Marie Kondo - Opgeruimd!

[Annemarie]

Dit boek over opruimen is één van de leukste boeken die ik de laatste tijd heb gelezen. Het leest even meeslepend als een spannende thriller!

Lees mijn recensie hier: http://www.leestafel.info/marie-kondo

[Marjo]

Nou, erg handig dus. Maar boeken opruimen, ik ben het met je eens: het moet, maar het doet zeer...

[Renate]

Van wat ik over mevrouw en haar boek gelezen heb, krijg ik zodanig de kriebels, dat ik echt niet van plan ben dit boek te lezen.

[Marjo]

Krijg je de kriebels om op te ruimen en wil je dat niet? Of vind je haar niet aardig??

[Renate]

Ik krijg de kriebels van de opvattingen van deze dame. Ik voel me gelukkig met m'n spulletjes, m'n CD's m'n boeken, m'n muziekinstrumenten (ook als ik ze niet gebruik) en m'n pinguins.

En ik ben iemand die het moeilijk vind om dingen weg te gooien. Eigenlijk zou ik m'n klerenkast eens uit moeten mesten, maar ja, wie weet komt er nog een moment dat ik iets weer kan dragen.

[Annemarie]

Ik krijg de opruimkriebels van haar. Ik woon in een vrij klein huis en hiervoor woonde ik in een piepklein flatje. Elk jaar ruim ik de boel grondig op en gooi ik veel weg. Anders wordt het veel te vol en te rommmelig. Dit boek past dan ook helemaal bij mij. Let wel: ik hou van opgeruimd maar niet van leeg en ongezellig.

[Annemarie]

Renate: ze schrijft dus dat je alleen dat weg moet doen wat je niet blij maakt of wat zijn doel heeft gediend. De spulletjes die jou gelukkig maken kunnen dus gewoon blijven.

[Renate]

Tja, maar al m'n spulletjes maken me gelukkig, zelfs CD's die ik nooit draai en die nog ergens in een kast liggen, omdat ik ze ooit heb gekregen om te bespreken.

In de Volkskrant stond zaterdag een cartoon van een boekenkast met een boek, met de tekst dat dit het boek van de opruimdame was. Volgens mij is juist dat een boek waar ik niet gelukkig van wordt en dat ik in de ogen van deze dame weg zou moeten doen.

Ik vind de manier waarop ze over bepaalde zaken schrijft toch een beetje geobsedeerd. Ik rol m'n kousen altijd op en heb nooit problemen met elastiek. Dat rekt nog eerder op als ze om m'n benen zitten.

[Annemarie]

Nou Renate, opruimen is natuurlijk alleen maar leuk als je er blij van wordt. Wie niet wil moet het gewoon niet doen. Mijn sokken zitten ook nog steeds in bolletjes hoor. Zo ver als Marie Kondo wil ik niet gaan maar ze heeft me zeker doen beseffen dat ik spullen waar ik niks mee heb ook gewoon weg kan doen. Zo heb ik een keurig vest dat ik helemaal niet mooi vind en ook nooit draag eindelijk weg durven doen.

[Renate]

Helaas zo werkt het bij mij niet. Het heeft me al enorm veel moeite gekost om een oude synthesizer, die niet meer functioneerde, weg te doen, alleen omdat ik er zelf nieuwe zijkanten voor gemaakt heb. Uiteindelijk heb ik de zijkanten bewaard en de synthesizer weggegooid. Ik heb nog allerlei dingen die ik zelf gemaakt heb en die ik niet meer gebruik, zoals een onderdeel van een kast en een standaard voor instrumenten die ik niet meer heb, maar die kan ik niet wegdoen. Ik heb zelfs nog oude schoolboeken.

Ik wil er zelfs al niet aan denken om dingen bij m'n vader op te ruimen (in de zin van weg doen), of naar mijn huis te verplaatsen. Dan krijg ik als het ware het gevoel dat ik al afscheid aan het nemen ben en dat wil ik niet.

Soms kan ik m'n vader missen als kiespijn, maar ik wil hem nog lang niet kwijt.

[Annemarie]

Gewoon doen wat goed voor jou voelt. Dit is geen boek voor jou.

