Canto 16 De hemel.

o.a. Dante en Goethe
Jom
Berichten: 259
Lid geworden op: 08 Aug 2005, 13:58
Locatie: Kessel-Lo
Contact:

Canto 16 De hemel.

Berichtdoor Jom » 06 Aug 2007, 08:01

Overschouwing
Canto 16 :

Zoals bloedeer op aarde dikwijls ijdelheid is of oude pluimen op een hoed,
zo vindt Dante zich hier “rechtmatig” fier op zijn afkomst.

Dante gebruikt de pluralis majestatis om zijn voorouder Cacciaguida aan te spreken, omdat Cacciaguida in zijn persoon alle deugden van Dante’s voorgeslacht verenigt.
( Men dacht dat het gebruik van de pluralis majestatis zijn intrede deed toen Julius Caesar met zijn staatsgreep alle verschillende machtsinstanties in zijn persoon verenigde en aldus cynisch werd aangesproken.)
Beatrice laat hier een geamuseerd lachkuchje horen om de twee exhuberante familieleden tot enige reserve ter manen.

Dante vraagt Cacciaguida hem te vertellen van vroeger, toen de dieren, de deugden, en de mensen nog spraken.
Vers 18 :
“voi mi levate sì, ch'i' son più ch’io.”

“Jullie die me zozeer verheffen dat ik meer ben dan mezelf.”

Cacciaguida geeft cryptisch en in het oud-Firenzisch zijn identiteitskaart weer.
En vertelt vervolgens over hoe het vroeger in Firenze allemaal beter was.
Het gaat over de interne keuken, de vuile was, het nabuurschap, en de veranderde sociaal-economische zeden.
De immigraties, de volks-en volksaardverschuivingen krijgen de schuld van vele zaken.

Vers 67 – 69 :
“Sempre la confusion de le persone
principio fu del mal de la cittade,
come del vostro il cibo che s'appone;”

“Altijd lag de vermenging van personen
aan de basis van het kwaad in de steden,
zoals de persoon ziek wordt door overdadig voedsel;”


De perceptie van de op – en neergang van een stad of beschaving is niet altijd makkelijk,
want steden en beschavingen komen trager op en vergaan trager dan mensenlevens.

Vers 79 – 84 :
“Le vostre cose tutte hanno lor morte,
sì come voi; ma celasi in alcuna
che dura molto, e le vite son corte.

E come ‘l volger del ciel de la luna
cuopre e discuopre i liti sanza posa,
così fa di Fiorenza la Fortuna:”

“Jullie (aardse) dingen kennen allemaal hun dood,
net zoals jullie, maar jullie dood ligt verborgen
in iets dat lang duurt, en de (individuele) levens zijn kort.

En zoals de hemel van de maan in haar rondgang
de beddingen zonder pauze bedekt en ontbloot,
zo doet Fortuna met Firenze.”

( Men wist reeds dat de maan de hoofdverantwoordelijke was voor de getijden, men zag een duidelijk verband tussen de positie van de maan en het niveau van de zee, niet zo verwonderlijk dus dat men - ook voor andere onverklaarde fenomenen - naar een astro-logica zocht. Pas 300 jaar later zal Galilei een causale uitleg geven van het verband tussen de maan en eb en vloed.)

Een lijst van grote Firenzische geslachten volgt, met hun glorie of/en hun ondergang.
Met tussendoor een expliciete voorspelling van Dante’s ballingschap. ( De actie van de Divina Commedia neemt plaats van Goede Vrijdag 8 april 1300 tot paasdonderdag 14 april om 18 uur (gevonden Rutger !), terwijl Dante pas in 1302 verbannen zal worden.)

De canto eindigt met de affaire Buondelmonte Buondelmonti wiens moord de aanstoot zou geven tot de Welfisch-Gibelijnse twisten in Firenze.

Leuk detail.
Toen de Welfen het van de Gibelijnen wonnen wijzigden zij het wapen van Firenze – een zilveren lelie op een veld van blozend rood – in een blozend rode lelie op een veld van zilver. Zonder evenwel de Firenzische strijdbannier te veranderen.

Terug naar “Klassieken”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 7 gasten