W Elsschot-Villa des roses (1913) samenleesboek juni 2007

Uitgebreide boekverslagen van Nederlandstalige literatuur tot ca. 1980 en informatie over de schrijvers
Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 11 Jul 2007, 10:33

'Voor niemand voel je écht sympathie, daarvoor zijn ze allen toch té egoïstisch op de zelfmoordenaar na, maar die stapt er dan ook uit.


Het feit dat die man de tuin van de villa voor zijn daad gebruikte, vind ik ook bepaald geen altruïstische daad! Ook hij krijgt geen sympathie. Inderdaad Bernadet: ik vond ook niemand aardig.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 11 Jul 2007, 10:45

Ik had eerder de indruk dat het een stuk van het karakter was dat extra benadrukt werd

Ja dat bedoel ik ook Inge.

Ik zie de zelfmoordenaar eerder als een stakker die zijn eigenlijke 'huis' heeft in de villa. De wereld was te zwaar voor hem, hij deed zo hard zijn best om correct te zijn maar in zijn ogen lukte dat kennelijk niet.
En ja, hij laat de sores wel aan een ander over, maar denkt wel aan alles, het nog verschuldigde bedrag, de begrafeniskosten enz. En hij deed het in de tuin, waar toch al niets meer aan gedaan werd, het een bende was.

Maar wat ik al eerder zei, het was volgens mij meer een karakteroefening van Elsschot dan een afgerond geheel. Het zijn verhalen die waarschijnlijk geënt zijn op Elsschots ervaringen in het pension waar hij verbleef maar waar hij een enorme hoeveelheid fantasie op heeft losgelaten.

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 11 Jul 2007, 10:47

Dat brengt mij weer op wat ik bij ons studie item ook zei: je zou meer moeten lezen van zo'n schrijver om dat te kunnen inzien.
Ik heb natuurlijk 'lijmen' en 'kaas' en zo wel gelezen, maar mijn hemel, dat is lang geleden!!

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 11 Jul 2007, 10:51

marjo schreef:Dat brengt mij weer op wat ik bij ons studie item ook zei: je zou meer moeten lezen van zo'n schrijver om dat te kunnen inzien.


Ik snap je nu niet zo goed marjo. Wát te kunnen inzien?

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 11 Jul 2007, 11:03

Het was een reactie op dit:

'Maar wat ik al eerder zei, het was volgens mij meer een karakteroefening van Elsschot dan een afgerond geheel. '

Als het een oefening is, dan verwacht ik tenminste dat het in latere boeken beter (?) gaat. Dus moet je meer lezen.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 12 Jul 2007, 08:46

Zij is een vrouw die graag een dame wil zijn schrijf je over mevr. Brulot Marjo.
En dat zag ik er nu weer niet in. (weer die interpretatie ;) )

Dettie

Grada
Berichten: 337
Lid geworden op: 05 Jul 2006, 17:18

Berichtdoor Grada » 12 Jul 2007, 12:06

Marjo schreef:Het zijn gewone mensen van vlees en bloed, misschien zijn hun negatieve kanten een beetje extra aangescherpt, maar het is een roman nietwaar?


Zo zie ik het ook, het zijn gewone mensen. Elsschot geeft daar geen oordeel over, in de zin van: "Die ménsen deugen niet." Wel laat hij hun mindere kanten zien, maar dat dan op een ironische toon. Maar je kunt ook zeggen: Welke mens heeft die niet? Elsschot laat dus gewoon de mens zien zoals die is, met goede en mindere kanten.

Hij heeft een hoofdstuk dat 'Huwelijk' heet..er is geen sprake van een huwelijk! En nog een dat 'irrigatiewerken' heet, bij het verhaal over de champagnelisten.


Dat bedoel ik onder andere met de ironie als stijlmiddel. Hij zegt het een, maar uit de rest van de contekst van het verhaal kun je lezen dat hij eigenlijk iets heel anders - het tegenovergestelde soms - bedoelt.
Dat noem je 'vertellerscommentaar' overigens.
Op die manier geeft de verteller tussen de regels door commentaar op de mensen en gebeurtenissen die hij beschrijft.

:) Ariadne
'Do you think it's a whoozle?'

Grada
Berichten: 337
Lid geworden op: 05 Jul 2006, 17:18

Berichtdoor Grada » 12 Jul 2007, 12:16

Marjo schreef:Dat brengt mij weer op wat ik bij ons studie item ook zei: je zou meer moeten lezen van zo'n schrijver om dat te kunnen inzien.
Ik heb natuurlijk 'lijmen' en 'kaas' en zo wel gelezen, maar mijn hemel, dat is lang geleden!!


Ja, dat ben ik met je eens, Marjo.

