Anja van Biene - Niet mijn familie

[Dettie]

Niet mijn familie is het biografische verhaal van Anja van Biene over de breuk met haar twee dochters en een groot deel van haar familie. Aanvankelijk hebben de Nederlandse Anja en haar Italiaanse man Fiorenzo, wonend in Italië, een gelukkig gezin met hun drie kinderen. Maar na ingrijpende gebeurtenissen in de familie, waar ik omwille van het boek hier niet teveel over zal vertellen, komt er een breuk tussen Anja, haar man en haar zoon enerzijds, en hun twee dochters anderzijds.

Lees verder http://www.leestafel.info/anja-van-biene

Willeke

[Annemarie]

Wat een indrukwekkend verhaal. En wat fijn dat het ook echt goed is geschreven. Je hebt er een mooie recensie van gemaakt, Willeke!

[Willeke]

ingewikkelde materie. Deed me zelf ook weer eens nadenken over dingen als schuld en vergeving en verantwoordelijkheid etc. en mijn kijk daarop

[Annemarie]

Ja, en elk verhaal heeft natuurlijk meerdere kanten.

[Willeke]

Ja dat ook, maar ook hoe ik zelf in algemene zin aankijk tegen dingen als vergeving. Wat zou ik in een soortgelijke situatie doen?

[Annemarie]

Ja, vergeving is een lastig iets. Het kan heel mooi en bevrijdend zijn maar het is ook heel moeilijk. En kun je werkelijk alles en iedereen vergeven? Het is in ieder geval iets om over na te denken!

[Dettie]

Ik heb gelezen in een andere recensie wat er gebeurd is en vergeving is dan wel érg lastig. Als je het zelf niet meegemaakt hebt is het makkelijker iets daarover te zeggen. Maar als je het zelf meemaakt en het betreft je kinderen, kun je zoiets vergeven? Dat lijkt me heel moeilijk. En de schuldvraag is eveneens heel moeilijk.
Je kunt proberen van een andere kant te kijken en oorzaken van bepaald gedrag inzien, maar sommige dingen zijn zo erg, die zijn bijna niet te vergeven. Vooral omdat je het niet snapt dat iemand bepaalde dingen kan doen. Ook de vraag of je het had kunnen weten, is lastig. Had je het kunnen voorkomen enz. Die schuldvraag, dat zichzelf steeds afvragen, zal heel zwaar wegen.

Het is net als dat meisje dat in haar hoofd geschoten werd en zo vriendelijk en begripvolbleef (ze kreeg de nobelprijs voor de vrede) Dat vond ik zo knap. Dat dwingt respect af. Maar waar ligt je grens om iemand te vergeven?

Dettie