R.J. Peskens - Twee vorstinnen en een vorst

Uitgebreide boekverslagen van Nederlandstalige literatuur tot ca. 1980 en informatie over de schrijvers
Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

R.J. Peskens - Twee vorstinnen en een vorst

Berichtdoor Dettie » 02 Okt 2007, 15:10

Onder het pseudoniem R.J. Peskens schreef de uitgever G.A van Oorschot (1909-1987) enkele boeken, waaronder Twee vorstinnen en een vorst en Mijn Tante Coleta. Hoewel de beide boeken zonder probleem afzonderlijk gelezen kunnen worden, hangen ze nauw samen.

Twee vorstinnen en een vorst is een (grotendeels) autobiografische verhalenbundel. Stadsgenoten verklaarden kort na verschijning van de bundel, dat de verhalen hier en daar wel wat aangedikt zijn. In het eerste deel (In volle bloei) doet hij op chronologische wijze verslag van zijn jeugd in Vlissingen en in het tweede deel (Het verval) vertelt hij over de lichamelijke en geestelijke aftakeling van zijn ouders, het afscheid en het opruimen van hun woning. In hoeverre Mijn Tante Coleta (een roman, zie apart leesverslag) autobiografisch is, is moeilijk vast te stellen. Wel komen er verwijzingen in voor naar verhalen uit Twee vorstinnen en een vorst.

Van Oorschot is een gedreven verteller. Hoewel de verhalen bijna overal vanuit de ik-persoon zijn geschreven, richt hij zich af en toe tot de lezer: Weet je wel…… Dat versterkt de betrokkenheid van de lezer bij het vertelde. Heel knap weet hij de gevoelens van het kind dat hij toen nog was, over te brengen: de angst, als zijn moeder weer eens een impulsieve wraakactie op een lastige huisbaas of een hardvochtige leraar ondernam, maar ook een zekere trots omdat ze hem daarbij vaak meenam. Het verdriet en de vernedering bij de afwijzing en uitsluiting door leeftijdgenoten èn leraren op de middelbare school: het klompenkind uit de Slijkstraat met een bordpapieren schooltas, de verkeerde gymkleren en een pakket totaal versleten schoolboeken “van het Rijk”.

Via al deze verhalen krijgen we tevens een goed beeld van het karakter van vader en moeder en hun onderlinge verhouding. Vader en moeder zijn tegenpolen, maar hebben toch een bijzondere band, waarin liefde en respect voor elkaars overtuiging ook een rol spelen. Moeder is radicaal en impulsief, vader is meer voor overleg, begrip en compromissen. Maar als een van beide in de problemen raakt, steunen ze elkaar onvoorwaardelijk.

Zoals gezegd: tijdgenoten spreken van overdrijving. Maar daar is Van Oorschot als de schrijver Peskens natuurlijk vrij in. Bovendien heeft de mythologisering van zijn ouders wel degelijk een functie. Door ze op een bovenmenselijk voetstuk te plaatsen en ze in de titel Vorstin en Vorst te noemen schiep hij de voorwaarden om ook hun aftakeling te beschrijven: zo kon het van hun geschetste beeld niet meer naar beneden gehaald worden. Ook deze verhalen zijn geschreven vanuit het perspectief van de zoon. Dit keer als de man van middelbare leeftijd die zich schuldig voelt dat hij zijn bejaarde ouders niet vaker bezoekt, maar de bezoeken moeilijk vindt. Wat gewoon de verslagen lijken van de verjaardag van zijn vader, van een bezoek aan zijn verwarde moeder, van het opruimen van de ouderlijke woning, zijn stuk voor stuk beklemmende en herkenbare sfeerbeelden. Maar tussen de regels door, spreekt ook daar de liefde en dankbaarheid uit van de zoon voor zijn ouders.

Het is geen somber boek geworden, al zou je dat misschien verwachten met zo’n onderwerp. Wel ontroerend, maar nergens sentimenteel en met de nodige humor doorspekt. Door het historische karakter van het eerste deel en de tijdloosheid van het thema van het tweede is het ook nu (30 jaar na verschijning) nog heel goed leesbaar.


Amsterdam, G.A. van Oorschot, 1976. Paperback, 224 p., 3e dr. (oorspr. dr. 1975) ISBN10: 9028203389 | ISBN13: 9789028203389 (18e dr.)


© Librije, september 2007.
Laatst gewijzigd door Dettie op 31 Mei 2010, 14:48, 2 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 02 Okt 2007, 16:49

En ook dit boek heb ik niet gelezen :oops:

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 02 Okt 2007, 17:37

We hebben allemaal nog veel te gaan, en de berg wordt alleen maar hoger en hoger..


Terug naar “Nederlandse en Vlaamse Literatuur tot ca 1980”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten