je met Syriërs om moet gaan.
Als dat de insteek is- wat ik niet denk - dan slaat het de plank mis. Maar het lijkt me eigenlijk onmogelijk om een handleiding te schijven hoe je met mensen om moet gaan. Mensen zijn geen dieren! En er staat dan ook op de omslag dat het gaat om de achtergrond en cultuur van onze nieuwe buren. Inderdaad: het zijn gesprekken die allerlei elementen uit hun cultuur en geschiedenis behandelen, lang niet volledig, maar dat kan ook niet. En dan zijn er enkele hoofdstukken waaruit je kan leren hoe een groot deel van de mensen in Syrië opgroeien, wat hun gewoonten zijn, en hoe het dus komt dat wij vaak vinden dat ze vreemd doen.
Maar zoals gezegd: iedere mens is anders, dit zijn geen handvatten, dit zijn hoogstens tips om meer begrip te kweken.
Het is al meteen duidelijk als je dit hele boek leest dat het onmogelijk is om iets zwart-wit te stellen: in een hoofdstuk staat dat de soaps in Arabië levensecht zijn, het echte leven weergeven, en verderop lees je dan dat de manier waarop de liefde vorm gegeven wordt in die soap juist helemaal niet overeen komt met de werkelijkheid!
Maar leerzaam is het boek zeker wel.
Als dat de insteek is- wat ik niet denk - dan slaat het de plank mis. Maar het lijkt me eigenlijk onmogelijk om een handleiding te schijven hoe je met mensen om moet gaan. Mensen zijn geen dieren! En er staat dan ook op de omslag dat het gaat om de achtergrond en cultuur van onze nieuwe buren. Inderdaad: het zijn gesprekken die allerlei elementen uit hun cultuur en geschiedenis behandelen, lang niet volledig, maar dat kan ook niet. En dan zijn er enkele hoofdstukken waaruit je kan leren hoe een groot deel van de mensen in Syrië opgroeien, wat hun gewoonten zijn, en hoe het dus komt dat wij vaak vinden dat ze vreemd doen.
Maar zoals gezegd: iedere mens is anders, dit zijn geen handvatten, dit zijn hoogstens tips om meer begrip te kweken.
Het is al meteen duidelijk als je dit hele boek leest dat het onmogelijk is om iets zwart-wit te stellen: in een hoofdstuk staat dat de soaps in Arabië levensecht zijn, het echte leven weergeven, en verderop lees je dan dat de manier waarop de liefde vorm gegeven wordt in die soap juist helemaal niet overeen komt met de werkelijkheid!
Maar leerzaam is het boek zeker wel.
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Marjo schrijft
Als ik van dit boek een verslag had moeten schrijven, dan had er niet gestaan dat er in staat hoe je met Syriërs om moet gaan.
Nee, dat staat ook niet in mijn recensie, en dat heb ik er bewust niet ingezet want hoe je met iemand omgaat is heel persoonlijk. Net als bij Nederlanders onderling. Maar toen jij het hier op het forum vroeg moest ik toch zeggen dat het er wel helemaal om draait. Het is inderdaad geen handleiding van 'Zo ga je met Syriërs om' dat kan ook niet, want ieder mens is anders.
Maar toch, zoals ik hierboven in dit item ook al meld, als je eenmaal weet wat de gebruiken, gewoontes enz. van een land zijn, dan zijn al een heleboel omgangsbarrières weggenomen en hoef je niet staan te twijfelen of je dit of dat wel kunt zeggen of doen, het maakt de omgang makkelijker. De drempel wordt lager. Dankzij alle informatie heb je, net wat jij ook zegt, meer begrip voor het handelen van de ander. Wat je zegt over die soaps is helemaal waar vandaar ook de link in de recenesie naar het verhaal.
Maar om een voorbeeld te geven hoe je leert om te gaan met iemand.
