Gerbrand Bakker - Rotgrond bestaat niet

[berdine]

Samenvatting: In Rotgrond bestaat niet probeert Gerbrand Bakker de menselijke drang om de natuur te willen controleren te doorgronden. Hij verwondert zich over van alles wat hij tijdens zijn werk als hovenier tegenkomt: vogels, bomen, huisdieren en, natuurlijk, tuinen. Net en aangeharkt, wild, overwoekerd, tuinen die je om de tuin leiden - Bakker heeft het allemaal gezien en onderzoekt of en hoe de gecultiveerde natuur de menselijke psyche weerspiegelt. Kun je aan een tuin zien wie die tuin geschapen heeft? Willen we de natuur, die onherbergzame toestand, naar onze hand zetten, om te laten zien dat wij mensen toch sterker, slimmer of krachtiger zijn?
Bakker neemt de lezer mee door de seizoenen heen naar de bossen in Duitsland, waar hij nu woont, en naar zijn eigen geboortegrond de Wieringerwaard. Op lichtvoetige en humoristische wijze maakt Bakker je deelgenoot van zijn leefwereld waarin hij onderzoekt hoe wij - mensen, planten, dieren - samenleven in een wereld waarin hij de natuur toejuicht en vervloekt, maar waarin hij boven alles de verbinding probeert te zoeken.

Overpeinzingen, herinneringen, dagboekaantekeningen, nieuwe en oude belevenissen, dit alles in Bakkers vertrouwde soepele proza. Het boek eindigt mogelijk hoopvol voor de fans: "Tijd deze tekst af te sluiten. Tijd voor fictie." Kan zijn dat hij bedoelt "fictie gaan lezen", maar hij had ook al gemeld dat er een hoofdstuk of vijf, zes in een la ligt. Dus wie weet....

[Marjo]

Heb jij dat voorlaatste boek van hem gelezen?Ik ben de titel kwijt, maar het was autobiografisch. Jasper of zoiets?
Ik denk dan namelijk dat er niet zoveel nieuws in dit boek kan staan?

[berdine]

Jasper en zijn knecht.
Dit zijn beschouwingen over de natuur, bossen, bomen, vogels, maar ook tuinen en planten, wat herinneringen over schaatsen in de natuur, over wandelingen met en zonder logé-hond. Hij lijkt nog steeds niet over de dood van Jasper heen te zijn en is doodsbang met een nieuwe hond weer iets dergelijks mee te maken, bang voor de verantwoordelijkheid voor zo'n hond. De keuzes zijn destijds erg moeilijk geweest denk ik.
Het is meer een aanvulling en daarbij dus die natuurbeschouwingen. Ook kritiek op Peter Wohlleben (Het verborgen leven van bomen), die menselijke eigenschappen toekent aan bomen. Tegelijk merkt hij dat je dat zelf ook doet: De boom houdt dapper stand in de storm, het is sneu voor de geraniums om op de composthoop gegooid te worden, na een zomer gebloeid te hebben. Dat soort dingen. Hij verbetert zichzelf dan ook meteen, dat is wel grappig. Ik geloof ook niet Peter Wohlleben het allemaal zo letterlijk bedoelt.

[Marjo]

Toch wel een beetje meer van hetzelfde. Jasper was wel genoeg...

[berdine]

Nee dat vind ik niet. Hij snijdt andere onderwerpen aan, al zijn er wel raakvlakken. Hij woont nu eenmaal waar hij woont en zijn eigen tuin komt ook wel een paar keer ter sprake. Ik geloof niet dat de natuur zo duidelijk in 'Jasper en zijn knecht' naar voren kwam. Het ging meer om de hond. Maar het gaat zonder meer over Gerbrand Bakker. Ik denk dat je dat bedoelt.
Gelukkig heb je geen gebrek aan leesvoer!

[Marjo]

Ja, dat heeft er mee te maken. Het gaat er om dat het hetzelfde soort geschrijf is. Niet dat Jasper niet boeiend was, maar dat heb ik al met horten en stoten gelezen omdat het niet echt lekker doorleest, en dat was dus wel genoeg.

[Renate]

Het klinkt als een aantrekkelijk boek. Van 'Jasper en zijn knecht' heb ik indertijd wel genoten, misschien ook omdat het deels mijn ideale leven beschrijft.