Bij mezelf merkte ik ook een beetje het tegenovergestelde. Dat ik Villa des Roses lees met in mijn achterhoofd de kennis die ik heb over zijn andere boeken (ik heb alles van hem gelezen, inclusief zijn gedichten).
En dat is óók weer lastig, want daardoor lees ik er misschien dingen in die pas later in zijn werk helder naar voren zijn gekomen, bijvoorbeeld zijn mildheid en begrip voor de zwakke kanten van de mensen.
Ik heb eigenlijk altijd begrip en sympathie voor al zijn personages.
Ook in dit boek, voor mij wordt niemand helemaal zwart en naar en akelig afgeschilderd. Meer mensen die het ook allemaal niet zo goed weten, met de nodige mindere trekjes. Maar zoals Inge ook al zegt: Wie heeft er nu niet minder fraaie kanten? Het maakt ze voor mij eigenlijk juist ook wél sympathiek ergens.

Waar ik het niet mee eens ben, is wat ik her en der lees over het naturalistische element aan deze roman. Ik denk niet dat dat klopt.
Het hele boek geeft een tijdsbeeld en een beeld van een bepaalde groep mensen die nu eenmaal niet tot de hogere klasse behoren. Net zoals Elsschot dat zelf niet deed, hij geeft met andere woorden zijn eigen leefwereld weer. Daar is niets naturalistisch aan, eerder modern.

Verder ben ik het hartgrondig met iedereen eens die het een schetsmatig boek vindt.

:) Ariadne
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 12 Jul 2007, 12:31

Waar ik het niet mee eens ben, is wat ik her en der lees over het naturalistische element aan deze roman


Ja en dat is nou mijn gebrek aan kennis. Ik weet daar weinig van, sta eigenlijk blanco en lees het boek ook als zodanig. (Misschien is die tegenstelling kenner-blanco persoon juist wel apart.)
Daarom ben ik ook blij met de cursus, ik leer er een hoop van. Zo diep als in de cursus werd op school niet op literatuur ingegaan.

Ik zat na te denken of ik er ook een mildheid en begrip in kan zien voor de zwakke kanten van mensen en ben er nog niet uit.
Deze personages kwamen mij niet sympathiek over en zal denkelijk inderdaad meer van Elsschot moeten lezen. Kaas en Tsjip is voor mij ook al een te lange tijd geleden om daarover nog wat te kunnen zeggen.

Dettie

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 12 Jul 2007, 20:19

Als je er over na gaat denken hoe de personages over zouden komen bij anderen, die dus niet alle kennis hebben die wij van Elsschot meekrijgen, dan zou het best wel eens kunnen dat je ze op het eerste gezicht sympathiek vindt. Maar ken je ze beter, dan vallen ze toch door de mand. In de werkelijke wereld moet je dan al veel om iemand geven, wil je ze met fouten en al accepteren. Zover kom ik in dit boek niet.

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 13 Jul 2007, 11:28

Het lijkt er wel op of Elsschot zijn professie niet serieus heeft genomen met dit debuut. Die indruk krijg ik ook na het laten bezinken van het verhaal en de commentaren hier gegeven.
Ik heb pas nog een stukje van zijn portret in "Het uur van de wolf" gezien, waaruit blijkt dat hij zelf als schrijver verre van overtuigd was van zijn eigen kunnen. Hij lijkt meer op een zakerman, die hij ook was, dan een echte schrijver van literatuur.

tiba
Berichten: 1559
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 23:58

Berichtdoor tiba » 13 Jul 2007, 13:13

Wat me vooral opvalt/opviel is dat de meeste pensiongangers nogal bezig zijn met hoe ze bij de anderen overkomen, ook hun waardigheid willen ze hoog houden, en verder is het belangrijk hun "rang" in het pension te behouden.
Dat uiterlijk vertoon beschrijft Elsschot, en daarbij komen de kleine kantjes van de personages naar boven.
Ze zijn niet echt onsympathiek, maat ook niet sympathiek, daarom zijn ze te veel met zichzelf bezig. Ja, ik dacht toch ook dat er tegelijk een zekere mildheid in de beschrijving zat.
Elsschot beschrijft het volgens mij als een toeschouwer vanop afstand, vandaar komt het koel over.

Overigens weet ik niet hoe het nu verder afloopt: het boek is blijven liggen op een van de drie treinen die ik maandag genomen heb :cry: .
Zal ik een van deze dagen moeten verantwoorden in de bib :? .

Tiba.

Roel
Berichten: 992
Lid geworden op: 22 Jul 2004, 12:09
Locatie: Maastricht

Berichtdoor Roel » 13 Jul 2007, 13:42

Daar zit 'm voor mij de crux: dat gemiddelde. Lauw is ook alleen maar lauw. Ik zei al eerder, werkelijke opwinding ontbreekt.
Toch zijn de personages mooi beschreven, dat blijf ik vinden. Ik denk als ik dat niet had gevonden, wellicht het boek niet had uitgelezen of met grote moeite...

