Anna Chojnacka - Kilimanjaro als medicijn

[Dettie]

Indrukwekkend...

Zie http://www.leestafel.info/anna-chojnacka

Dettie

[Annemarie]

Poeh, dat is zeker indrukwekkend!

[Willeke]

Klinkt indrukwekkend. En dat laatste citaat van als ze boven op de Kilimanjaro staat is prachtig!

[Dettie]

Ja prachtig is dat, er staat nog veel meer moois. De beklimming maakt haar erg bespiegelend en dat weet ze prachtig te verwoorden.
Echt iets om af en toe te herlezen en over na te denken.
Net wat ik zeg, het is gewoon een koesterboek.

Dettie

[Willeke]

Ik heb het uit. Prachtig inderdaad, niet alleen en lettelrijke maar vooral een mentale reis.

Ik had veel herkennign, want de ik had de tweedelige documantaire van de filmmaker (Mark Bos) pas al gezien, over zijn strijd tegen prostaatkanker. Hij is inmiddels helaas overleden, maar film en boek hebben zo nu en dan overlap, ook al omdat hij zo veelvuldig wordt genoemd.

Ik was ook wel geïntrigeerd door Wim Hof. Ik denk dat er veel waars zit in zijn methode en zijn enthousiaste en gedrevenheid in boven iedere twijfel verheven, maar de chaos, het fanatisme, en ook het niet waar maken wat hij beloofde op cruciale momenten riepen bij mij ( ook tijdens de film) ook vraagtekens op.
Wat vond jij daarvan Dettie?

[Dettie]

Ja ik geloof ook wel dat Wim Hofs methode bij sommige mensen werkt. Sinds ik dat boek gelezen heb eindig ik mijn douche ook altijd met een ijskoude straal... brrr maar het maakt je wel wakker, zoals hij ook beweert. Alleen hij gaat veel en veel verder. Het is vooral je grenzen ontdekken bij hem en laten zien wat je lijf allemaal kan waardoor mensen zich sterker voelen en meer vertrouwen in zichzelf en hun lijf krijgen.
Maar in zijn hoofd werkt het toch anders. Hij heeft volgens mij de uitdaging zelf ook nodig om verder te kunnen. Ik vind het wel kwalijk dat hij op het uiteindelijke moment alleen verder ging en zich niet meer bekommerde om de mensen die hij in zijn avontuur meegesleept had. ( Misschien ook omdat hij zag dat het wel zou lukken... geen idee.) Maar hij nam uiteindelijk steeds de verantwoording niet. Hij is een heel bevlogen mens en weet iedereen mee te krijgen, en die mensen heb je ook nodig, maar de uitvoering laat hij aan anderen over. Hij is dan alweer bezig met het volgende idee.

Ik vond de bespiegelingen van de schrijfster prachtig. Vooral vanaf het moment dat ze haast niet meer verder kon en het toch deed. Die gedachten daarna op die berg... heel mooi! Maar ook het verhaal van haar zoontje over die kleuren was heel mooi. Echt zo'n metafoor voor het leven

Dettie

[Willeke]

Ik was benieuwd naar wat jij van hem vond, maar ik geloof dat we het wel eens zijn.

Ja die bespiegelingen waren prachtig, het was een letterlijke en figuurlijke reis tegelijkertijd. En de schrijfster kan echt goedschrijven, dat vind ik bij dit soort boeken ook altijd wel erg fijn.

Het verhaal van haar zoontje was prachtig en ontroerend inderdaad!

[Dettie]

Wim Hof vond ik een vreemde maar wel erg bevlogen man. Hij wilde zo graag aantonen dat zijn methode werkt (met wetenschappelijk bewijs) maar het is natuurlijk wel zo dat het bewijs de mensen zelf zijn. Het leek alsof hij dát niet echt wilde zien. Hij stoomde maar door wat bij mij wel eens irritatie opriep. Het leek wel of hij voor zichzelf op de loop was. Hij móest een project hebben om zijn gedachten geordend en positief te houden leek het wel.

Dettie