[Dettie]

Ik vind opruimen een noodzakelijk kwaad. Het is dat het moet maar liever niet.
Ik ben ook totaal niet netjes. Bij mij is het altijd een beetje rommelig, niet vies want daar heb ik wel een hekel aan, maar
wel rommelig dus. Weggooien doe ik na 6 verhuizingen in 6 jaar tijd wel makkelijk. Leuker is het om spullen weg te geven
maar als niemand het hebben wil of ik weet er niemand voor dan hup weg ermee.

Maar ik koop eigenlijk ook niet veel, soms wat kleren als het nodig is, of schoenen of... een boek.
Boeken geef ik ook makkelijk weg maar niet alle boeken. Boeken die ik heel mooi vond of me erg geraakt hebben of me
verder geholpen hebben bewaar ik. Ik voel het soms als vrienden. Bepaalde boeken pak ik als ik met iets dwars zit of als ik
moeite met iets heb en dan vrolijken ze me altijd op of helpen me weer verder.
Heerlijk is dat.

Maar om terug te komen op opruimen... tja, ik ben geen poetser maar wel praktisch, dus ik berg alles wel logisch op.
Bepaalde dingen ben ik aan gehecht, daar zit een verhaal achter, qua geld stellen ze niets voor maar voor mij zitten er
herinneringen aan. Maar ik hoef verder nooit zoveel, dus is er ook niet zoveel op te ruimen

Dettie

[Annemarie]

Ik vind gezellig rommelig veel leuker dan een heel strak huis. Een vies huis vind ik dan wel weer naar.
Als ik ergens op visite ga en het is gewoon vies dan vind ik dat niet erg gastvrij. Als een huis echt
superschoon en steriel is, dan is dat ook geen pretje want dan ben ik ineens heel bang dat mijn schoenen
per ongeluk vies zijn of zo. Gewoon gezellig en een beetje rommelig is het leukst.

Als ik opruim ben ik fanatiek maar na een jaartje merk ik dat er toch weer allerlei dingen zijn bijgekomen.
Vaak ook dingen die ik helemaal niet nodig had. Zodra ik dat doorkrijg dan voelt het huis ineens veel
te vol en dan sla ik aan het opruimen.

[Dettie]

Ik heb trouwens gisteren 24 kleurpotloden in een koker gekocht voor 2,98, ze waren in de aanbieding bij de supermarkt,
dus toen manlief boodschappen ging doen mocht hij deze ook meenemen.
Ik ben er zo blij als een kind mee!
Ze ruiken zo lekker en de kleurtjes zijn zo leuk.

En een harkje, schepje en snoeischaartje voor 5 euro voor de plantenbakken. Ook al zo blij mee!
Ze zijn loeistevig en de snoeischaar is lekker handig van formaat en goed scherp.

Dettie

[Annemarie]

O, wat een leuke aankopen! Ik kan me voorstellen dat je er helemaal mee in je nopjes bent.

[Renate]

Nee, het moet bij mij ook niet vies worden. Daar ben ik altijd bang voor, dat ik de zaak echt zou gaan verwaarlozen. Ik heb daar wel gevallen van gezien bij mensen waar ik de katten verzorgde. Het moet wel opgeruimd zijn en m'n CD's moeten in de juiste volgorde, alfabetisch en chronologisch, staan. Leesboeken moeten ook alfabetisch en chronologisch staan. Boeken over muziek staan wat meer verspreid. Op m'n bureau liggen altijd de nodige papiertjes en m'n duster ligt op de bank, behalve als ik bezoek krijg, maar dat gebeurt maar heel weinig. Een kennis zie ik ongeveer eens in de 3 maanden bij mij en een vriendin zie ik de laatste tijd ook ongeveer eens in de 3 maanden, afwisselend bij haar en bij mij.

[Annemarie]

Iemand heeft mij eens gezegd dat als je bang bent dat je bepaalde dingen gaat doen of laten, je je daar helemaal geen zorgen over hoeft te maken. Jij bent er heel bewust mee bezig dat je de boel niet wilt gaan verwaarlozen en dat zal dan ook niet snel gebeuren. Je let er door die angst juist extra goed op!

[Renate]

Toevallig werd dit boekje vandaag in De Volkskrant genoemd in een artikel over kunst. Na de opmerking van de schrijfster van dit boekje, dat je weg moest gooien, waar je ongelukkig van werd, gooide ze het boekje in de prullenbak.
Persoonlijk zou ik de telefoon weggooien, maar ja, die heb je soms nodig.

[Annemarie]

Oeps... ja, dat kan natuurlijk ook. En Marie Kondo zou het vreselijk vinden maar het ook begrijpen.