Wat een consternatie, Tiba! Maar kun je het niet laten opsturen. Als het bij bureau gevonden voorwerpen (of is dat er in België niet?) is binnengekomen, sturen hen het je wel op! Ik heb op die manier jaren terug ook een tas teruggekregen die ik in de trein had laten staan!
O, jee, het was ook nog een bib boek.
Ik heb geen idee wat daar voor straf op staat. Boek vergoeden?

tiba schreef:Wat me vooral opvalt/opviel is dat de meeste pensiongangers nogal bezig zijn met hoe ze bij de anderen overkomen, ook hun waardigheid willen ze hoog houden, en verder is het belangrijk hun "rang" in het pension te behouden.
Dat uiterlijk vertoon beschrijft Elsschot, en daarbij komen de kleine kantjes van de personages naar boven.
Ze zijn niet echt onsympathiek, maat ook niet sympathiek, daarom zijn ze te veel met zichzelf bezig. Ja, ik dacht toch ook dat er tegelijk een zekere mildheid in de beschrijving zat.
Elsschot beschrijft het volgens mij als een toeschouwer vanop afstand, vandaar komt het koel over.

Overigens weet ik niet hoe het nu verder afloopt: het boek is blijven liggen op een van de drie treinen die ik maandag genomen heb :cry: .
Zal ik een van deze dagen moeten verantwoorden in de bib :? .

Tiba.

Grada
Berichten: 337
Lid geworden op: 05 Jul 2006, 17:18

Berichtdoor Grada » 18 Aug 2007, 19:54

Roel schreef:Ik heb pas nog een stukje van zijn portret in "Het uur van de wolf" gezien, waaruit blijkt dat hij zelf als schrijver verre van overtuigd was van zijn eigen kunnen. Hij lijkt meer op een zakerman, die hij ook was, dan een echte schrijver van literatuur.


Des te knapper dat hij - zijns ondanks - een hele reeks prachtige boeken geschreven heeft! :)

tiba schreef:Dat uiterlijk vertoon beschrijft Elsschot, en daarbij komen de kleine kantjes van de personages naar boven.
Ze zijn niet echt onsympathiek, maat ook niet sympathiek, daarom zijn ze te veel met zichzelf bezig. Ja, ik dacht toch ook dat er tegelijk een zekere mildheid in de beschrijving zat.


Ja, die mildheid komt bij mij toch ook steeds boven drijven als de ondertoon in de stem van deze auteur. Bij al zijn werk eigenlijk.
Dat maakt het voor mij ook de moeite waard. De licht-ironische, toegeeflijke blik van een mens die de mens in zichzelf maar al te goed kent...

:) Ariadne


PS Tiba, hoe is het nu afgelopen met je verloren boek?
'Do you think it's a whoozle?'

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 18 Aug 2007, 22:35

Marjo schrijft:
Het begint al met de straat: 'een straat van weinig aanzien', en dat geldt ook voor het huis. Het is maar twee verdiepingen, terwijl de huizen er omheen vaak vijf of ook zes verdiepingen hebben.

Dettie schrijft:
Villa des Roses is een pension van twee verdiepingen, de begane grond en één verdieping daar bovenop. Het staat ingeklemd tussen hogere gebouwen waardoor het iets van een landhuis krijgt.

----

Zo tegenstrijdig als wat natuurlijk...

Dettie

tiba
Berichten: 1559
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 23:58

Berichtdoor tiba » 19 Aug 2007, 01:24

PS Tiba, hoe is het nu afgelopen met je verloren boek?


O, heel verhaal... :D : .
Ik ging met een bang hartje naar de plaatselijke bib, waar ik het boek geleend had, ....daar vertelden ze dat alles in orde was, volgens de computer waren al mijn boeken ingeleverd. Ik aandringen dat ik het boek kwijt was op de trein en wou vergoeden en dat ik nog boete moest voor andere boeken, enz.,... ook dat hoefde echt niet want de computer zei dat ik geen schulden meer had. En of ik wel zeker was dat het boek van de bib kwam, misschien had ik het van iemand geleend enz... ze deden me op dat moment zelfs twijfelen.
Leve de computer!
Er was wel nog een staartje: een week later kreeg ik een brief van de hoofdbibliotheek met het verzoek een schadevergoeding te betalen voor het bewuste boek omdat er vlekken op zaten
Telefoontje naar de hoofdbib : het boek was daar ingeleverd door een (eerlijke) vinder, hoera! Ik heb toen gezegd dat die vlekken er van in het begin op waren (op de kaft, heel lelijk), wat waar was, ik kon ze me nog perfect herinneren, maar dat ik de schadevergoeding met veel plezier zou betalen. Ik moest maar zo dom niet zijn het boek te verliezen, en of ik mocht vergoeden in mijn eigen bibje. En dat mocht. En daarmee was de kous af.
Of niet helemaal, toen ik zwaaiend met de brief de schadevergoeding betaalde, gaf de computer opeens nog een aantal boetes voor te laat ingediende boeken. De bediende die zich vorig onderhoud herinnerde begreep er niks van.
Nou ja, computers :roll: .

