Leestafel forum

We zullen het nooit weten, ben ik bang..

Het boek is uit en ik heb het met plezier gelezen. Een verassend verhaal in deze tijd!
Moeilijk te geloven is de titel van dit boek: een must voor iedereen die op zoek is naar wat er werkelijk toe doet in ons leven, dat staat op de achterflap.
Wellicht iets voor "de huidige generatie". Als "dame op leeftijd"(haha) heb ik wat moeite met deze omschrijving. De echte realiteit is toch vaak heel anders.
Al met al al moet ik toegeven dat het boek me fascineerde. Het leven achter de kloostermuren is enigszins verduidelijkt. De twijfels om daadwerkelijk als "non"verder te gaan zijn geloofwaardig. Het einde van het boek kwam me, helaas, zeer ongeloofwaardig over.
Terug bij af: de schrijfster (ex-lerares, bijna non..) komt uiteindelijk gewoon weer terug in haar oude functie als docente nederlands. En juist dit laatste wordt in enige zinnen afgeraffeld. Jammer.
Toen ik de laatste bladzijden had gelezen bekroop met het gevoel of de auteur er gewoon even tussenuit is gegaan om een sabbatical jaar te ondernemen, of daadwerkelijk de inspiratie en toewijding heeft gehad om echt in te treden.

Los van de kritiekjes die ik hier nu neerzet, is het boek toch wel een echte aanrader.

groetjes, irene

Weet je dat ik al kind altijd zei dat ik non ging worden? Ik had een "tante nonneke" en ging als kind dikwijls mee naar het klooster. Ik weet niet meer van welke orde ze waren (van de nonnekes van heule, maar welke orde????) Ze werkten bijna allemaal in het ziekenhuis. Als kind vond ik het fascinerend hoe ze voor en na iedere maaltijd een gebed zeiden. Hoe rustig er alles daar aan toegaan maar ook hoe liefdevol. Bijna alle nonnekes deden niets anders dan naar ons lachen. We kregen in het geheim snoepjes enz. En voor verjaardagen of zo zelfgemaakte popjes enz.
Op een bepaald leeftijd is dat gewoon overgegaan.

Inge

Wat betreft Irenes opmerking over het afraffelen van de periode dat ze uit het klooster komt: dat vond ik juist bij Karen Armstrong zo geweldig, de beschrijving van de moeilijkheden van het leven in de "gewone" maatschappij. Heeft ze een apart boek aan gewijd.
Kent een van jullie trouwens haar boeken over het kloosterleven én over haar leven erna? Is het boek van Suzanne van der Schot ermee te vergelijken?

Nee ik heb wel Een geschiedenis van God van haar gelezen maar niet over haar kloosterleven en de tijd daarna. *Boeken genoteerd in m'n hoofd*

Bernadet

Bernadet schreef:Nee ik heb wel Een geschiedenis van God van haar gelezen maar niet over haar kloosterleven en de tijd daarna. *Boeken genoteerd in m'n hoofd*

Bernadet

Tja, lijstjes maken kun je maar beter laten, worden schriften vol!!

janna2 schreef:Kent een van jullie trouwens haar boeken over het kloosterleven én over haar leven erna? Is het boek van Suzanne van der Schot ermee te vergelijken?

Ik heb van Karen Armstrong alleen De wenteltrap gelezen. Dat beschrijft haar leven na het klooster, maar toch ook wel een stuk van haar leven daarin. Op een gegeven moment begon het boek me tegen te staan, vanwege haar erg egocentrische karakter, terwijl ik me tegelijkertijd realiseerde, dat dat egocentrisme en die bijna-hysterie, en ook het godsdienst fanatisme een kenmerk (kunnen) zijn van een epileptica. Dat ze dat uiteindelijk bleek te zijn, was dan ook geen verrassing.
Helaas, Janna, heb ik het boek van Van der Schot niet gelezen, dus ik kan ze niet vergelijken.

Zondag 22 oktober 11.00 uur Ned.2 in Het Vermoeden : Suzanne van der Schot met Moeilijk te geloven.

Suzanne van der Schot in Catharijneconvent Utrecht

Suzanne van der Schot (1973) studeerde Nederlandse taal- en letterkunde in Amsterdam. Moeilijk te geloven is haar eerste boek.

Catharijneconvent in Utrecht
12 mei 13.30 tot 15.00 uur
2 juni 13.30 tot 15.00 uur

Meer informatie staat op http://www.catharijneconvent.nl

Dettie schreef:Als door mijn verslag lijkt alsof ze gek is geworden dan heb ik een slecht verslag gemaakt bedenk ik me net.
Bernadet

Nee hoor, uit je verslag lees ik niet dat ze gek geworden zou zijn, meer dat ze een opmerkelijke keuze heeft gemaakt die je niet zo snel zou verwachten in deze tijd.

Als het kon zou ik ook zeker naar het Catharijneconvent gaan.
Ben wel benieuwd wat zij te zeggen heeft.

Dettie

Aan de andere kant is het misschien een logische keus voor iemand die even de drukke wereld de rug wil toekeren, om de stilte van meditatie en bezinning te zoeken en tevens haar nieuwsgierige bewondering te bevredigen naar mensen die de moedige sprong gewaagd hebben.