Phyllis den Brok - Meer eten minder zorg!

[Dettie]

Dat eten & drinken een belangrijk onderdeel van ons leven vormen, staat buiten kijf. Maar waar we zelden bij stil staan is dat rond eten & drinken allerlei processen gaande zijn die er voor zorgen dat we niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk aan onze trekken komen en wat deze processen bijdragen aan ons gevoel van welbehagen en gezondheid.

lees verder http://www.leestafel.info/phyllis-den-brok

Dettie

[Annemarie]

Wat een boeiend onderwerp. Ik ben het helemaal met de schrijfster eens: het is onzin om mensen deze kennis uit handen te nemen.

[Renate]

Deze kennis uit handen nemen?

Ik heb meer het idee dat de schrijfster er voor pleit om mensen niet alle zorg rond het eten uit handen te nemen. Daar kan ik het wel mee eens zijn, hoewel het er deels ook van af hang of de persoon in kwestie ooit zelf voor eten gezorgd heeft. Mijn vader hoef je echt niet te laten koken. Dat doe ik dus voor hem, waarbij ik ook mee-eet. M'n vader schilt wel de aardappels en was af, terwijl hij ook een deel van de boodschappen haalt.

[Annemarie]

Dat bedoel ik ook, Renate.

[Dettie]

Deze kennis uit handen nemen?

Ik heb meer het idee dat de schrijfster er voor pleit om mensen niet alle zorg rond het eten uit handen te nemen. Daar kan ik het wel mee eens zijn, hoewel het er deels ook van af hang of de persoon in kwestie ooit zelf voor eten gezorgd heeft. Mijn vader hoef je echt niet te laten koken. Dat doe ik dus voor hem, waarbij ik ook mee-eet. M'n vader schilt wel de aardappels en was af, terwijl hij ook een deel van de boodschappen haalt.

ja dat is wat de schrijfster voor pleit.
Er zijn oudere mannen die weduwnaar zijn geworden en nooit gekookt hebben. Zij eventueel, als ze dat willen, altijd nog leren koken door bijv. 3 x in de week samen met iemand leren koken. Maar het kan ook dat zij wel de boodschappen doen en een ander voor hun kookt en zij helpen zoals jouw vader doet. Aardappels schillen, groente schoonmaken enz.
Ik zou het wel heel goed vinden als het ook daadwerkelijk ingevoerd zou worden.

Dettie

[Renate]

MIjn vader heeft wel een kookcursus gedaan, maar daar heeft hij nooit iets mee gedaan. Ik heb eigenlijk altijd het koken voor m'n rekening genomen. Als m'n vader er helemaal alleen voor zou staan, zou hij waarschijnlijk helemaal niet koken, maar gewoon brood eten of iets dergelijks. Dat doen we nu al regelmatig, gewoon omdat m'n vader geen zin heeft in warm eten. Hutspot is eigenlijk het enige waarvan hij nog net zo veel van eet als vroeger.
Bijkomend probleem is het feit dat m'n vader en ik verschillende opvattingen hebben over keukenhygiëne. Als we stamppot eten neem ik de aardappels altijd nog even onder handen om lelijke plekken en dergelijke weg te snijden. In andere gevallen eet ik geen aardappelen, dus dan maakt het me wat minder uit.

[Dettie]

Ja in het boek zijn er ook dochters die samen met hun vader eten. De schrijfster benadrukt dat het belangrijk is dat de cliënt bij het eten betrokken blijft en niet alles kant en klaar aangeleverd wordt zodat het alleen nog maar naar binnen werken is.

Mijn vader kookte vroeger voor ons, maakte 's ochtends een beschuitje met een kop thee en later toen wij de deur uit waren kookte hij ook goed voor zichzelf, hij vond het ook leuk om te doen dat scheelt. Maar ook het boodschappen doen en mensen ontmoeten deed hem goed. Op het laatst hadden ze een vast groepje dat bij de Hema elkaar trof en een kop koffie dronken.

Juist de bedrijvigheid rond het eten voegt zoveel toe in héél veel opzichten en daar is waar de schrijfster zich sterk voor maakt.
Ook het goed luisteren naar de cliënt is belangrijk. Ze gaf als voorbeeld dat iemand zijn appel in dunne schijfjes kreeg en al een paar keer aangegeven had dat hij de appel liever in partjes wilde. Wat afgedaan werd als 'gezeur' Maar later bleek dat de man moeite had die schijfjes, ze waren te dun om te pakken of aan een vork te prikken. Met het gevolg dat de man dat fruit niet kon eten.
En zo geeft ze héél veel voorbeelden die met een kleine switch omgezet kunnen worden in iets dat praktischer en gezonder is.
Erg leerzaam!

Dettie

[Renate]

M'n vader schilt aardappels en wast af. Het vreemde is dat hij, volgens eigen zeggen, toen hij een dag of 10 in een verzorgingshuis zat om te revalideren, meer at.

Een bijkomend probleem is dat onze smaken vaak nogal van elkaar verschillen.

Het lijkt me misschien wel een interessant boek om op m'n lijstje te zetten.

[Dettie]

kwam dankzij de recensie van Willeke over een ander boek rond eten, dit (korte) filmpje van de schrijfster van dit boek tegen.

https://www.youtube.com/watch?v=uLRf_t4cUtI

Dettie