Ik heb namelijk gisteren erg gelachen met mijn nieuwe buurman toen we het even over gebaren hadden. Als wij naar iemand toe met onze vinger tegen onze voorhoofd tikken geven we aan dat we diegene niet goed wijs vinden. In het land van mijn buurman betekent het dat je diegene héél intelligent vindt. En wij tikken tegen de zijkant van ons hoofd om aan te geven dat we vinden dat iemand verstand heeft. Bij mijn buurman is dat het gebaar voor gek zijn. Het zou zomaar voor een flink misverstand kunnen zorgen! Toch handig dan dat je dat weet.
Als je allerlei informatie krijgt, weet je dus wat je beter wel of niet kunt doen, en dat maakt dat je weet hoe je met iemand om kunt gaan. Maar het is aan jou zelf hoe je dat invult.
Dettie
Als ik van dit boek een verslag had moeten schrijven, dan had er niet gestaan dat er in staat hoe je met Syriërs om moet gaan.
Nee, dat staat ook niet in mijn recensie, en dat heb ik er bewust niet ingezet want hoe je met iemand omgaat is heel persoonlijk. Net als bij Nederlanders onderling. Maar toen jij het hier op het forum vroeg moest ik toch zeggen dat het er wel helemaal om draait. Het is inderdaad geen handleiding van 'Zo ga je met Syriërs om' dat kan ook niet, want ieder mens is anders.
Maar toch, zoals ik hierboven in dit item ook al meld, als je eenmaal weet wat de gebruiken, gewoontes enz. van een land zijn, dan zijn al een heleboel omgangsbarrières weggenomen en hoef je niet staan te twijfelen of je dit of dat wel kunt zeggen of doen, het maakt de omgang makkelijker. De drempel wordt lager. Dankzij alle informatie heb je, net wat jij ook zegt, meer begrip voor het handelen van de ander. Wat je zegt over die soaps is helemaal waar vandaar ook de link in de recenesie naar het verhaal.
Maar om een voorbeeld te geven hoe je leert om te gaan met iemand.
Ik heb namelijk gisteren erg gelachen met mijn nieuwe buurman toen we het even over gebaren hadden. Als wij naar iemand toe met onze vinger tegen onze voorhoofd tikken geven we aan dat we diegene niet goed wijs vinden. In het land van mijn buurman betekent het dat je diegene héél intelligent vindt. En wij tikken tegen de zijkant van ons hoofd om aan te geven dat we vinden dat iemand verstand heeft. Bij mijn buurman is dat het gebaar voor gek zijn. Het zou zomaar voor een flink misverstand kunnen zorgen! Toch handig dan dat je dat weet.
Als je allerlei informatie krijgt, weet je dus wat je beter wel of niet kunt doen, en dat maakt dat je weet hoe je met iemand om kunt gaan. Maar het is aan jou zelf hoe je dat invult.
Dettie
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Het lijkt mij het belangrijkste dat je probeert je te verplaatsen in de ander - of het man, vrouw, Fries, Zeeuw, Arabier, Amerikaan of wie ook is,
en dan is het heel handig is te weten hoe het elders er aan toe gaat, zodat je begrip krijgt. Maar zoals we hier ook zeggen: de ene Syriër is de andere niet, zoals ook de ene Nederlander de ander niet is. En daarom vind ik dat je niet kan zeggen hoe je met een volk om kan gaan. Een mens is geen volk.
Ik denk dat we het in principe wel eens zijn, toch?
en dan is het heel handig is te weten hoe het elders er aan toe gaat, zodat je begrip krijgt. Maar zoals we hier ook zeggen: de ene Syriër is de andere niet, zoals ook de ene Nederlander de ander niet is. En daarom vind ik dat je niet kan zeggen hoe je met een volk om kan gaan. Een mens is geen volk.
Ik denk dat we het in principe wel eens zijn, toch?
Re: Esseline van de Sande e.a. - Ontmoetingen met Syriërs
Ja we zijn het helemaal eens! We gebruiken alleen andere woorden.
Dettie
Dettie
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 9 gasten