Tiba.

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 19 Aug 2007, 15:08

Dat over hoe je de beschrijving van het huis ziet, dat is inderdaad heel typisch. En ik meen zelfs dat het alle twee in het boek staat!

Nou heb ik dat boek hier niet meer, iemand die het na kan kijken?

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 19 Aug 2007, 15:13

Ik heb het boek uitgeleend dus kan het ook niet nakijken.

Dettie

Sarah
Berichten: 169
Lid geworden op: 19 Jun 2004, 00:30

Berichtdoor Sarah » 19 Aug 2007, 19:15

Beginzinnen van Villa des Roses:

De 'Villa des Roses', waarin het echtpaar Brulot te eten gaf en kamers verhuurde, stond in de rue d'Armaille, een straat van weinig aanzien in het overigens breed aangelegde 'Quartier des Ternes'. En zoals de straat was, zo was ook het huis, dat slechts een enkele verdieping had, terwijl de buurt heinde en verre volgebouwd was met huizen van vijf en zes verdiepingen, welke aan weerszijden torenhoog boven de 'Villa' uitstaken. Hierdoor deed het pension wel enigszins aan een gewezen landhuis denken, belegerd en ingesloten door de stuwende vloed der grote stad, doch voor de nadere omschrijving welke opgesloten lag in de toevoeging 'des Roses' had nooit iemand een gangbare verklaring weten op te duiken.

Marjo
Berichten: 25828
Lid geworden op: 16 Mei 2004, 21:01

Berichtdoor Marjo » 19 Aug 2007, 19:44

Had ik dat toch nog goed in mijn hoofd zitten!
Typisch toch dat twee lezers dan net een ding uit die tekst kiezen waardoor de interpretatie ineens heel anders lijkt, of is..Dat laatste is nog maar de vraag natuurlijk.
Bedankt Sarah!
Laatst gewijzigd door Marjo op 20 Aug 2007, 10:20, 1 keer totaal gewijzigd.

Dettie
Site Admin
Berichten: 44026
Lid geworden op: 01 Jan 1970, 02:00
Contact:

Berichtdoor Dettie » 20 Aug 2007, 09:12

Ha dankjewel Sarah ik zal mijn verslag aanpassen, anders veroorzaakt het verwarring.

Dettie

Grada
Berichten: 337
Lid geworden op: 05 Jul 2006, 17:18

Berichtdoor Grada » 20 Aug 2007, 12:36

:lol: Mooi verhaal, Tiba!
Computers zijn raadselachtige dingen! :roll:
Maar fijn dat het goed gekomen is met het boek!

Ariadne
'Do you think it's a whoozle?'

Fiene
Berichten: 1
Lid geworden op: 05 Okt 2017, 20:03

Re: W Elsschot-Villa des roses (1913) samenleesboek juni 2007

Berichtdoor Fiene » 05 Okt 2017, 20:20

Ik heb het boek “Villa des Roses” net uitgelezen en ik vind de personages wel heel interessant. Wat mij opvalt is dat bijna al de personages aan bedrog doen, zo kunnen we Mme Brulot zien als een lui iemand die liever enkele francs te veel aanrekende dan harder te werken. Zij werd betaald om Mme Grendon iedere dag te wassen, maar dit deed ze echter niet. Mme Grendon bestal de kostgangers op haar beurt en verzamelde haar buit in een grote kist. Maar het personage wat me het meest aansprak was Louise, zo heeft zij haar man verloren op een jonge leeftijd en ze hadden samen een kind dat nu bij haar ouders woont. Ze is jong en naïef en laat haar hoofd snel op hol brengen door een galante man. Zij is smoor verliefd, hij doet het eerder voor zijn palmares en de gezelligheid. Grünewald was een echte vrouwenverslinder, die van de een naar de ander ging. Louise is in staat alles voor de jonge Duitser op te geven en hem achterna te reizen, hij doet niet eens de moeite om haar een brief terug te sturen en dit vind ik persoonlijk wel erg voor haar omdat zij al veel heeft meegemaakt in haar leven.


Terug naar “Nederlandse en Vlaamse Literatuur tot ca 1980”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 8 gasten